ჩვენ

დრო ყველაფრის მკურნალიაო ამბობენ, მაგრამ სანამ დრო გადის ადამიანი სულ უფრო და უფრო იტანჯება.წამი არ გავა მისი გაფიქრების გარეშე,მასზე ფიქრი კი ცრემლის გარეშე.ცუდი შეგრძნებაა ის, რომ იცი ბოლო ჩახუტებაა "ჩუ̌ენი" ეხლა კი "ჩუ̂ენ" აღარც არსებობს. ძნელია

მთა ,წვიმა და მოგონებები

მთაში ვარ,წვიმს მე კი იქით-აქეთ დავრბივარ..ვსველდები და მიხარია ბავშვივით მიხარია როგორც მაშინ ჩემს სახლში ,ჩემს ეზოში ,რომ დავრბოდი ხოლმე..ვიცინოდი.. ყოველთვის წვიმის დროს ასევიცოდი ხოლმე.

მე და ბაბუ

ერთი ბაბუ იყო, სახელად იურა, რომელიც ცალი თვალით კარგად ვერ ხედავდა. პატარა გოგონა, შვილიშვილი კი მას გამუდმებით ერთსა და იმავე კითხვას უსვამდა...

წვიმად მოსული წვეთები

ბოლოს საათს რომ დავხედე, შვიდის ოცდაცამეტი წუთი იყო. ჭერს ვუყურებ. მასზე გრძელი და უფორმო ლაქა არის, ოდესღაც წვიმად მოსული წვეთებისგან დამჩნეული. გარედან ჩიტის ჭიკჭიკი მესმის. მისი ხმა მახსენებს რომ რეალობში ვარ.

მე სიზმარში სოხუმი ვნახე...

ღამით უჩვეულოდ ადრე დავიძინე დაღლილი ვიყავი და მალე ჩამეძინა,მოულოდნებლად სადღაც მოვხვდი თითქოს მეცნობა ეს ადგილი მაგრამ ვიცი რომ აქ ნამყოფი არ ვარ,ირგვლივ ვიხედები გაკვირვებული იქნებ ვინმემ გამოიაროს და ვკითხო თუ სად ვიყავი,ფაქტი ერთი იყო

გრძნობების ხელოვნება

იდეალურობის ნიმუშია ფეხიდან დაწყებული თმის ძირამდე. შავი ხშირი თმა, უხეში წვერი, გამოკვეთილი ტუჩები , და მშვენიერი თვალები, ცხოვრებაში არასოდეს შემხვედრია ასეთი სექსუალური ადამიანი ის გამოიყურება როგორ აღელვებული ზღვა მაგრამ არა საშიში.

სიკვდილისაკენ

რა არის იმაში უცნაური რომ სიცოცხლე გინდა? წამიერი გაფიქრება იმისა რომ კვდები! მოგონებებში ჩაძირვა! წარსული! აწმყო! მომავლისკენ სწრაფვა! და მიხვდი რომ ჯერ კიდევ ცოცხალი ხარ! გინდა სიცოცხლე მიუხედავად ყველაფრისა! გინდა და მორჩა! ხვდები რომ არ ხარ მზად

თეთრი შავად

"- მალე მაისის ვეებერთელა მთვარე დაგითრევს და მთვარეს იმ საბედისწერო მორიელის ფორმა ექნება, რომელზეც ასე სველდები. - მზე და მთვარე 180 გრადუსს შექმნიან და სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლაში ჩაებმებიან. - აათამაშე თითები სასირცხვოზე. - რა ამაზრზენი

უკანასკნელი ფოთოლი

როდესაც იმედი გადაგეწურა და ცხოვრების დასასრული გგონია მაგრამ გამოჩნდება ვიღაც ვინც გადაგარჩენს. უიმედობა, ერთ-ერთი საშინელი მორევია, რომელიც ადამიანს ითრევს შავ დიდ ღრმულში და რა თქმა უნდა სულიერად ანადგურებს.უქრება ის რწმენა რომელიც აქამდე ჰქონდა

რეტროსპექცია

ქაოტური ბოდიალი და ზურგზე ამობურცული, ხერხემლის გასწვრივ წარმოქმნილი გრძელი ნაკეცი იმ აკორდს ჰგავდა, რომლის გაჟღერება მამაჩემს არასდროს გამოსვლია.