შემიყვარდი სულელო(მეექვსე თავი)

-აი ესე.გავიცინე და ხელზე მაგრად ვუპწკინე .და ისე გადავიხარხარე მისი გამწარებული სახე რომ დავიახე მგონი ბავშვები შევაშინე .მეგონა თვქითონაც რამეს მიზავდა მაგრამ წყნარი გამომეტყველება ქონდა.ხოლო ოცა ტუჩები ყურთან მომითანა და ჩამჩურჩულა-გამოკეთდები

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეთერთმეტე)

-ნაყინი გიყვარს?_წამოიძახა სანდრომ.-კი.(ანა)-ვიყიდოთ._უთხრა და ისე საყვარლად გაუღიმა როგორც იცის ხოლმე...ნაყინიც იყიდეს და ბევრიც ისეირნეს ბოლოს დაღლილმა ანამ თქვა წავიდეთო...წვიმა იწყებიდა და ძლიერ იჭექა ანა სანდროს ჩაეხუტა და არ უშვებდა ბოლოს

მწვანეთვალებას გადაყვარება რთულია

ჩემი დილა აჟიტირებით დაიწყო, დილიდანვე ვიცოდი,რომ დღეს ჩემი პირველი სტუმრობა იყო უნივერსიტეტში თან მეშინოდა თან მიხაროდა. ჩემთვის ახალი ცხოვრება იწყებოდა ამიტომ გამოვფხიზლდი და დღეს მშვიდობიანად შევეგებე. ავდექი და შევედი აბაზანაში, წყალს გავატანე

ანგელოზი და შეშლილი ღამეები (2)

კოკამ დას შუბლზე აკოცა და წავიდა. ლიზა ამ საღამოსთვის საგანგებოდ ემზადებოდა. ჩაიცვა თვალისმომჭრელი ზედა, სხვადასხვა ქვებით მორთული, ისეთი რომ ბრწყინავდა, ქვემოთ ლურჯი ფერის დახეული ჯინსი და შავი კეტები ჩაიცვა. ძაან მაგარ ზმანზე იყო, მზად იყო, როცა

სულელი მე -3

-გასაგებია მაშინ ნახვამდის- დავემშვიდობე და გავტრიალდი ,თან გულში ვიმეორებდი დამიძახე , დამიძახე ,გთხოვ დამიძახე , ჯანდაბა დამიძახეს -ქეთა!- იეს არის , გონებებაში ჰაერში ავხტი და ცეკვაც დავიწყე- ქეთა- ხელი გავუწოდე ჩამოსართმევად, რომელსაც

თბილისლები(5)

ესეც შემდეგი თავი.-ჩამო რა -გაგიჟდი ღამის 4საათია -მომენატრე ნიაკო -ორი საათის წინ არ მომაცილეე?თანაც მთვრალი ვარ -მომენატრე მეთქი.მერე რა მთვრალი უფრო საყვარელი ხარ -რამე გინდა? -ჩახუტება -მოვდივარ რაც კი ხელში მოხვდა ის ჩაიცვა და მთელი ძალით

ყველა ფერი {8}

სახლში მისულს მალევე დაეძინა,მართალია ისე ტკბილად და კომფორტულად ვეღარ იყო როგორც წინა ღამით,მაგრამ სანამ კარზე ზარის ხმა არ გაიგო მანამ მკვდარივით ეძინა.ბარბაცით წავიდა კარის გასაღებად,თან ხელით აბურუდულ თმებს ისწორებდა. -ტელეფონის ჩართვა არ უნდა

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეცხრე)

ხელით ფრთხილად დავიზილე ნატკენი ადგილი და ფეხზე წამოვდექი. შავი ნაჭრის კომბინიზონი და სქელი ზედა ჩავიცვი.ფეხზე შუზები ამოვიცვი და პარა ჩანთა ამოვიცვი იღლიის ქვეშ.სარკეში ჩემი თავი შევათვალიერე და სახლის კარი გამოვიკეტე

ჩემი ბიჭი(თავი 2)

-ვაიმეეე არ არსებობს-და ხტუნვა დაიწყო მის საქციელზე სიცილი დავიწყე -კაი გეყო. ხო დამეხმარები რაგაცეების გაკეტებაში-საცოდავი თვალებით შევხედე -აბა რას ვიზამ-და ეგრევე სამზარეულოში გაიქცა

ძვირფასი განძი [6]

გულედანი კი უკვე ემოციებს დაეღალა, ემოციებს და ფიქრებს. ჯერ ისევ იმაზე ფიქრობდა რატომ დათანხმდა ზარანდია, მაგრამ ვერაფერი მოიფიქრა. სხვა გზა რომ აღარ დარჩა, უბრალოდ გაიღიმა და ანის აჰყვა.