{ მხოლოდ დამთხვევაა } "1"

საკმაოდ დაღლილი ვიყავი იმისათვის რომ ვინმეს ქცევას ან ხასიათს დავკვირვებოდი მაგრამ სამაოდ ადვილად შევამჩნიე მისი დაბნეულობა და შეშინებული სახე. აქამდე ასე ძლიერ არასდროს მომდომებია გამეგო თუ რა სჭირდა სრულიად უცნობს , რომელსაც ალბათ წუთიც არიყო რაც

ბედისწერის ძალა(თავი 4)

ოქტომბერიც საოცრად სწრაფად გაილია და ქარიანი ნოემბერი დადგა.წვიმის დაწყება მეჯავრებოდა, რადგან თუ დაიწყებდა რამდენიმე დღე აღარ გამოიდარებდა ხოლმე, გადაბმულად წვიმდა და ყოველდღე მოღუშულ ცას მივჩერებოდით.სკოლაში წასვლა ჩემდა გასაკვირად არ მეზარებოდა

მოვა ცხოვრებას აგირევს და წავა (4)

ეს მითხრა და ოთახიდან გავიდა, მე კი მხოლოდ ეხლა მივხვდი რომ მოკლე პირსახოცით ვიდექი მის წინ. გოგოები შემოვარდნენ და ბოდიშები მიხადეს მე კი გავაჩუმე და მადლობები ვუხადე -მადლობა თქვენ რომ არა ახლა ვერასდროს გავიგებდი რო მოვწონვარ -რააააა???

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (8)

  ალბათ ყველაზე სასიამოვნო მომენტი იყო ჩემ ცხოვრებაში. უბრალოდ ვკოცნიდი საყვარელ ადამიანს. არც წვიმა მაწუხებდა, არც გარემო. ერთადერთი რასაც ვგრძნობდი კისერზე მოხვეული ლუკას ხელები იყო.   არ ვიცი...უბრალოდ არ ვიცი, სიტყვები არ მყოფნის იმის

დაუმორჩილებელი მეძავი (5 თავი)

-ნინა!! ღრამდ ჩაძინებულს უცებ ასეთმა ხმამ,რომ გამაღვიძა თავი ვერ შევიკავე და საწოლიდან გადმოვვარდი,გვედრდები მეტკინა -ვაიმე ნინა კარგათ ხარ?-სალომე მომვარდა,რომელსაც ხელში ტელეფონი ეჭირა,უცებ სად მიაგდო თავადაც ვერ გააცნობიერა და ჩემს წამოსაყენებლად

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –8– (დასასრული)

''ალბათ სხვა ვითარება რომ ყოფილიყო, ამ ყოველივეს ისევ ჩემს ფანტაზიის უნარს დავაბრალებდი და თავს დავიტანჯავდი, მაგრამ ახლა ისე მინდება მისი სიყვარულის დაჯერება, იმაზეც კი თანახმა ვარ, რომ ყველაფრის დამთავრების შემდეგ იმედი ჩაკვდეს და დაიფერფლოს...''

გადაგიყვარე სხვა შევიყვრე (21-22)

იჯდა ლუკა საყვარელი ქალის სასთუმალთან და ფიქრობდა თუ რა უნდა გაეკეთებინა მისთვის როგორ უნდა გადაერჩინა საყვარელი ადამინი სიკვდილისაგან როგორ უნდა მოეგო ბრძოლა სადაც ის და მარიამი მარტო იყვნენ.შეუძლებელი შესაძლებლად უნდა გაეხადა და უნდა გადაერჩინა

საზამთროს მურაბა (სრულად)

აღარაფერი მიმიწერია, მაგრამ რამდენიმე წუთი გაღიმებული მივშტერებოდი ტელეფონს. მერეც, არავინ იცის, რამდენჯერ გადავიკითხე ეს დიალოგი. „გათენებამდე“ მიტრიალებდა თავში. ვერაფრით ვიჯერებდი, რომ შეეძლო, სადმე გათენებამდე დამლოდებოდა. ალბათ, მოიტყუა.

როცა ის გამოჩნდა .. (4)

როცა ის გამოჩნდა , გაგრძელეება ! მოკლედ მივყვებით მოვლენების განვითარებებს ! აეროპორტის კარები გაიხსნა და გარეთ იმდენი ხალხი მიდი მოდიოდა ამდენი ქართლველი , ქართული გარემო , ქართული სული და ხმა , მიყვარს მე ჩემი ლამაზი ქვეყანა მისი ნაკლოვანებებით

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (12)

მარიამმა მშვიდად აიღო ხელჩანთა, მოთავსდდა მანქანაში და ელენეს სასახლისაკე გაემართა. დაცვამ მაშინვე შეუშვა. სახლთან მოსამსახურე დახვდა, როგორ ღლიდა ეს ყველაფერი. ქალმა მისაღებში შეიპატიჟა იქ არავინ იყო, სიცარიელე და მოწყენილობა სუფევდა ირგვლივ,