სიყვარული,უსასრულო გრძნობად აღიარებული

სიყვარული უბრალო სიტყვა,ფრაზა,წინადადება ან დაპირება კი არ არის არამედ ცხოვრების თანამგზავრია. რომელსაც ყველაჩვენთაგანი განიცდის ერთმანეთის მიმართ

ბრუნდება უკან მიზანმიმართულად გაქცეული ადამიანი?

ყოველთვის ისე რატომ ხდება,რომ რაღაცას ან ვიღაცას ვკარგავთ? ის კი ჩვენთვის ძალზედ მნიშვნელოვანია ცხოვრების მთავარი ფიგურა რომლის იმედადღა ვართ დარჩენილნი...

გზა/სრულად/

“სოფლისა წესი ასეა”, გვიკვირს და გვაოცებს, გვატირებს და გვაცინებს, გვაცოცხლებს და გვანადგურებს ის კანონზომიერება, რომელსაც ხშირად უსამართლობას ვუწოდებთ, ვლანძღავთ და ვწყევლით, ამასობაში კი გვავიწყდება, რომ სამყაროს მართლაც არ აქვს ვალდებულებები

Steps

ნაბიჯებად, რომ იკარგები ქუჩებს შორის, უბრალოდ, რომ არ იცი საით წახვიდე, მაგრამ მაინც მიდიხარ, თითოეული ნაბიჯი თითქოს სიცოცხლის წამებს გმატებს და თავისუფლების სურნელი გგონია ჯერ კიდევ ახალად გადაღებული წვიმისა და ასფალტის სუნი, უბრალოდ შეუდარებლად

წერილი ჰანა ბეიკერს

ძვირფასო ჰანა, შენ არასდრსოს გყოლია მეგობარი, რომელსაც თუნდაც იმაზე ესაუბრებოდი; ჩაი რომელიმე არომატით გიყვარს თუ უარომატოთ, მეგობარი, რომელსაც მოუყვებოდი ქარზე, წვიმაზე, შენს ბავშობაზე, იქნებოდი მასთან გულწრფელი და გულწრფელობა არ შეგაშინებდა, არ

რა შეუძლია დროს?

დრომ სულ მთლად გამაპარტახა.ფსიქიკა შემირყია, აზროვნება შემიცვალა შიანაგანი სულიერება სულ მთლად დამფერფლა.მე, მისი იმედი მქონდა.მის ყველა სასიხარულო მომენტს, საათს, წუთსა და წამს ვიზიარებდი.ვემხრობოდი, მხარს ვუჭერდი ვითმინე თან ძალიან ბევრი ალბათ,

კეთილდღეობა სახელად სიკეთე

ყოველთვის ისე რატომ ხდება, რომ ერთმანეთს განიკითხავენ? სხვაზე ბევრს საუბრობენ, ჭორავენ და მიწასთან ასწორებენ.ასეთებისთვის მთავარი მხოლოდ ლაპარაკი, ჭორაობა და მზესუმზირის ``წკაპუნია`` აღიარებული მნიშვნელოვან პრივილეგიად როცა საქმე არ

ფიქრები

საშინელებაა როდესაც ფიქრობ,რომ მარტო ხარ. შენს პრობლემებთან მარტოს რჩები.იცი,რომ ვინმეს თუ უამბობ მოგეშვება და დაგეხმარებიან, მაგრამ არ გინდა რომ ვინმე შეაწუხო.არ გინდა,რომ შენი პრობლემებით ვინმეს თავი მოაბეზრო ან ზედმეტად დატვირთო და ამ ყველაფერს

როგორ გარდაიქმნება ადამიანი?

მინდოდა,რომ ცვლილებები განმეხორციელებინა.ერთგვარი ცვლილებათა აფეთქება მომეწყო რადგან მომბეზრდა ერთფეროვნება,მსურდა ირგვლივ მრავალფეროვნება.

როგორ ვაკეთოთ სიკეთე,რას მივიღებთ სანაცვლოდ?

ზოგჯერ ისეთ ტალღაზე ვარ, რომ ზეცას ვუყურებ ვიღიმი და მინდა რომ რაღაც ისეთი გავაკეთო რაც სხვას ბედნიერებას მიანიჭებს.