მარიამი (თავი 3)

ისე დამთავრდა ის დღე მარიამი არ მინახავს.მთელი დღე ვიყავი საბას ფანჯარაში გადაკიდებული, იქნებ დავინახო თქო,მაგრამ მე ჩემი თავის ამბავი ვიცი ,მაგარი უიღბლო ვარ.პრინციპში,რაღა უიღბლო ,ასეთი გოგო რომ შეგხვდება,გვერდით დაგიჯდება და თვალსაც

სხვისი ცოდვებისთვის... (დასასრული) სინათლე გვირაბის ბოლოს...

-როგორ მოვედით აქამდე.... თინი, როგორ შევძელით ჩვენი სიყვარული ამისთვის დაგვემსგავსებინა... ორივემ დავაშავეთ... ძალიან გვიანია უკვე... ზედმეტად ვატკინეთ ერთმანეთს... ეხლა ამას მნიშვნელობა აღარა აქვს... უცხოები გავხდით... უკვე ცოლქმარიც აღარ ვართ...

გენერალი (ნაწილი პირველი)

ოჯახში რომ გამოაცხადა იურიდიულზე ვაბარებო მთელ ოჯახს ტკივილმა გაუელვა თვალებში , იცოდა მის ამ გადაწყვეტილებას არავინ მოიწონებდა სანაცნობში თუმცა რაც მტკიცედ გადაწყვიტა აღარ აპირებს გადაიფიქროს,მეტიც ფიქრობს რომ ეს ნაბიჯი თავის სიცოცხლეში ყოველთვის

ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი V)

-ნება მიბოძეთ გაგაცნოთ ჩემი თავი,ბატონო ერეკლე,დავით ონიანი,ლიზას შეყვარებული!-გაფითრდა ერეკლე,არ ეგონა ლიზას შეყვარებული თუ ჰყავდა,გამოდის იყენებდა?! და სანამ დათო ნიუ-იორკში იყო ეს მისით ერთობოდა?!

ეშმაკს აცვია პრადა [2]

უბრალოდ დავაიგნორე ის მწვანეთვალება და ჩემი ადგილი დავიკავე. საჭირო ნივთები ამოვიღე და ხატვა დავიწყე. წარსულის აჩრდილი არ მასვენებდა, სადაც არ უნდა ვყოფილიყავი ყველგან თან მსდევდა.. და აი, ისევ გამახსენდა! როგორც არ უნდა ვეცადო, როგორიც არ უნდა

მილანიდან ისევ თბილისში [4]

-რაო ანტონიომ? -ელე გცემ!-რა იყო? ეს რა გოგო მყავხარ ქართველი ბიჭები ხო გააგიჟე, წახვედი და უკან ჩამოსულს კინაღამ ჩემოდნით წამოგყვნენ...-ელენე!!-უყვირა მეგობარს ანამარიამ და თან სიცილით კვდებოდა.-მომიკითხა უბრალოდ და არ აპირებ იტალიაში

იბრძოლე და გადარჩები (2 ნაწილი)

პირზე ხელს მაფარებდნენ,ბოლოს კი კეფასთან დარტმა ვიგრძენი და გავითიშე.გონს რომ მოვედი საწოლზე ვიწექი ხელებშეკრული.სხეულში სისუსტეს ვგრძნობდი,ვერ ვიგებდი ამ ხალხს ჩემგან რა უნდოდა,მე არც მდიდარი ოჯახიდან ვარ და არც არავისთვის არაფერი

ბინძური ტყუილი ანუ როგორ გახდა მასთან სექსის მონა (1)

ექვსი წლის იყო მშობლები ავტოკატასტროფაში,რომ დაეღუპნენ. ისიც იქ იყო. იმ მანქანაში,მაგრამ ამ ველაფერს სასწაულებრივად გადაურჩა.იმ დღეს ვერ გააცნობიერა რა მოხდა. მხოლოდ ის ახსოვდა,რომ შემთხვევის ადგილიდან სადღაც წაიყვანეს. ცოტა ხნის მერე ბიძამისმაა

ანგელოზი!!! (2)

ნაცრისფერი ქალაქი, ნაცრისფერი ქუჩები, ნაცრისფერი ხალხი და მე. ამ ქალაქში არ არსებობს სიყვარული, მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ ეს ყველაფერი ძალიან კარგად ვიცი მაინც მივაბიჯებ და იმ ერთს ვეძებ რომელიც სიყვარულს მასწავლის. ქუჩაში უმშვენიერესი გოგონა

ალბათობის თეორია (9)

როცა ეგონა ყველა შიში ჩააცხრო მასში, კვლავ გამოიჩინა თავი ამ უსაქმურმა და ააცახცახა ქალის ყველა კუნჭული. დაბნეული ბეა სიტყვებს თავს ვერ უყრიდა. ან კი რა უნდა ეპასუხა, როცა თავადაც არ იცოდა რა ჯანდაბა ემართებოდა?! ასე, უბრალოდ გიჟდებოდა და იქვე