გოგონა სალამანდრას ტატუთი -13-

ყველა ქალს ჰყავს კაცის იდეალი, რომელზეც ოცნებობს,რომელიც არ დაიძინებს ადრე რომ ნახოს როგორ დაიძინებ იგი,რომელიც ხელით ატარებს და ყველას ეტყვის "ეს ისაა!".რომელიც ყველაფერს გააეთებს რომ მის საყვარელ ქალს გაეღიმოს და იყოს ბედნიერი.

სწორედ იმ ღამით (თავი 2)

თვალი რომ გავახილე ოთახში ვიწექი , იქაურობას თვალი მოვავლე და მომეწონა მისი მორთულობა, წამოვდექი და ფანჯარასთან მივედი წინ უცხო ქალაქი გადამეშალა, საწოლზე ჩამოვჯექი და ავტირდი, რას მიპირებდნენ? რა უნდოდათ ჩემგან? ასე ტირილში ჩამეძინა როცა გავიღვიძე,

საბედისწერო გასროლა (4თავი)

-ნება მომეცი, ცეკვა გაჩუქო იუბილეზე, უარი არ მიიღება! -ვუთხარი და ხელი გავუწოდე. -არ ვცეკვავ, -მითხრა გაშტერებულმა. -არც მე, მაგრამ შენ გამო დათმობაზე მივდივარ.. -თვალებში ჩავაშტერდი.

სკოლა ბავშვების წესებით(28)

ელენემ წიგნები გამოალაგა მაგიდის ქვემოდან და სირბილით გაიქცა კლასისკენ. უკვე ძალიან აგვიანდებოდა. უკვე კვირაზე მეტი იყო რაც სკოლაში დაბრუნდა , მაგრამ დილით ადრე ადგომას ვერა და ვერ მიეჩვია.

ცხოვრების ახალი ეტაპი (5)

ყველა კარგად ვიყავთ უკვე, ნებისმიერ რამეზე გვეცინებოდა. მაქსიმალურად ვცდილობდი იქეთ არ გამეხედა სადაც ნიკა იჯდა. უნდოდა იგნორი? კი ბატონო მიიღოს. -ბიჭებო...ვიცი , რომ არ ხართ მთვრალი ,მაგრამ არ ვიშლებით-უფ,იცოცხლე ისე გამიჭირდა ამ წინადადების თქმა

არ დაგთმობ(10)

სახლში შესვლისთანავე დედამ კითხვები დამაყარა _ აბა როგორ ჩაიარა შეხვედრამ? კარგი ბიჭია? ან საერთოდ რატომ მიმალავ შეყვარებული თუ გყავს? _რას ამბობ დეე.. არავინ არ მყავს.. ოთახში შევალ ბარგს ჩავალაგებ.. თავის დაძვრენა მინდიდა მაგრამ არ გამომივიდა.

მომავლის იმედი (4)

ღმერთო მე მჯერა შენი და მჯერა რო სადაც არუნდა იყოს ის კარგადაა.არვიცი როგორ მე მას ვიპოვი! შეიძლება დღეს ან ხვალ ვერა მაგრამ ვიპოვი აი მერე შემიძლია მოვკვდე კიდეც,მაგრამ ახლა მე თავს უნდა შემოვუძახო და ხვალინდელ

სიზმრიდან რეალობაში (4)

ის შემეხო... გუშინდელი სურათები რომ წარმოვიდგინე ინსტიქტურად ხელი მუცლისკენ წავიღე მეორე კი კისერზე მოვისვი და დდბილივით გამეღიმა... -უი ხო მაგრა ხატავ და ერთი ნახატი მეც მინდა ჩვენი. ოთახში თავი შემოყო და თვალუ ჩამიკრა

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 5)

სახურავზე მარტო დარჩენილმა, გაოგნებულმა ავახამხამე თვალები... ჯერ კარს მივშტერებოდოდი, თითქოს ველოდი, რომ ლაშა მობრუნდებოდა. მაგრამ სულ ტყუილად. ის არ დაბრუნდა... არ მინდოდა ლაშას ეგრძნო, ჩემი მისდამი სწრაფვა, თუმცა აშკარაა, ვერ შევძელი ამის

მრავალძალში ჯვარდაწერილნი [2]

–მომაწევინებ? – ინტერესით გახედა მამაკაცს, რომელსაც სახეზე დაეტყო, რომ არ ელოდა. –ეწევი? – ჰკითხა გაოცებულმა. –ზოგადად, არა. – მხრები აიჩეჩა. –მაშინ არა, – მონოტორულად ჩაილაპარაკა და სიგარეტზე დაგროვილი ნამწვი დაბლა დაყარა. –მინდა წამით მაინც