ცხოვრებისეული მათემატიკა (2)

ეკა წამში მიხვდა მის მზერას და გაეცინა. -დაიმახსოვრე,ორი მთავარი წესი მაქვს კაცებთან ურთიერთობისას-ჩემს უფროსებთან და ჩემზე უმცროსებთან არ ვწვები,გასაგებია? შენ კი აშკარად ორივეს არღვევ,ასე რომ არც კი იფიქრო ამაზე. ღიმილით დაასრულა ქალმა და

ერთი ნახვით შეყვარება 4 თავი

ერთი ნახვით შეყვარება სანდრექსა- აი უკვე დაგერხა ქეთი თუ დაგიჭირე -აუ არა რა გთხოვ არ მინდოდა მართლა -გეტყობა რო არ გინდოდა კი დამტოვე უშვილო -მართლა არ მინდოდა გეხვეწები არ ჩამაგდო წყალში რა ცივია გავცივდები

ჩემი ოცნების გოგო ხარ!!! (თავი 3)

ესეც ასე ეს საქმე მოვაგვარე ამ ბავშვს ჭკუაზე მოვიყვან თავხედი ესა. ისევ იმმწვანეთვალებაზე ამეკვიატა ფიქრი. რამოდენიმე დღეში ჩემი დაბ დღეა რაგაც საქმეები მოვაგვარე.თან დღეს მარიამი სოფელში უნდა წავიყვანო ერთი დღე მეც აქ დავრჩები მომენატრა იქავრობა.

ქალიშვილი პროვინციიდან 9 (დასასრული)

მიუხედავად იმისა რომ გაგას თბილი ხელები ჰქონდა შემამცივნა. რატომღაც მეგონა რომ ალექსანდრეს ვღალატობდი, მგონი მის მიმართ პატივისცემის გარდა სხვა გრძნობაც გამაჩნდა... რაღაც გაურკვეველი გრძნობა... -თავი გამანებე და შენს ფულიან საცოლეს მიხედე...-

დაუპატიჟებელი სტუმარი (13)

- გეხუტები და არ მინდა საყვედურები ვისმინო შენგან. ცუდს არაფერს ვაკეთებ. -თავი მის მკერდზე კომფორტულად მოათავსა და თვალები დახუჭა. - ღმერთო, შენ მიშველე! -ამოიოხრა ხმამაღლა ბერდიამ და მანაც განათავსა მის წელზე ხელები

მილანიდან ისევ თბილისში [2]

ვავილების თაიგული გახსნა და წყალში ჩააწყო. სანთელიც დაანთო და ცრემლები მოიწმინდა, რომელთა დამალვას სათვალით ცდილობდა. ვერ იტანს ტირილს, მითუმეტეს სახალხოდ. მამის პანაშვიდები საერთოდ არ ახსოვს იმდენად გაბრუებული იყო, არც ხალხი ახსოვს, რომელიც მამის

ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი II)

აშკარად დაბნეული ჩანდა დაახლოებით მისივე ასაკის გოგონა და ცოტა გაკვირვებულიც,საკუთარ თავზე დაიხედა და მიხვდა გაკვირვება რამაც გამოწივია,კითხვისნიშნიანი თვალები მიანათა,ახლა უნდოდა სწრაფად გაცლოდა აქაურობას,ოღონდ ერეკლეს არ გადაყროდა სადმე.

მზე არ გაათბობს უსიყვარულოდ (4)

ამ საუბარში უცებ ნია ჩაერია . ჩემო საყვარლებო ბოდიში იდილიის დარღვევისთვის მაგრამ ხო არ წავსულიყავით ? თანაც მე და მაშო მათ არ ვიცნობთ.-და თორნიკეს მის უკან მდგარ ორ ბიჭე ანიშნა. რომლებიც არანაკლებ სიმპატიურები იყვნენ თორნიკეზე. -ჰო მართალია.

გამომყვები ცოლად! (თავი 1)

ხვიჩას ნაამბობი: -დიადი სალამი ჩვენ ჯმუხ ხვიჩაიას-უცებ ძმაკაცის ხმამ გამომიყვანა ფიქრებიდან, თავი მაღლა წამოვწიე და გაკრეჭილ ძმაკაცს გავუღიმე. -სალამი, სალამი. -კიდე მუშაობ ბიჭო?! -როგორც ხედავ-დაღლილმა ამოვიოხრე და წელში გავსწორდი. -მივდივართ ხო

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 4) ვინანიებ...

-ცოლად რისთვის მომიყვანე?... ოღონდ არ გინდა ეს ფარსი... "პრესისთვის... ჩვენი ერთად ყოფნა , რომ გამემართლებინა" და მსგავსი სისულელეები... დუმდა... -მიპასუხე!!! იმიტომ რომ საბოლოოდ გაგენადგურებინე? ბოლო მოგეღო? დაგეცინა? თავმოყვარეობა შეგელახა?