ნატალი (8)

ანა რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა, აღარ გახსოვთ ასე მალე დაივიწყეთ? !ის ნაბ*** სასტავიც დაივიწყეთ ხო ვინ ცხოვრება დამინგრია?!ჩემი ფერია მომტაცეს და მე რა გავაკეთე?არაფერი, საერთოდ არაფერი!თქვენს გამო დავთმე თქვენს გამო!

შევსებული არსებობა (ნაწილი პირველი)

მოდიან .... გაიქეცი.... და უცებ ... -სიზმარი იყო , დაწყნარდი ლილუ .... სიზმარი იყო - თავს ვიმშვიდებდი და მაინც რა ? სიგიჟე იყო ეს ყველაფერი, წლების წინ მომხდარი მკვლელობა ისევ თავში მიტრიალებდა და ვერ ვისვენებდი .... მაშინ იმ დღეს ... საშინელებაა

პანდა

დილით მაღვიძარას გამაყრუებელმა „ზუზუნმა“ გამაღვიძა,ნელ-ნელა გავახილე თვალები,თავი ნელა წამოვწიე და სააბაზანოში შევედი,თავი მოვიწესრიგე შემდეგ კი ჩემს საყვარელ კარადას მივადექი და ტანსაცმლის არჩევას შევუდექი,დიდი ხანი არ დამჭირვებია შავი ჯინსი,თეთრი

მე და ის...ჩვენ

მივედი კართან და გავაღე ვიღაცა კაცი იდგა ყვავილებით ხელში და მარიამ ბერიძეს კითხულობდა მეც ვუთხარი რომ მე ვიყავი და ხელი მოვაწერე ფურცელს, ყვავილები გადმომცა მაგრამ არ უთქვია ვისგან იყო, მხოლოდ ის მითრხა ნელ-ნელა ყველაფერს გაიგებო.

ნაყიდი სილამაზე [23 თავი]

მას შემდეგ რაც ალექსანდრეს მშობლები გავიცანი ორი კვირა გავიდა. ხათუნა ყოველ დღე მირეკავდა და უამრავ რამეზე მესაუბრებოდა. ზოგჯერ ჩვენთანაც მოდიოდა ხოლმე. მასთან ყოფნა ძალიან მსიმოვნებდა.

სულს მოგცემ -5

-იცოდე გადავხტები ! -გადახტი ... - მხრები უდარდელად აიჩეჩა და ღიმილით გადახედა კარტან მოჯუჯგურე ნიას ... -შენ რა ... ჩაკეტე ? -ვაიმე ჩაკეტილა ...

უთარიღო დღეები (16)

-აღარასოდეს მანერვიულო ასე... - ჩამჩურჩულა დადეშელმა და თავზე მაკოცა. -მიყვარხარ, დადეშელო. - ძლივს გასაგონად ვუთხარი მე. მიყვარდა დადეშელი, მთელი გულით მიყვარდა და ვერ დავთმობდი მას...

ორი ჭიქა ვისკი (7)

* * * -ძალიან გთხოვთ მომშორდით, დარწმუნებული ვარ სულაც ვარ არ ვარ მთელი საქართველოსთვის ისეთი აქტუალური პერსონა რომ ასეთი თემებით დაინტერესედეთ, ალექსანდრეზე ხომ გიპასუხეთ და თავი არ გავიგიჟე, ახლა შემეშვით, დავიღალე და სიმართლე გითხრათ თქვენ

მეორადი ბედნიერება [4]

მე მეათე კლასში ვიყავი, გეგა მეთერთმეტეში. მაშინ სიყვარული რომ ამიხსნა, მეგონა ამაზე ორიგინალურად ვერავინ მოახერხებდა. ახლა მეცინება, გავიზარდე და მივხვდი რომ ეს ყველაფერი ჩემთვის იყო ასეთი ძვირფასი, თორემ ბუშტების ბერვა არავის უკვირს.

აი.. რა მაკლდა ჰავაიზე [5]

საბოლოო შტრიხი შეიტანა ალექსანდრამ გარეგნიბაში, კარისკენ წავიდა, ბიჭებიც უკან მიჰყვნენ თან გულიანად აცინებდნებ რაღაცაზე, სახელური ჩამოსწია და სახეზე ღიმილი შეეყინათ სამივეს კარებში დაყუდებული ვაჩეს დესპოტურ სახეს რომ მოჰკრეს თვალი.