ძალიან რთულია იყო ბედნიერი, როცა სამყარო უბედურია... (სრულად)

"ხეებს გაუცვეთავთ თავისი ჭრელი სადედოფლო კაბები და სირცხვილისგან ლოყები გაჰწლითებიათ. გონებაში კვლავ ერთი აზრი გიტრიალებს... ის თუ სადამდე იქნები ამ წყეულ სახლში, ოთხკედელში გამომწყვდეული, როგორც ვოილერებში მყოფი უდანაშაულო ცხოველი... სადანმდე

კორონა - კოშმარზე მეტი

იმდენად გადავერთვე დისტანციურ ცხოვრებაზე, გუშინ ონლაინ ვჭამე ბრაუნი.. განწყობა შეგვეცვალა, ფიქრები გაგვინაცრისფერდა... ცხოვრება თითქმის გაჩერებულია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენც უნდა გავჩერდეთ...

ჩემი პირველი ჩანახატი

დავიწყებ იმით რომ ეს ჩემთვის პირველი ჩანახატია რომელსაც ვაქვეყნებ და იმედი მაქვსმოგეწონებათ.

შენ იცოცხლებ!

როცა იფიქრებ რომ შინაგან მდგომარეობას ღიმილით დაფარავ, მაშინ ყველაზე მეტად ცდები. თვალებში მაინც გამოგიკრთის რაღაც, რაც იქ არ უნდა იყოს. სულიერად დანგრეულ ადამიანებს ეჩურჩულებაო. ყოველ ღამე სიზმარში რომ დაინახავ, და მიხვდები, რომ ხელს თუ გაიწვდენ

ამბობენ..

ამბობენ, ერთხელ დედამიწის ერთ კუთხეში შეიკრიბა ადამიანის ყველა გრძნობა.. როცა მოწყენილობამ უკვე მესამედ დაამთქნარა სიგიჟემ შესთავაზა... .... მას შემდეეგ სიყვარული ბრმაა..

რა ძალა აქვთ საქებარ სიტყვებს ?!

ტექსტი ამოღებულია წიგნიდან "როგორ მოვიპოვოთ მეგობრები და მოვახდინოთ გავლენა ადამიანებზე", ავტორი - დეილ კარნეგი. ცხოვრებისეულ მაგალითზე გვაჩვენებს რატომ უნდა შევაქოთ ადამიანი და ხშირად გავჩუმდეთ მაშინ, როცა მათი გაკრიტიკება მოგვინდება.

სუნთქვა-მდე

დილით, შეგიძლია გაიღვიძო. გახვიდე სახლიდან დასიებული სახით. გაატარო დღე საქმეში და დღის ბოლოს გადაწყვიტო, რომ არ გსურს უკან დაბრუნდე. თამამად!

სიტყვების მხატვარი

მეწამულისფერ დარბაზში ფიქრებში დუნედ ჩაფლული,მწოლიარე მყუდროება კარის ჭრაჭუნმა და ქალის ფეხსაცმლის ხმამ დაარღვია. -რით დავიმსახურე თქვენი სტუმრობა ანაბელ..

გავუფერულდი, Ძვირფასო

ᲨენᲗვის ზედმეტად უბრალო გავხდი. იმდენად, რომ... Ჩემი დაკარგვის ᲨიᲨი სრულიად გაქრა Შენს ხედვაᲨი. მტკივა Ძვირფასო,

ჩემი დღიურიდან

არ ვიცი რ მჭირს .... თითქოს რაღაც ან ვიღაც მაკლია...???? ისიც კი არ ვიცი შეყვარებული ვარ თუ არა????