მე, როგორც

მეტროები ბავშვობიდან მომწონს, განსაკუთრებით კი ეს ადგილი, ეს მტვრიანი კიბეები, სარაჯიშვილის მიწისქვეშეთი, სადაც ჩემთვის, რაღაც იდუმალი, შეუცნობელი და შემაძრწუნებელი ხდება. აქაურობას ტაძრად ვთვლი, რადგან მხოლოდ აქ შევიგრძნობ უმაღლეს სიმშვიდეს და

მთვარესთან ნაფიქრი

ბრძოლის გარეშე ნამდვილი ბედნიერება არ არსებობს. მებრძოლი კი ყოველთვის პოულობს ახალ იარაღსა და ახალ გმირობის ძალას. მაგრამ სრული ბედნიერების მიღწევა შეუძლებელია, თუ მთელი ენერგია, მთელი სიცოცხლე არ შევწირეთ ადამიანთა კეთილდღეობას.ძალიან საჭიროა

ამ მატარებელმაც უმალ ჩაიქროლა!

დიახ!მისთვის სწორედ რომ ეს იყო მნიშვნელოვანი.მხოლოდ მასთან შეეძლო საუბარი უკიდეგანოდ,დაუფიქრებლად და რაც მთავარია ყველაზე გულწრფელად. ის ერთი დღეც ჩვეულებრივი იყო,არაფრით გამორჩეული დანარჩენებისაგან. ჩვეულებრივზე ცოტა ადრე გაეღვიძა,თუმცა ჩვეული

გულნატკენი

მისი სიტყვები ეხლაც მახსოვს შენ თუ არ მოგინდება ჩემი მიტოვება მე არასდროს დაგტოვებ.. მაგრამ რა მოხდა სწორედ მან დამტოვა,არა და ვიცი რომ უყვარვარ მართლა ვუყვარვა მაგრამ მანძილმა ვერ გაუძლო ჩვენს სიყვარულს მე?მეც მტკიოდა უიმისობა მაგრამ ჩემი სიყვარული

ადამიანი და მისი მოდგმა

ყველაზე ფენომენალური არსება რაც კი უფალს შეუქმნია ადამიანია.. ჩვენ , ადამიანებს , უფალმა გვიბოძა სიყვარულის, ტკივილის, ტანჯვის , სიხარულის და კიდევ სხვა მრავალი განცდის გამოხატვის უნარი. მაგრამ

არ მინდა გაზრდა

არ მინდა გაზრდა. არ მინდათქო ვამბობ ყველასთან და ამაზე იცინიან. შეიძლება მომბეზრდა ამ ცხოვრებს სტილი და ყოველდრიურობაც,არ ვიცი,მაგრამ დრო მეწევა გზაში. ნაბიჯებს ვუჩქარებ და მაინც რა ახლოსაა. როცა იზრდები შენი საკუთარი ცხოვრება იწყება შენი

დასაწყისიდან დასასრულამდე!

როცა მეკითხებიან ჩემი ცხოვრების ყველაზე ლამაზ დღეებზე მახსენდება ჩემის ეზოს ბავშვები,რომელთაც ზოგს ახლა მხოლოდ ვესალმები,ზოგს კი უბრალოდ ვერ ვცნობ,რომლებთანაც ბევრი ლამაზი დღე მაკავშირებს. ბევრი ჩხუბიც,მაგრამ ამ ჩხუბს ყოველთვის მოყვებოდა

შუაღამის მუზა

დღეს იუბილარი ვარ,ყოველი დაბადების დღე ჩემში ბედნიერებას იწვევს და ვერ გამიგია სხვების ვინც ამ დღეს მოსაწყენად ატარებს. თუ ბევრი არაფერი, ჩემთვის ის მაინც სიამოვნების მომგვრელია, რომ ამ დღეს ყველა თბილად მეპყრობა და უსაზღვრო სიყვარულს ვგრძნობ,

მინდა გითხრა რომ

უბრალოდ მინდა გითხრა რომ შენ ჩემთვის ბევრად უფრო ძვირფასი ხარ ვიდრე გგონია და ვიდრე ჩანს. შავ-თეთრ სამყაროში ერთი ნათელი წერტილი ხარ რომელიც არ ქვრება, ღიმილი ხარ მაშინ როდესაც სიმწრისგან ტუჩებს ვიკვნეტ და ვიკავებ ცრემლებს. მე მიყვარს შენი სიგიჟე ,

მე

გუშინ შენს ლექსებს ვკითხულობდი და ვტიროდი. ვტიროდი ცრემლით და ვიცი, რომ ეს ყველაზე ნამდვილია რაც ბოლო ერთ წელიწადში განვიცადე. მინდა მჯეროდეს, რომ შენი სული ჯერ ისევ ცოცხლობს ჩემში, რომ ცხოვრებამ არ გადამყლაპა და არ გამაქრო, რომ ყოველდიურმა სევდამ