''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი''

როგორც წესი,ჯერ პერსონაჟს ვხსნი ხოლმე, მოკლედ,გოგონა სახელად ანი დარასელია,არის 16 წლის,განებივრებული,საკმაოდ ლამაზი,წაბლისფერი გრძელი თმით,დიდი ტუჩებით და დიდი შავი თვალებით,ვერც ტანს დაუწუნებ,’’შხვართია’’ და სწორედ მისი სილამაზის გამოა ასეთი,ასეთი

გზა რომელიც შენამდე მოდის

-ჯინსი მინდა და... მმ აუფ არ ვიცი.-კარადა გადმოაგდო რუსომ.-გეყოფა, ის ახალი მაისური ჩაიცვი უხდება მაგ ჯინსს და ეგაა. წავედი მე საღამოს შემეხმიანე. ვერ ვიტან რუსოს სადარბაზოს ყოველთვის ჯგუფად დგანან ბიჭები და არ მსიამოვნებს იქ გავლა.

იყავი აზარტული! 5 თავი

''რატომ მაქვს ისეთი შეგრძნება, თითქოს ვიღაც მითვალთვალებს?''-გავიფიქრე შემკრთალმა და უკან მივიხედე. არავინ არ ჩანდა! ეს სულისშემძვრელი გრძნობა კი ზურგს მიწვავდა და მეც ფეხს ავუჩქარე. -ერთი! ორი! სამი!-ჩავიჩურჩულე და უმალ უკან შევტრიალდი. დავინახე

წყევლა (2)

სიბნელიდან შავი მოსასხამები გამოფრიალდნენ დიახ ნამდვილად ასე მოხდა არ დადიოდნენ დაფრინავდნენ. წინ მათ წითელმოსასხამიანი ბიჭი უძღვებოდა.ალექსი. ზუსტად ალექსი ქვია.ვიცნობ. ყველანი იბრძოდნენ და წინ ამეფარნენ.ყველაფერი სწრაფად მოხდა ხუთ მგელს მალე

იყავი აზარტული! 5

განა ვინ იყო ასეთი ერეკლე დადიანი , მოთმინება რომ მღალატობდა. აქამდე იგნორი ჩემი განუყრელი ატრიბუტი იყო, მოსწრებული სიტყვა-პასუხიც არ მეშლებოდა, მაგრამ ეს გაუზრდელი ბიჭი მაბნევდა და საკუთარი თავის რწმენას მაკარგვინებდა. მისკენ შევტრიალდი და

უკუღმართი ბედი [თავი მეთოთხმეტე]

ბათუმიდან დაბრუნების შემდეგ თითქმის ყოველდღე სასეირნოდ დადიოდნენ... უფრო მეტ დროს უთმობდნენ ერთმანეთს, ვიდრე გასული ორი წლის განმავლობაში... დაუთბათ ურთიერთობა, ალბად ყოველივე ეს სიყვარულმა განაპირობა..! დანიელს, რომ კიტხო სიყვარული რა არისო?!

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IV)

ორმა კვირამ სწრაფად ჩაიარა, მარიამმა საჭირო ნივთები მოაგროვა რომ მშობლიურ ქალაქს დაბრუნებოდა, ფიქრობდა რომ ეს ნიკთან ურთიერთობისგან განტვირთვაშიც დაეხმარებოდა. ფრენამ კარგად ჩაიარა.. დაბინავებამაც. პირველივე დღესვე სეირნობისას ქუჩაში გამოკრულ

ფიქტიური (თავი 8)

-უნივერსიტეტში გაგიყვანო? - ტელეფონზე საურისას მკითხა ნინომ.-გეზარება? -არა -აუუგთხოვ რა მაშინ გამო.15 წუთი იქნებოდა გასული კარზე ზარი რომ იყო.კარისკენ წავედი და თან მაისურს ვიცმევდი.-შემო ნინო - არც კი შემიხედია ისე ვუთხარი რომ შემოსულიყო

მოხეტიალე ბოშა გოგოს მოგზაურობა ნიუ ჯერსში

ჰაი ოლ. ეს მისალმების საყვარელი ფორმაა ჩემთვის. ჰო... მე მოხეტიალე ბოშა გოგო ვარ. ამ სახელწოდებამ რომ გაურკვევლობა არ გამოიწვიოს, აგიხსნით რატომ. დედაჩემს ბევრი კაცი ყავს. უფრო სწორად ხშრად იცვლის ბოიფრენდებს და ჩვენც წამდაუწუმ ვიცვლით საცხოვრებელ

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-3

აი ეს იქნება ქალბატონო თქვენი ოთახი მითხრა და გამიღიმა.ოთახში მარტო დავრჩი ისეთი დაღლილი ვიყავი,შხაპი მივიღე და დავწექი არაფერის თავი არმქონდა არც არაფერზე მინდოდა ფიქრი.ეგრევე ჩამეძინა-ღამე ძილბურანში ვგძნობდი ოთახში ვიღაცა იყო და