ხელახალი დაბადება (4)

დილით ადრე გაიღვიძა, დღეს სამსახურში არ მიდიოდა, გადაწყვიტა ერთი კვირით სახლში დარჩენილიყო. ახლა დასვენება ნამდვილად სჭირდებოდა. სამზარეულოდან ხმაური გამოდიოდა, კარებში იდგა და იაე უყურებდა , თუ როგორ ფუსფუსებდა მარიამი. -დილამშვიდობის მის ხმაზე

რაჭა ჩემო სიყვარულო 2

პირზე ღიმილი ავიკარი და მის პასუხს დაველოდე. -მე საწინაამღდეგო არაფერი მაქვს, თანაც ზუსტად ხიდეშლებში მივდივარ, მეც იქ ვცხოვრობ.-დაგვთანხმდა უყოყმანოდ დ გვერდითა სავარძლისკენ მანიშნა. მეც ბევრი აღარ მიფიქრია, თემო გადავკოცნე და მანქანაში რასაც ჰქვია

შავი თვალები (3)

"-იმედია გავუგებთ ერთმანეთს -იმედია" სულ მის შავ თვალებზე მეფიქრებოდა დასულ ეს დიალოგი მიტრიალებდა თავში სამწუხარიდ ვერ გავუგეთ არ ვიცი სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ მაგრამ ფაქტი იყო რომ მე არასდროს მესმოდა მისი ყოველთვის ისეთ რაღაცას აკეთებდა რაც მე

უბრალოდ ერთი ისტორია (1)

თვითმფრინავიდან გულაჩქარებული ჩამოვედი, სწრაფად გავიარე შემოწმება და გარეთ ნაცნობი სახეების დანახვის მოლოდინით აღელვებული აეროპორტში აღელვებული გავედი. და მაშინვე მომხვდა თვალში ჩემი ერთ ჯგუფად შეკრებილი სამეგობრო, რომლებიც სტვენით და ჩემი სახელის

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{28}--{34}

6 თავი ერთად..ვიცი ისევ მეტყვით თავები გაზარდეო.მართალია ახლა ნამდვილად პატარა თავებია,მაგრამ ასე იყო საჭირო...ისევ დაძაბულ მომენტზე გავწყვიტე თქვენი ინტერესი დამანახეთ ძალიან გთხოვთ,თორემ სულ შევწყვეტ...გაგრძელება არ ვიცი როდის იქნება,თქვენზეა

დაუვიწყარი (23)

*ანასტასია: ჩემმა პასუხმა სახეზე ღიმილი მოჰგვარა.ჩემს ხელში იყო, ვგრძნობდი.სწორედ ახლა იყო შერიგების დრო.. -თორნიკე... ნელ-ნელა მისკენ ნაბიჯებს ვდგამდი -მაპატიე -რატომ არ მითხარი? -ხომ აგიხსენი. საერთოდ არ მახსოვდა.

30 წამი შუქნიშანზე

-ისე შენს მძღოლს დიმიტრი ქვია.დიმა ყიფიანი. თავაზიანად გაუწოდა ხელი მიკას. -ახალგაცნობილ მგზავრს-მიკა მელითაური. -ლამაზი სახელია,უცხოც. -ბებიას საპატივსაცემულოდ დამარქვეს.

შეზღუდული შესაძლებლობები (8)

ტელეფონის ზარი. ეკრანი განათდა და ეწერება,,ნინი'' -პრივეტ. როგორ ხარ -კარგად. შენ ? -უკვე არაჩვეულებრივად-ივანეს ხმაში მხიარულება ეტყობოდა -მისმინე... დღეს თუ გცალია შენთან ლაპარაკი მინდა. -კი რათქმაუნდა. ერთსაათში ამოგივლი.

ამაყი ქალბატონი 4

რას არ მივცემდი ახლა ეს წუთი რომ სამუდამოდ გაგრძელდეს.აი ასე დაუსრულებლად.ვიცი ყველაზე უნამუსო ადამიანი ვარ.თავიდან ვიფიქრე თავს დავანებებ და მეტს აღარ დავტანჯავთქო,მაგრამ იმდენად ეგოისტივარ ვერც უშენობისთვის გავიმეტე თავი და ვერც შენ გაგიმეტე

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 2)

დილით მია მაღვიძარამ გააღვიძა. როგორც ყოველთვის ზოზინით ადგა ლოგინიდან. დიდ ხანს არჩია ტანსაცმელი და მანამდე ვერ გამოფხისლდა სანამ დედამისის მჭექარე ხმამ არ გამოიყვანა მდგომარეობიდან. გოგონამ ჩანთას ხელი დასტაცა და არც უსაუზმია ისე გავარდა სახლიდან.