ლამპიონები(სრულად)

სული მაქვს გაყინული..გულის რიტმულ ცემას ვეღარ აღვიქვამ..თანაბრად ვეღარ ვსუნთქავ..თუ ამოვისუნთქავ,ასე მგონია,ვეღარც ჩავისუნთქავ და ასე სწორხაზოვნად ერთფეროვნებას შევეყინე..ერთფეროვნებას და ჰო,უმისობას..ჩემს ავადმყოფობას

ბედნიერების რეცეპტი (მეორე ნაწილი (29-50 თავი) სრულად )

ერთი კი შეავლო თვალი ციხის უფროსის კაბინეტს ელენემ, იგივე კედლები, იგივე ფარდები, თუმცა ავეჯი აშკარად შეეცვალა ირაკლის. მარჯვენა კედელთან ორკაციანი სამი სავარძელი და ჟურნალების მაგიდაც დაემატებინა მასპინძელს. იქვე კუთხეში პატარა მაცივარი და ბარიც

იოანა (სრულად)

ოქროსფერი ბიბლიოთეკის ორფრთიანი კარი გაიღო და მიიხურა. თაროებთან შეყუჟულ წიგნის ჭიებს კარის გაღებას მოყოლილი სუსხი არც შეუმჩვნევიათ, სათვალეწამოცმული ცხვირები ვინ იცის, რომელ სამყაროში ჩაეყოთ და გამუდმებით მოხამხამე თვალებზე ეტყობოდათ, სულ არ

16 ნოემბერი ბაგრატიონზე (სრულად)

ღრმად ჩაისუნთქეთ! ამოისუნთქეთ.. ჩვენ ვიწყებთ! სად ვართ? ბაგრატიონზე. რატომ? რატომ და მიტომ! ალექსი ჯიოევი რომ ცხოვრობდა იქ მაგიტომაც!

სული ტალახისთვის ცოდვაა ციციკორე (სრულად)

ის პატარა გოგო ღმერთს არ მოუკლავს, ბედისწერას არ დაუჩეხავს და ძაღლებისთვის განგებას არ უჭმევია, თუ ღმერთი ხედავდა იმ ღამეს ორივემ რა გავაკეთეთ, როგორც ჩანს წინააღმდეგი არ იყო, მას მერე ერთი რამ ვიცი, ღმერთს სამყარო ასეთი არ შეუქმნია...ამას ჩვენ

წერილი საიქიოდან - ერკემიდასი

„რა ლამაზია სამყარო, მაგრამ ამას მხოლოდ მაშინ ვაფასებთ, როდესაც ვტოვებთ წუთისოფელს და თან მიგვაქვს დარდი. დარდი არა სამყაროზე, არამედ საყვარელ ადამიანებზე, რომელსაც ოდნავადაც ვერ შეუმსუბუქებთ თქვენი დაკარგვით მიყენებულ ჭრილობას. საიქიოში არც

ფსიქოზი (სრულად)

წვიმდა. ნისლივით გადაჰკვროდა ღამისფერ ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნებოდა ცაზე, გამაყრუებელი, საზარელი ხმით. ღრუბლებიდან ცვიოდნენ წვიმის წვეთები.

ყველაფერი შენი ბრალია!

მე შენ მიყვარხარ და ეს მხოლოდ ჩემი ბრალია ჩემმა ოცნებამ უშენობით სული დალია, ჩემი ოცნება უშენობით მუდამ მთვრალია და უოცნებოდ, ჩემი გული ვერ გამძღარია.

მკითხველს სიყვარულით! - ერკე მიდასი

გამარჯობა მკითხველო! ვიცი არ მიცნობ, არც მე გიცნობ და მოდი ისე დავტოვოთ ყველაფერი, როგორც არის. მე შენ ის უნდა გაგიმხილო, რისი თქმაც პირისპირ გამიძნელდებოდა, შენს წინ ვიდგებოდი და შენი სილამაზის დანახვისთანავე დავიმორცხვებოდი, გავწითლდებოდი, პირი

ნამდვილი ღიმილიც მოვა

დადგება დრო და ნამდვილ ღიმილს ისწავლი, როცა ლოყები დაუფიქრებლად გააფრენს ტუჩებს ყურების მიმართულებით, როცა აღარ იფიქრებ რამდენი კბილის გამოჩენა მოგიხდება მეტად და უბრალოდ ბედნიერებისგან გაიღიმებ.