ნაბიჯები დათვლილია (2)

---დილით ჩემს ოთახში შევედი დათო ისევ არ ჩანდა... არ ვიცოდი როდის მოვიდოდა, ამიტომ დაზინება გადავწყვიტე. მთელი ღამე არ მიძინია და ახლა ძილი მომინდა. ალბათ ესეც ბავშვის გამო... ჩემი პატარა და მუცელზე ხელი მოვისვი..... წარმოვიდეგინე როგორი შვილი

ქორწილების ორგანიზატორი 9

-მაკოცე.- დავამთავრე თუ არა მაშინვე თავისი "ტკბილი" ტუჩები მომაწება ზედ და გიჟივით ვკოცნიდი, ოო ნეტა არასდროს დამთავრდეს თქო ვფიქრობდი, ვფიქრობდი და თან მითრევდა უფრო და უფრო ნიკას კოცნა, მომაშორა თუ არა ტუჩები მაშინვე უკმაყოფილო სახე მივიღე -კარგი

ორი ჭიქა ვისკი (6)

სხვა შემთხვევაში ჩავთვლიდი რომ გიჟებთან ხელი მოვაწერე მაგრამ იმ წამს საკუთარ თავზე მეტად ყიფიანს ვენდობოდი და ამაზე უფრო ვბრაზობდი. ორიენტაცია რომ ვერც ერთი ბარისკენ ვერ ავიღე ვკითხე -სად მივდივართ? -ნახავ. სულ ორჯერ ვარ ალბათ მთელი ცხოვრების

მე და ის...ჩვენ (2)

-ვინაა ის ბიჭი? -ამმ, ის მირანდუხტის ძმაა მუხრანი- სიმართლე გითხრათ ამაზე ფხუკუნი ავტეხე რადგან მზაღოს ამ სქციელს არ მოველოდი, როგორც ყოველთვის ის არ ერევა ასეთ საქმეებში. -აჰა ანუ მუხრანი ხო? -კი მუხრანი, ჩემი ძმაა-ვუპასუხე მაშინვე -და შენ არ

სადღაც გულის სიღრმეში (8)

გაურკვევლობისგან არვიცოდი რა მექნა. მიყვარდა ალექსანდრე ? არვიცი არვიცი. ბინაში ავედი და კარს მიღმა ბიჭების წუწუნის ხმა ისმოდა. - ვაა გაიღვიძეთ? - აუ ტასო ნაბეღლავი ან ბორჯომი რაღაც მომიტანე რა (გიო) - მეც რა ტასო (თედო) - კარგით დაწყნარდით ყველას

მადისაღმძვრელი გოგონა (დასასრული)

საღამო მხიარულად გავატარეთ. მამას როგორც აღმოჩნდა მოეწონა გიგა. მე და გიგა უკვე ოფიციალურად ერთად ვიყავით. სკოლაშიც და ისეც. თაკო გულზე სკდებოდა მე უბრალო იმიჯითაცკი ყურადღებას ვიპყრობდი. როგორციქნა სასჯელიც მომხსნეს. მერე უკვე ყველაფერი შეიცვალა

ჯარის ქალი (3)

გაისმა კაცის სასიამოვნო და სანდომიანი ბარიტონი. თავდაცვის მინისტრი, ბელას არ სჯეროდა, არა ნამდვილად ის იყო, მინისტრი ბელას მიუახლოვდა და თვალებში ჩახედა, რამოდენიმე ხანი უყურდა, ბელა ისე ამაყად და თავდაჯერებულად უყურებდა თვალებში 47-48 ჭლის კაცს

დაბრუნება(12)

აშინ რას ვგრძნობდი?ვგრძნობდი იმას რომ საბა ყველაზემეტად მიყვარხარ ამდენი ხნის მანძილზე პირველად არა მეორედ ვიყავი ბედნიერი,ერთ დროს ჩაკეტილი ლიზავიყავი უკარება ჯიუტი სწერვა,ახლა?ყველაზე მხიარული,მომცინარი,საყვარელი ძლივს უკვე ბედნიერი ვარ.ჩემი

ცხოვრების გემო (9,10)

თვითონაც არიცოდა რა ემართებოდა,იმის წარმოდგენისას რომ უგულავა სხვას ეხებოდა ტვინში სისხლი ექცეოდა,არადა რომ გეკითხათ ვერ იტანდა და ეჯავრებოდა.ოთახში ავიდა,ჰამაკში მონებივრე დათომ ვითომც არაფერიო ისე გაატარა მერიემის რექაცია და ტელეფონში ჩაძვრა.აქ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 20)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! ასე 1 საათი ვიქნებოდით ბათუმ გორაზე, სიცივე ვიგრძენი და გამაჟრჟოლა, დემეტრემ მისი მოსაცმელი გაიძრო და მე მომაფარა.