ყინულის ყვავილები (სრულად)

ჩემს ხელებში მოქცეული,ქურთუკში გახვეული ახალშობილი ნაგავსაყრელისთვის დამახასიათებელ,მკვდარი კატის თუ ვირთხის სუნად ყარდა და ტიროდა. მის დასამშვიდებლად არაფრის გაკეთება არ შემეძლო - ჭიპლარიდან სისხლი სდიოდა,შიოდა და ეშინოდა. სციოდა კიდეც,როგორც

ბედის მარიონეტი (თავი 7)

გარეთ გავედი და უჩას დავუწყე ლოდინი. ისიც მალე გამოვიდა. მანქანაში ჩავსხედით და გზას გავუყევით.დანიშნულ ადგილამდე მალე მივედით. მანქანიდან გადმოვედით და შენობის კიბეებს გავუყევით. დიდი და ლამაზი შენობა იყო, გამიკვირდა აქამდე რატომ არ შემიმჩნევია

პირადი მცველი 10

სანდრო და მისი ცოლი იდეალური წყვილი იყვნენ .სანდრო მხიარული და კარგი მოსაუბრე გამოდგა,ხოლო სალო სულ იღიმოდა ,წუწუნობდა ...ალბათ ორსულობა მოქმედებდა მასზე...მათი თვალები იმდენ სითბოს და სიხარულს ასხივებდნენ,რომ ეგოისტურად შემშურდა..მათი ჩახუტების ან

მომავალი (თავი 1)

წვიმდა .. თითქოს ცა ძირს ჩამოდიოდა .. დეკემბრისთვის დამახასიათებელი ამინდი იყო .. ცივი სუსხი დაჰქროდა თბილისის ქუჩებში .. სიცივე ძვალ-რბილში ატანდა .. ასეთ ამინდში ადამიანი კი არა ძაღლი არ გამოიშვებოდა გარეთ. "ის გაგიჟდა?" ტროტუარზე გოგონა

"სიბრმავე" (3)

-მობრძანდით,ხომ ყველაფერი კარგად არის?!...ინტერესით შეეკითხა ტაისია მამაკაცს. -კი,კი,უბრალოდ ბინის გაჩხრეკვა გვინდა,თან შენტან მაქვს რამდენიმე კითხვა,ოღონდ შენი მშობლების საქმეს არ ეხება...წინასწარ შეამზადა გოგონა ვანომ და ბიჭებს ანიშნა სახლის

ვენდეტა - სიმართლე

თავისი 25 წლისათვის, მირი იყო უხეში, პირდაპირი და ზედმეტად ამაყი. ბიჭი ვერ იტანდა ადამიანებს, რომელთაც საკუთარი თავის დაცვა არ შეეძლოთ. ასეთი ხალხის მას უბრალოდ არ ესმოდა. ისინი არ ეცოდებოდა, პირიქით, უჩნდებოდა სურვილი დაემცირებინა, რადგან ამ

ყვითელი გორილა (თავი მესამე)

-მშვიდად-მესმის ჩურჩულით ნათქვამი სიტყვა,ზედ ყურთან და თვალები მენაბება.გაყინულ ხელზე სითბოს ვგრძნობ.ხელს მკიდებს,ჩემთან ერთად გასაღებს საკეტს არგებს და ატრიალებს.კარი

ჭირვეული სტუმარი (1 თავი)

ვინ ვარ მე? არც არავინ, ერთი ჩვეულებრივი თბილისელი გოგო, ჩვიდმეტი წლის თავქარიანი თინეიჯერი, ეს ჩემი სიტყვები არ გეგონოთ ჩემი პიროვნების დედაჩემისეული დახასიათებაა. თუმცა სიტყვა „ჩვეულებრივს“, აშკარად ზედმეტად გამოკვეთილი მახვილით ამბობს, თვალები

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –4–

''რეპლიკებს არ მაკლებს თომა ბატონი. უტვინო რომ ხარ, მაგიტომაა ბადეში შენც რომ მოყევი და ჩვენც რომ ვერ მოვასწარით ვერაფერიო. ჯერჯერობით დუმილის უფლებას ვიყენებ და მასაც ჩემი ტვინის უჯრედების განადგურება რჩება, თუმცა როგორც უკვე ვთქვი, ყველაფერი წინ

ზღვის ცისფერ ლაჟვარდზე (1)

გამარჯობათ მე ახალი ვარ იმედია მოგეწონებითჯანდაბა ჯანდაბააააა ჯანდაბაააააააააააა გავყვიროდი შუა სოფელში ბოლოხმაზე და მობილურს ჰაერში ვატრიალებდი, როგორც იქნა დაიჭირა - ალოოო მამა მე ვარ, როგორც კი ჩემს შეტყობინებას ნახავ დამირეკე ძალიან