ნოემბრის წვიმა V

– ხელფასი მოუმატეს. ისედაც ბევრი არ ჰქონდა?! რათ უნდოდა, ვერ მივხვდი.. – მითხრა თინამ და სავარცხელი ჩამოუსვა ჩემი გრძელი თმის ბოლოებს. – გახარებული უნდა იყოს წესით. – არის კიდევაც, დღეს მოფრინდა თუ არა, ეგ მომახალა. სოფიასაც დაურეკა და აცნობა. –

უჟმური უფროსის წესები (თავი 5)

ნელ-ნელა მიდიოდნენ გოგოები იმ ადგილისაკენ სადაც ყველა ერთად მიირთმევდა საჭმელს. მაგიდა ღია ცის ქვეშ იყო, ნინომ და მაკამ მაშინვე მოძებნეს თავისი მეუღლეები და კურკურით მათკენ წავიდნენ, თან ხელით ელენეს ანიშნებდნენ გამოგვყევიო. გოგოები ქმრებს მიუჯდნენ

ორი ბაბნიკი (თავი 4)

-კარგი გიო დამშვიდდი ახლა და მითხარი საიდან მოდიხარ ?(მე) -ჩემი ძმაკაცი რომ არის ლუკააი მისიდან მოვდივარ ისეთი რაღაც მომიყვა ტოო გავგიჟდი(გიო) -ლუკა?ხო რა მოგიყვა?(მე)ვიღაც გოგოსზე ძალადობა დაიწყეს ლოთებმა ღამე და იმ გოგოს

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 27)

-ალექს,რომ მოვმკვდარიყავი,როგორ აპირებდი შემდგომ შენი ცხოვრების წარმართვას?! -რა უაზრობებს მეკიხები ნინო,ხვდები მაინც?! ფეხზე წამოხტა და გაავებულმა შემომხედა. -მაინტერესებს,რას აპირბდი,მართლა..გთხოვ მიპასუხე. ცოტა ხანს დადუმდა. -მე საერთოდ არ

XVII (თავი N2)

კლასში შევედი და ორი სიტყვა ერთდროულად წარმოვთქვი -გამარჯობა,ბოდიში ჩემდა საბედნიეროდ ეს ქალი ჩემი დამრიგებელი აღმოჩნდა,რომელმაც გამიღიმა და თავაზიანად მიხმო მისკენ -ბავშვებო ეს თქვენი ახალი კლასელი კატერინა ამაშუკელია -კაწია

13

ვის არ უნდა რომ ჰქონდეს თბილი ოჯახი, მოსიყვარულე მშობლები და ან ძმა, ან კიდე ორივე ერთად.თუმცა როცა არავისგან არაფერს არ მოელოდები, როცა შენი სახლი მხოლოდ ქუჩაა,როცა არავინ არ გყავს ვინც ტკივილს შეგიმსუბუქებს იძულებული ხდები ისე იცხოვრო როგორც არ

თანამედროვე ურჩხულის ოდნავ შერეკილი პრინცესა(2)

.... პირდაპირ სახლისკენ წავედი.. სახლში მისულს მამა დივანზე ჩამომჯდარი და ჩაფიქრებული დამცვდა.. სევდიანი მომეჩვენა, ფრთხილად მივუახლოვდი და ხელი ჩავჭიდე..

არ შეგიყვარდეს. წესი 4.

  გაკვირვებულმა ავხედე. კულონს ხელს არ ვუშვებდი. -იმედია ისეთივეა.-გამიღიმა.   დავხედე. მართლა ისეთივე იყო. ჩემი ვერცხლის გული. ვერაფერი ვუთხარი. -კარგი, წავედი.  კისერზე ნაზად მომადო ხელი, ოდნავ მომიახლოვდა და თვალებში ჩამხედა. თითქოს უნდა

არასდროს უშენოდ! (10)

სიყვარულის ისტორიადილის რვა საათზე ბავშვები თავს დამეცნენ და ლოგინიდან დაფეთებული წამომაგდეს. თხაფათხუფით დავიბანე ხელ-პირი და მოვწესრიგდი. გუშინ ღამით გამზადებული შავი ელასტიკა და თავისუფალი სტილის, კაპიუშონიანი, ნაცრისფერი ზედა ჩავიცვი, ფეხზე

ანგელოზის ბედნიერება

ცოტა ხნით სიჩუმე ჩამოვარდა. მე მასზე ვფიქრობდი -ის ალბათ არაფერზე მე ის მიყვარდა - მას ალბათ არა, მაგრამ აუცილებლად მიხვდებოდა და იგრძნობდა იმას რასაც მე. კუპიდონი ყველაფერს მოაგვარებდა. -რაზე ფიქრობ კრასოტკა? -დაარღვია დუმილი მამაკაცმა -არაფერზე