მე მესმის თვითმკვლელი ქალების...
მე მესმის თვითმკვლელი გოგონების, ყულფს რომ მოირგებენ და თხელ, ფარფატა სხეულს ჩითის კაბასავით დაკიდებენ გასამზეურებლად. მე მესმის თვითმკვლელი გოგონების , რომლებშიც არსებული მთელი სიყვარული ჩაკლეს უმოწყალოდ, რომლებშიც ამოსული წრფელი გრძნობებიბრბო...
ბრბო.. ადამიანების ჯგუფი, რომლის ქცევაც დამყარებულია იმპულსებზე და ამიტომაცაა, რომ მისი გავლენის ქვეშ შეიძლება მოექცეს ნებისმიერე ადამიანი, თუნდაც ეს იყოს ის პიროვნება , რომელიც თავისი სიცოცხლის განმავლობაში სიკეთის სამსახურში იყო.ხალხი ხომ ბრბოა ,სარკის წინ…
ანტიკვარიატის მაღაზიაში ვმუშაობდი, ერთ მოხუც ქალთან. ბევრი უცნაური ნივთი მხვდებოდა ხოლმე, მაგრამ ერთი განსაკუთრებით მიზიდავდა… სარკე, უზარმაზარი სარკე, დიდი, მოჩუქურთმებული ჩარჩოთი და უცნაური ლაქებით… ზედმეტად დაბურული იყო…ფანტაზიის სიყვარული
სიყვარული... ? ხო სიყვარული.მაინც,რა ჯანდაბაა,ეს გრძნობა.თუ კი,ის მაინც ქრება და ვივიწყებთ.მას ვინც გვიყვარდა,რატომ ? სიყვარული,ეს ხილი ხომ არ არის,? ჩაკბიჩო,არ მოგეწონოს და ახალი ხილი აიღო,გასასინჯად.არა ხომ?,ართვენ არ იყავით, ახლა თქვენ ხართ და მე არსად ვჩანვარ.
უცხოსგან გამოწვდილ ხელს რომ ხედავ იბნევი შენდაუნებურად. ელოდი, მაგრამ გაგიკვირდა ~ მაინც.ირწმუნე!
ერთხელ, ერთმა ადამიანმა მკითხა „ვინ ხარო?“, არ მახსოვს რამდენ ხანს ვფიქრობდი პასუხზე, მაგრამ ფაქტი ერთია, რომ ვერაფერი ვუპასუხე იმ წამს. არადა თითქოს პასუხი ნათელი იყო. ვიყავი 16 წლის მოზარდი გოგონა, მაგრამ მაინც არ მქონდა პასუხი არც მაშინ და არცარა!
-გინდა დავრჩე? -არა,წადი -ჯერ არ გადამიწყვეტია -მაშ ნუ ყოყმანობ წადი -სიცივეში ხელებს ვიღა გამითბობს -ნუ გეშინია,იპოვი ვინმეს -რომ ვერ ვიპოვო? -შანსი არაა! -მე შენი მზგავსი მინდა#2 ავტობუსში
ავტობუსის გაჩერებაზე გოგონა იდგა. დიდხანს იდგა. ბოლოს, როგორც იქნა, ყვითელმა “მინი-ბუსმა” “ჩამოიქროლა”. “ჟანგიანი ჯართი” გაიფიქრა, ნელა ავიდა, ბილეთი აიღო და ფანჯარასთან დაჯდა.რა დავაშავე...???
რა ვქნა,რა დამრჩენია.დროც კი ისე ნელა გადის,რომ წერის გარდა,რა ვქნა ვეღარ ვფიქრობ.დავიღალე.ყველაფრით დავიღალე.დამპალი ცხოვრება ვნახე,სასტიკი,გაუმართავი.დღე არ დამდგარა ჩემს ცხოვრებაში ისეთი,რომ მართლაRUN, ანუ არ გადაიქცე მარილის სვეტად
ვგიჟდები ისე მიყვარს ჩემს სახლში, სიმარტოვეში სეირნობა და ჩემთვის ნაცნობი ნივთების თავიდან თვალიერება. ასე მგონია, ჩემი სახელობის სახლ მუზეუმში ვიყო. აი ახლაც, დავდივარ და ყველაზე დიდ ყურადღებას ეგრედ წოდებულ, ჩემს „ლიტერატურულ კუთხეს“ ვაქცევ, სადაცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.