მოახლოება (XVII თავი)

-იცით რაზეც გედებათ ბრალი და თავს თუ თვლით დამნაშავედ?-ეკითხება მოსამართლე. სანამ პასუხს გასცემს, თვალებს ვხუჭავ და სადღაც, უსასრულობაში ვიწყებ მოგზაურობას. ძალა არ მყოფნის რომ ყურადღებით ვუგდო ყური, ხელების და ფეხების კანკალი უფრო მატულობს და

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...(თავი 5)

ადამიანი ისე არ უნდა წავიდეს ამ წუთისოფლიდან რომ არ ეძინოს იმ ადამიანთან ერთად რომელიც უყვარს...მეძინა ადამიანთან ვინც მიყვარს და ყველაზე ბედნიერი ვარ.როცა გავიღვიძე ანა ჩემს გვერდით აღარ იწვა.ვიფიქრე

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 10 )

მეორე დილას ნუცამ შემომიღო კარები-ადექი დროზე, ზღვაზე გავდივართ-აუ გადით და გამოვალ მეც- ამოვილაპარაკე მოგუდული ხმით და ბალიშში ჩავყავი სახე -ოო რა უჟმური ვიღაც ხარ, და მალე ჯობია გამოხვიდე

ფიქტიური ქორწინება, თავი 7

მეორე დღეს საღამოს აბაელი უკვე სახლში იყო და საწოლში მწოლიარე ორი წლის ბავშვივით წუწუნებდა. ლუკამ ხელი შეუხვია, გამაყუჩებელი გაუკეთა და კლინიკაში დაბრუნდა. ანდრეამ მეორე დღესვე დამიწერა

ღამის აჩრდილი (8თავი)

ახლა მისი ბზინავი თვალები რომლებიც ქეთოს აჩრდილში შეუყვარდა ჩამქრალიყო.აღარ იყვნენ მრავალფეროვანი,მუქ სფეროებში შიში ჩამდგარიყო და ის იპყრობდა მის მთლიან სხეულს.შიში რომელიც ერეკლეში იყო

არასდროს დანებდე(თავი პირველი)

წიგნი მოგვითხრობს 15 წლის თინეიჯერი გოგონაზე,რომელსაც დაავადება და პირველი სიყვარული ერთად ეწვევა.ხმას ავუწიე მე.ამასობაში სახლთან მოვედით, დავემშვიდობე და სასწრაფოდ სახლში შემოვარდი

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეცხრე)

მოეთრიეთ?-იკითხა ანერვიულებულმა გვანცამ -მოვეთრიეთ ხო-თქვა სიცილით ნუციმ და თავისი კრემისფერი კაბით გვანცას გადაეხვია -გილოხავ სიხარულო -მეც გილოცავ -მადლოაბთ მაგრამ სად არიან? ხომ არ

მე მია ( თავი მესამე )

-მე კლაუსი მქვია(კლაუსი რქმევია ბიჭს) შენს ბანკეტზე ფოტოგრაფი ვიყავი.. (რაო რა ვიყავიო?) -აამ გამახსენდი(ეუბნება ჯეი და ხელს უწვდის კლაუსმაც ხელი ჩამოართვა) -ყავა უნდა დავლიოთ.. შემოგვიერთდები? (ეუბნება ევა, კარგი რა ევა)

ფერი ყვითელი 1.თავი

ამდენი წლის შემდეგ პირველად გამახსენდა ეს ფერი და ის გრძნობა,რომელიც მზესთან სიახლოვეს მაგრძნობინებდა. გასაუბრებამდე სამი საათით ადრე,პატარა კაფეში შევედი სადაც ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი მივირთვი,შემდეგ კი დანიშნულების ადგილამდე ფეხით

საუკეთესო ჩემში (თავი3)

ვყოყმანობდი მეპასუხა თუ არა,ბოლოს ვუპასუხე.. -გისმენთ.. -როგორ ხარ? -რომელი ხარ? -რაიყო ვერ მიცანი? -ვაჩე შენ ხარ? -ხო მე ვარ ნუთუ ვერ დამიმახსოვრე? ირონიულად მკითხა