წვიმას მოყოლილი მონატრება..

ვფიქრობ ხოლმე, როდესაც შენზე ვწერ ყოველთვის სევდიან განწყობაზე ვარ, თუ პირიქით? როდესაც სევდიან განწყობაზე ვარ, შენზე ვწერ...პრინციპში რა მნიშვნელობა აქვს,ფაქტი ერთია: მე შენ მენატრები

ღმერთი მოკვდა

- ღმერთი მოკვდა - დავიჩურჩულე და ჭექა-ქუხილის მოლოდინში თვალები დავხუჭე. არაფერი არ მოხდა. ზეცა თურმე არ ჩქარობდა ჩემს დასჯას.

წვიმაში მოხეტიალე*

გაყინული ცივი თვალები არა?! ფიფქებს ვამსგავსებდი რომელთა დაცემაც ჩემს კანზე მგვრიდა იმის შეგრძნებას თითქოს ის ჩემთან იყო. გარეთ ისევ თოვდა,ფანჯრის რაფაზე ჩამოვჯექი და ჰორიზონტს დავუწყე მიშტერება,ვრცელ,უკიდეგანო ჰორიზონტს რომელსაც დასასრული არ

"ეს იყო"

ეს იყო დღე, როცა მე მე აღარ ვიყავი. ვიყავი ვიღაც , ან რაღაც. არსება , რომელიც უაზროდ უმიზნოდ იდო , უბრალოდ იდო. უსარგებლო ნივთივით ყველა გვერდს რომ უვლის ისე. არც საათების მანძილზე ერთ

დრო

რამხელა დრო გავიდა და მე ჯერ ისევ ამაზე ვფიქრობ, თურმე იმის დავიწყება უფრო ძნელია რაზეც ფიქრობდი, რომ ახდებოდა და არ ახდა, ვიდრე იმის რაც იყო და აღარასდროს განმეორდება. თუ სიკვდილის წინ მთელი ცხოვრება გაივლის ხოლმე თვალწინ,

სიყვარული არ არის შეცდომა

შფოთვა სხვადასხვა ხარისხით ყველასთვისაა დამახასიათებელი და ადამიანები ხშირად ატარებენ სხვადასხვა "რიტუალებს", რომელთა საშუალებითაც ცდილობენ თავიდან აიცილონ უსამოვნება. ამ ტიპის რიტუალებად შეიძლება ჩაითვალოს ხეზე სამჯერ დაკაკუნება, "იღბლიანი" კალმით

მომაბეზრებელი

ხანდახან მგონია, მომაბეზრებელი ვარ.უფრო სწორად, ვართ.მე და ჩემი ხასიათი.მე და ჩემი ცვლილებები, რომლებიც რეალურად არც იცვლებიან.მე და ჩემი მიმიკები და მე და ჩემი მიზეზები.იცი, მე გადავიღალე.

გადაფრენილ ადამიანებს

საშინლად პათეტიკური გავხდი. არა, მგონი უფრო მარტოსული, თანაც ისეთი, ვინც საკუთარ ტკივილებსაც ვერ უშვებს. არ მემეტება გასაშვებად.

გავუფერულდი...

ეხლა ღამეა და ამოლაგებული ტკივილები დამიბრუნდნენ... ისევ ისე ამერია გონება... ვეღარაფერს ვგრძნობ უდიდესი მონატრების გარდა... შენი ყოველი გახსენება მისერავს გულს... თითქოს გაგიშვი და მაინც საბოლოოდ

ღალატი

ღალატი მხოლოდ იმას არ ნიშნავს რომ ერთმა მეორეს უღალატა ღალატი ნიშნავს უღალატო შენ გრძნობებს უღალატო შენ სიტყვებს უღალატო შენ დაპირებებს უღალატო შენი ცხოვრების ნაწილს