მკრთალი ნათელი წერტილები! "1"

-ვგრძნობ,რომ ის ჩემი ნაწილია.“ჩემი მკრთალის ნათელი წერტილია“ -არა შენ სულ გაგიჟდი,წამოდი ადამიანო სახლში ხომ იცი ყველა გელოდება,რატომ ხარ ასეთი ჯიუტი,რატომ ცდილობ ყველაფრის არევას,როცა სიმშვიდეა.

Sea color eyes lover

-ლიკა დროზე წამოდი,დროზე დროზე(ანა) -რა ხდება გოგო რა დაგემართა(კალიდორში გამიყვანა და ჩვენს ფანჯარასთან დავდექით) -არა მაინც ვერ გამიგია სულ ამ ფანჯარასთან რატომ ვდგებით(მე) -აუ ნახე რა საყვარელია როგორ იცინის,ვაიმე ვიკა აქით გადმოდი დამინახა დროზე

ბარიერი. -13-

ორი საათია კარადასთან ვდგავარ და ვერაფერი შევარჩიე. განა იმიტომ, რომ ვიპრანჭები, უბრალოდ არ ვიცი.. არაფერი მომწონს და ალბათ, წასვლაც არ მინდა. ისიც არ ვიცი, რატომ დავთანხმდი შეხვედრაზე. თავის დროზე ვერ შევძელი შეყვარება და ახლა რა უნდა შეცვლილიყო.

გევედრები,ეცადე გამიხსენო ( 2 )

15 წელი,15 წელია არ უნახავს მისი სამშობლო,მისი ქალაქი,მისი ქუჩები,მისი ეზო და კორპუსი,მისი მეგობრები სოფო და თამრო,მისი ნათესავები,ტრაპზე ჩამომავალმა ღრმად შეისუნთქა ის ჰაერი,რომელიც ამდენი წელია ენატებოდა,ბედნიერებისა და სიხარულის ტალღებმა დაუარა

მოიისფრო [3]

ქორწილმა ზედმეტად უბრალოდ ჩაიარა.. თეთრი სარაფანი ეცვა.. წაბლისფერი თმა ზურგზე დაეყარა, არავითარი მაკიჟი, თვალები კვლავ სევდით ჰქონდა სავსე.. ხელი სახლის ეზოში მოაწერეს.. საოცრება იყო ბაიასთვის, ვერ წამოიდგენდა ასე

Blue Jeans (დასასრული)

ზოგადად ესაა არანორმალურების განუყოფელი ნაწილი. შეუძლიათ შენი ცხოვრება ყირაზე დააყენონ, მასში დაუკითხავად შემოვიდნენ და უმაღლესი ადგილი დაიკავონ და თავი ისე შეგაყვარონ, რომ არც კი გკითხონ, მზად ხარ თუ არა შენ ამისთვის.

შეზღუდული შესაძლებლობები (4)

რამდენიმე კვირა ისე გავიდა ივანე სახლიდან არ გადიოდა. სულ ჩUმად იყო და რაღაცაზე ფიქრობდა. ვერ იყტოდი რომ ის უბედური იყო მაგამ აც ბედნიერება ეტყობოდა სადღაც შუალედში იყო გაჭედილი. -შვილო ლუკა გირეკავს-ალექსანდრე ოთახიდან გამოვიდა ტელეფოფნით ხელი და

საწოლის დედოფალი (11 ნაწილი)

ერეკლემ ვიკა კედელზე ააკრა და ვნებიანად დაეწაფა მის ბაგეებს. გოგონა ვეღარ შეეწინააღმდეგა... უბრალოდ ამდენი აღარ შეეძლო... ისედაც ბევრი ითმინა... მეტ წინააღმდეგობას ვეღარ გაუძლებდა... ერეკლემ ნახევრად შიშველ სხეულზე ხელები მოხვია და ძლიერად აიკრა...

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (5)

მარიმ თავი გააქნია. სახლში შესვლა არ უნდოდა. თავს ისე უხერხულად და შეურაცხოფილად გრძნობდა როგორც არასდროს. გიორგი მიხვდა ,რომ შეიზლებოდა მართლა წასულიყო და მის გადარწმუნებას ყველანაირად ეცადა. -მარი მომისმინე. ახლა თუ წახვალ შესაზლოა ეს შეცდომა

ბარიერი. -12-

არც დღე ვიცი, არც რიცხვი და არც საათი.. მთელი დღეები ვეწევი, ცოტ-ცოტას ვსვამ და საწოლში ვკოტრიალებ. აღარც წარსულზე ვფიქრობ, აღარც აწმყოზე და აღარც მომავალზე.