ბრალდებულო! თავი 1.

ქარს ველაპარაკები, უფრო სწორედ კი-ვეჩურჩულები...ჩემი ყოველი დილა, შუადღე, საღამო, ღამე...ყოველთვის ასეა. რაღაც ხალისი წამერთვა, სევდა კი მომემატა. ალბათ ვიღაც სუსტად ჩამთვლის ასეთი ფიქრების გამო, მაგრამ არა! მე სისუსტის ყველაზე მეტად მეშინია, ამიტომ

დროებითი ინტიმი (თავი მეექვსე)

პარკიდან პლედი ამოიღო, ერთი მიწაზე დააფინა, ერთი მე მომცა, მეორე კი თავისთვის დაიტოვა. იქვე პარკიდან სასუსნავები ამოალაგა და მიბიძგა დაჯექიო. იქაურობა მართლაც ულამაზესი იყო, ჩვენ სადღაც უკანონოდ ვიყავით კიდის იქით გადასულები,

ცინიკოსი (თავი 4 )

მთელი ღამე იატაკზე ზურგზე დაწოლილმა გავატარე,მთელი ღამე ფიქრში გავატარე,ვიხსენებდი გეგასთან გატარებულ ყოველ წუთს და გული უფრო მეტად მტკიოდა რომ ვერ შევძელი მისი დაფასება.მე,უბრალო მიმტანმა შევძელი და გეგა ახვლედიანის ყურადღება დავიმსახურე,უფრო მეტიც

need you (3)

ტელეფონი გავთიშე და სანამ ვინმე რამეს იტყოდა კარებთან მივვარდი, მანტო ავიღე და კიბეებზე ჩავირბინე, მივრბოდი,მთელი ძალით მივრბოდი შემდეგ უბრალოდ, ტაქსი გავაჩერე და სასაფლაოს მისამართი ვუთხარი.

მუშვან!

მეგობრებო ძალიან პატარა არის სასწრაფოდ დაწერილია და თან ვერ გავძელი, რომ არ დამედო გპირდებით თავებს გავზრდი პატივისცემით ივინე

სიმპათიური სტუმარი ( 7, 8 თავი)

ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა. თვალები რომ გავახილე ისევ არ იყო გათენებული. საათს დავხედე, ღამის ორი საათი იყო. ტელეს დავხედე, მესიჯი იყო უცნობი ნომრიდან. პირველი გაბრო ამომიტივტივდა გონებაში.– ‘ შენი სახლის გვერდზე, ბუჩქნართან გელოდები’ რამოდენიმე წამი

ბედისწერა (თავი 7)

-დედა ალბათ ხუმრობ ხო? (ტატო) -არა ამ ყველაფერს სრული სერიოზულობით გეუბნებით და მოვითხოვ თქვენს დას ისე მოექცეთ როგორც იმსახურებს და სათანადო მაგალითი მისცეთ.-რა სასაცილოა უკვე ჩვენი დაც გახდა.

სპექტაკლი ჯოჯოხეთში (I თავი)

დაბადება სცენაზე, რადიკალურად განსხვავებულ ადგილას... სცენაზევე ადგმა ფეხის, მეტყველება, აზროვნება და, რაც მთავარია, იქვე განვითარება... რაღა თქმა უნდა, ჩვენ, ყველანი, სცენაზე ვიბადებით (თუ გაგვიმართლებს და სცენის შუაგულში დავიბადებით,

"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 16)

კარებზე ზარი ორივეს, მეც და ანდრეასაც ფიქრებიდან გვარკვევს და შემოსასვლელისკენ ვიხედებით, სადაც თეთრ მოკლე მკლავიან მაიკაში, თხელ, გრძე ჟაკეთში, და დახეულ ჯინსებში გამოწყობილი მარი დგას. სახეზე გაკვირვება და დაბნეულობა აწერია.

სიზმრის ქურდი(I-XXV თავები)

ფეხის ხმა ხშირდება,გამხმარ ფოთლებზე ფეხშიშველი მივრბივარ. გავრბივარ... ძალიან სწრაფად მივრბივარ.შიში მიბყრობს და სუნთქვა მიხშირდება. საკუთარი გულისცემა ყურებში მესმის. ეს რა ჯანდაბაა? ვის გავურბივარ? ან საით გავრბივარ? არ ვიცი. მხოლოდ ის ვიცი რომ