განყოფილება N14 (2)

-ამდენ ყუთებში რა გიდევს, ნახევარზე მეტი შენი ყუთებია, აი ხელები აღარ მივარგა.-ყუყუნით ავედი მეორე სართულზე და ნორას ოთახში შევედი. -სულ როგორ უნდა ყუყუნებდე.-საწოლზე გადაწოლილი ნორა ყურებამდე მეკრიჭება.

მთებშია თავისუფლება (2) ნაბადი

თვალი,რომ გავახილე უკვე ღამე იყო თავი ნერსეს მკერდზე მედო და ისევ ცხენით მივდიოდით. რათქმაუნდა დამიჭერდა მე ხო უკანასკნელი უძლური ადამიანივით დავკარგე გონება მის წინ. –სად მივდივართ?–თავი წამოვწიე და ნერსეს ავხედე,წარბშეუხრელად გაჰყურებდა გზას და

დაგელოდები

უშენობა მცივა შემოდგომის სუსხმა კი დილა გააგრილა. ახლა უკვე საღამოა ღამის მშვიდი ფერებით ლამპიონის შუქის ქვეშ ცეკვას მოვქსოვ ხელებით.

ძმები (თავი 1)

-ახლა კი მინდა სცენასთან დღევანდელი დღის გმირები, ძმები ყიფიანები მოვიწვიო. მათი ასაკის მიუხედავად ვიცით რამდენი წარმატებული საქმეა მათ სახელზე და არც დღევანდელი დღეა გამონაკლისი, ერთ-ერთი ყველაზე ჩახლართული საქმის წარმატებით დაგვირგვინებისთვის მათ

შენამდე! (I თავი)

-რა მოხდა?-წარბ აწეული ვეკითხები.მინდა თვალებში ვუყურო მაგრამ არ გამომდის.ქვედა ტუჩს გამუდმებით კბილებით აწვალებს და ჩემს ყურადღებას იქცევს.მხოლოდ ახლა ვამჩნევ,ბიუსჰალტერი არ აცვია,მაისური სრულად აქვს ტანზე მაგრამ მაინც ვხვდები,

სიჩუმის სიბნელე (8)

-გაგიჟდი ? მოხდა რამე ? ... -ჯერ კიდევ ნახევრად სიზმრების სამყაროში დარჩენილი ვერ ვათვიცნობიერებ ეს ნამდვლად ისაა თუ მე მეშლება ვინმეში. -გაინტერესებს წილი რატომ არ მინდა? ხოდა ადექი,სანამ ყველა გაიღვიძებს უკან დაბრუნება უნდა მოვასწროთ !

შემდეგ...(7)

სწრაფად შევხსენი კიროვას კაბინეტის კარი და ანალიზებს აუღელვებლად მოვაშორე თვალი, ნანახისგან ადგილზე გავიყინე, იმ წამს სუნთქვაც კი დამავიწყდა იმდენად მოულოდნელი იყო ჩემ წინ გადაშლილი სცენა. კიროვას ხელი შემოეხვია მისი მხრისთვის და თბილი მზერით

დღევანდელი რეალობა

ამ ხალხს მობეზრდა ქართულ ოცნების ეს რეგრესული ევოლუცია და ამიტომაც მათ მოინდომეს მშვიდობიანი რევოლუცია. იქ აქციის დღეს მათ სდომებიათ იმ პარლამენტის სწრაფი აღება, გადუწყვეტიათ თავისუფლების უმარტივესი კარის გაღება. იმ წუთებში კი ზოგ პოლიციელს იქ

სიკვდილი იღიმის-1

-სიცოცხლის ბოლომდე ვინანებდი ახლა შენთან რომ არ ვყოფილიყავი, იცი?- თქვა ბიჭმა და მირეის შარვლის ღილს მოკიდა ხელი, თან გოგონას ტუჩებს არ წყდებოდა. მაგრამ მირეიმ მოულოდნელად გააჩერა და უკან გაწია.

მთებშია თავისუფლება (1) ვერ გამექცევი!

ხშირად მიფიქრია გათხოვებაზე,წარმოვიდგენდი როგორ მეცვა თეთრი ლამაზი კაბა,როგორ შეეხებოდა ფატა ჩემს მხრებს და როგორ მივაბიჯებდი ნელი ნაბიჯებით ეკლესიაში იმ იმედით,რომ გათხოვების შემდეგ ოჯახი მეყოლებოდა,ოჯახი,რომელსაც ვეყვარებოდი