ისევ შემიყვარე (1)

გავუთიშე და დილამდე ვტიროდი.მომდევნო დღეებიც ასე გრძელდებოდა,ლიკა და თაკო მამაშვიდებდნენ,ალბათ მართლა რამე შარშიაო თორემ ხომიცი როგორ უყვარხარო,საშინელი დეპრესია დამეწყო,ამ ყველაფერს კი ფინალური გამოცდებიც დაემატა,ნერვები აღარ მქონდა.ყველაფერი

სულის ვარდო! (3)

ამდენი კბენისა და კინკლაობის შემდეგ ძკივს მიაღწიეს ნენესა და ლომისას სახლში. ნენემ ეგრევე შეხსნა სახლის კარები და ჩანთა იქვე მიაგდო. ლომისა მისაღებში იყო დივანზე წამოკოტრიალებული და ტელევიზორს მისჩერებოდა. ნენე უცებ გაექანა და სიცილით ზევიდან დაახტა

შემთხვევითობა არ არსებობს (2)

თვალდახუჭული ლივლივებდა , როცა უეცრად ფეხში ვიღაცამ ჩაავლო და ფსკერისკენ ჩაათრია. მარიამს შიშისგან და მოულოდნელობისაგან კინაღამ გული გაუსკდა. პანიკამ მოიცვა. ეგონა რომ მოკვდებოდა, მაგრამ

ბედნიერება გაზიარებით (38)

კიბეებზე ნარბენმა, ძლივს ჩაიწყნარა გული და სუნთქვა მეოთხე სართულზე, შენგელიების ბინის კარებთან. მკაცრად დააკაკუნა კარებზე. გამომეტყველებაც მკაცრი ჰქონდა. მზერა მრისხანე. უცებ რომ დაგენახათ, შიში დაგივლიდათ ტანში.

ცხოვრება გრძელდება

რისთვის გავჩნდით ამ ქვეყნად? ზოგნი ამბობენ ადამიანი ტანჯვისთვისაა მოვლენილი , ზოგისთვისაც ამ ქვეყნად მოვლინების მთავარი მიზანი მატერიალური წარმატებაა, მიაღწიოს მწვერვალს და აისრულოს მატერიალური ოცნებები, მოკლედ ზოგი უტილიტარისტია ზოგიც ჰედონისტი

იყავი აზარტული 11

თავდაპირველად თავი ისე მტკიოდა, იმის გაფიქრებაც კი ვერ მოვახერხე, თუ რა მოხდა. გადავწყვიტე ჯერ დამესვენა და დავლოდებოდი ჩემი მხედველობის სრულ დაწმენდას და გაუმჯობესებას. როცა მაგიდაზე დადებული წითელი ლარნაკი და თეთრად შეღებილ კედელზე, ოქროსფერი

ბარიერი. -18-

ჰაერი, მაგრამ აღარ შემეძლო ფეხზე დგომა, ამიტომ მალევე ვიყიდე სიგარეტი და უკან ავბრუნდი. -შენ აქ რას აკეთებ? -ხმა ამიკანკალდა და კედელს მივეყრდენი.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IX)

- რამე საჭმლის გაკეთება იცი? - ჰკითხა მარიამს ზურამ როცა თორნიკეს ზარმა გააღვიძა. - რათქმაუნდა - გაეცინა გოგონას,- მაგრამ მაგის იმედი არ გქონდეს. - ოოო.. - აბუძღუნდა ზურა, მარიამმა ტელეფონს ძებნა დაუწყო, ვერსად პოულობდა, უნდოდა დაერეკა, ნიკისთვის

ლორა და გრენუი #8

-ყოველთვის ვიძახდი,კაცი უნდა იყოს „კუხნაში“. -ჰოოო და ქალი საწოლში... -ეეე გაჩერდი ახლა ნუ მაწითლებ. -სხვათაშორის,როგორც პირველი კარგი იყავი იცი?! „კუნძი“არ ყოფილხარ.-საჭმლით პირგამოტენილმა შემომხედა და რაღაცნაირად,თბილად გამიღიმა.

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (6)

რომ გამოვფხიზლდი და თვალები გავახილე ისევ მანქანის უკანა სავარძელზე ვიყავი,საჭესთან კი ბიჭი იჯდა,კაპიშონით და ნაცნობი ხმით.კივილი არ ღირდა,მერე კარებს ვეწვალე თუმცა ჩაკეტილი იყო.ბიჭს ვუყვიროდი თუმცა ხმას არ მცემდა, ჩემი ტელეფონი წინ ედო და ვერ