ბედისწერა (თავი 6)

-კახა, შე კახპა რავა ხარ? - გაეღიმა რატის, მაგრამ ისეთი ეშხით არ გამოუვიდა, როგორც სჩვეოდა ხოლმე. - შემოდი, შემოდი. -რავი, . ვლპები ამ უსაქმურობისგან და ვარ, შენ რას შვრები? ერთად მისაღებში შევიდნენ, გზად სამზარეულოში რატის მშობლებს მიესალმა

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(1)

სამი თავი გავაერთიანე და ერთად დავდე ვიფიქრე უფრო გაუხარდებათთქო ესეთქო ნუ იმედი მქონდა ამიტომ ყურადღება არ მიაქციოთ ხანდახან შეიძლება რაღაც წარწერები მქონდეს მიწერილი იმედია ერთად რო დავდე ინტრიგა არ გავაქრე ეს ისტორია უკვე დავასრულე და დავდებ

ორმაგი ცხოვრება (4)

მისგან მოულოდნელად თიკომ ხორბლისფერი სვიტერის მკლავები იდაყვებისკენ წაიჩოჩა. მანამ სანამ იგი ქაღალდებში ქექვას დაიწყებდა ანა ფეხზე წამოდგა და კედელთან აიზუტა. ტუჩები ნერვიულობისგან აუცახცახდა.

თანამედროვე ურჩხულის ოდნავ შერეკილი პრინცესა(9)

სესილი მე და დემეტრე ქვაზე ვისხედით და ლაზარეს ველოდებოდით, როდესაც რაღაცის ჩხაკუნი მოგვესმა, ორივემ ერთად გავიხედეთ და შიშისგან ენა ჩამივარდა

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (1)

  ყველა ნორმალურ ადამიანს ღამე ძინავს, მაგრამ მე არა. ღამე ჩემი სტიქიაა. ვცხოვრობ აშვებული ღამის ცხოვრებით, დილით მძინავს. გგონიათ ღამის ცხოვრება მაგარია? არა, საერთოდ არა, უბრალოდ ჩამითრია და ვეღარ ვეშვები. ნარკოტიკივითაა, სულ

ვერ ვხვდები როგორ შემიყვარდი(4)(თვით უჟმურებავ)

გარეთ რომ გავედით დათი მანიდან გადმოსულიყო და მასზე აყუდებული სიგარეტს აბოლებდა. რაღაც სხვანაირი მომეჩვენა სათვალეები ეკეთა და სინათლეში თმა ყავისფრად მოუჩანდა და არა შავად. ტანზე მომდგარი მაისური ეცვა რაც მისი სხეულის ნაკვთებს

13 თვე (18) დასასრული

აქამდე ჩემთვის ვინმეს რომ ეთქვა რა არის ტკივილიო ვიტყოდი, რომ ფიზიკურ ტკივილზე საშინელება არაფერი არ არის..მაგრამ ასე არ ყოფილა.. სულიერ ტკივილს ფიზიკური გვერდზე ვერ დაუდგება.როგორია იმის გააზრება, რომ კარგავ შენი სულის ნაწილს.

უცნობი სარკეში //1//

"შენ ხარ დამნაშავე ყველაფერში, შენი ბრალია ახლა მამაშენი, რომ ქვრივია, შენ რომ მომკვდარიყავი მის მუცელში რომ მომკვდარიყავი ახლა ის ცოცხალი იქნებოდა.შენ მოკალი ის!.მერამდენე ღამე დაათენდა ამაზე ფიქრში მერამდენე ცრემლი ჩაიხშო თვალებში, თვალებში სადაც

პირადი მცველი 8

უცებ საწოლიდან დენდარტყმული წამოდგა.მისმა გონებამ მოგონებები ამოხეთქა.ერთიანად გააჟრჟოლა და მთელი ტერფიდან თავამდე დაუარა არასასიამოვნო გრძნობამ .აი,იმ გრძნობამ სინდისი ,რომ ჰქვია,ის ჭია,რომელიც მუდამ გღრნის და თავს არ განებებს.

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეთოთხმეტე]

– აფსუს, რა ღამეები გავათენეთ პარიზსა და ეგვიპტეში... ვერ წარმოვიდგენდი ამ მომენტს ვერასდროს,მაგრამ ეს მოხდა. ჯერ ჟორჟოლიანი ახარხარდა, მას ვასაძე აჰყვა და მათი განწყობა ისე უნებურად გადმომედო, რა გაბრაზებაზე იყო ლაპარაკი...