ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს

მე ანა ვარ,ანა ჯაჭვლიანი,17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,დედასთან,მამასთან და დასთან ერთად,ბევრი მეგობარი არ მყავს მაგრამ მყავს ბევრი ნაცნობი ,მყავს მხოლოდ ერტი მეგობარი რომელიც ჩემი არაბიოლოგიური და საულიერი ძმაა,ასევე ჩემი საუკეტესო მეგობარი და ადამიანო

მერამდენედ მეჯახები? (4 თავი)

-გიუნა.. როგორ ხარ? - ყელზე ჩამოეკოწიალა ვიღაც გოგო.. -არამიშავს ლანა შენ?-ამრეზით გაუღიმა, ნინა კიდევ იდგა გაავებული.. ცოტაც და მოკლავდა იმ გოგოს. -კარგად.. აუ მომენატრე, რამდენი ხანია არ მინახიხარ - ტუჩები გაბერა და „გაბუტული გოგოს“ იმიტაცია

მოიცა ... სერიოზულად? (თავი 7)

გარჩენენ და კოცნას გეხვეწებიან მეც ეგეთი ვარ? იოცნებე გაბრიელ,იოცნებე მე შენ რომ კოცნა გთხოვო,ანდაც დილის ინციდენტი გაპატიო.არ მიცნობ საერთოდ,არ იცი არაფერი ჩემზე,საერთოდ არაფერი .. არ ვგავარ მე სხვებს - დადარდიანებული ხმა ძლიერ ჩაეხლიჩა - არავის არ

სასჯელი (თავი 2)

თვალები სწრაფად მიწყლიანდებოდა და ვფიქრობდი, რა გამეკეთებინა რომ გადავრჩენილიყავი.. ყველა გასასვლელი ჩაკეტილი იყო, იქვე უბრალოდ ვიდექი და ველოდებოდი რომ რამე, ან ვინმე გადამარჩენდა..

ნაზი ღამე 2

გამოცდა წარმატებით ჩააბარეს.კიბეზე რომ ჩამოდიოდნენ, ნინი უნებლიედ შერტიალდა კიტისკენ:-ქალბატონოო არ გინდა იმ ლამზი ბიჭის შესახებ მოგვიყვე დღეს რომ მოგაცილა? -ვინ ლამაზი ბიჭი გაგიჟდით,ბესო ჩემი დიდი ხნის ნაცნობია ერთად ვისვენებდით წლების წინ ზღვაზე.

ოცნება თუ მირაჟი (12)

გიორგი ნინოსთან შევიდა ნინოს ეძინა ფრთილად შეახო ტუჩები და გვერდით მიუჯდა ნინოს ეძინა გიორგის შეხებაზე გაეღვიძა -გაიღვიძე ჩემო ერთადერთო -აქ რას ვაკთებ -გული წაგივიდა სისხლდენა ქონდა მაგრამ ყველაფერი კარგად არის -ჩემი ჩემი შ.....

უთხარი დედაშენს რომ.. შენ ახლა ჩემი ხარ (2)

- ეს მგონი ის მანქანა რომელიც გვევონა, რომ მოგვდრედა - ჩაილაპარაკა ეკამ - მგონი კი არა ისაა - დააზუსტა ლიზამ - კი მარა, აქ რა უნდა? - იკითხა ელემ

მკურნალი ცრემლები 14თავი (დასასრული)

-შენ ხარ ჩემი ჭკვიანი-მითხრა,როცა საუბარს მოვრჩი.დაბნეული ვიდექი და თვალებში ვუყრებდი,ნიკას საოცრად თბილი და გამჭოლი მზერა ტანზე ეკალს მაყრიდა და რეალობისგან მწყვეტდა.მე ახლა ჩემს ძველ რუტინას გამოვემშვიდობე და სრულიად თავისუფალი ვიდექი მის წინ და

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XVIII)

საკმაოდ ბნელოდა,თავისი მანქანა დაინახა და გაეღიმა თეკლაზე,მერე მშვიდად შეაბიჯა სადარბაზოში,როდესაც ვიღაცამ უეცრად კედელზე ააკრა და ცხელი და გავარვარებული ტუჩები მიაკრა ყელზე -არ შემიძლია შენთან ასე შორს და თან ასე ახლოს ყოფნა...-ამოიგმინა და

ტკბილი ისტორია თავი 3

დილით ძალუან კარგ ხასიათზე გავიღვიძე წყალი გადავივლე ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი როგორც ყოველთვის მამა და ცოტნე სადილობდნენ დედა კი საქმიანობდა (მე) დილამშციდობის, დე ყავას დამისხამ (დედა)დილამშვიდობის დაგისხამ აბა რასვიზამ შვილო (ცოტნე) რამაგარ