უდედობა უბედობაა (დასკვნითი ნაწილი)

ჩემი ცხოვრება, ორად იყო გაყოფილი, დღე და ღამედ, ღამე სევდიანი, ცრემლიანი, დღე კი, სიახლეებისა და ახალი, მწვერვალების მომტანი. მალე, ძალიან ბევრი დამიმეგობრდა, სკოლაში ყველა მიცნობდა, ყველაზე კარგად, მაინც გიორგისთან და ნინოსთან ვიყავი. ნატო დეიდა,

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 4)

მეორე დღეს ჩემდა გასაკვირათ დილით ადრე გავიღვიძე ჩემით ისე რომ არავის დახმარება დამჭირვებია ეს კი დამიჯერეთ ძალიან გასაკვირი იყო, მაგრამ, ის უფრო გასაკვირი იყო რომ კარგ გუნებაზე გავიღვიძე. რომ გავიღვიძე აბაზანაში შევედი წყლის გადასავლებათ ისე

Him and I (თავი12)

-ისე ელაპარაკება რომ თითქოს დიდი ხანია იცმობდეს-ჩურჩულით მითხრა ანდრომ-არა კიარ ელაპარაკენა ეფლირტავება-განაგრძნო ისევ -დაიკიდე-უთხრა ანამ და ეცადა ყურადღება აღარ მიექცია მის გამოხტომებზე -მალე მოვალ-თქვა სანდრომ და წამოდგა -სად მიდიხარ?-ინსტიქტურად

სადაც, წყვდიადი შეხვდება ნათელს (თავი 1)

სანამ თავს მოვიწესტიგებ მანამდე ჩემს თავზე მოგიყვებით. მე ვარ ბაბი თოდუა, 19 წლის, საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, საშუალო სიგრძის, წაბლისფერი, ტალღოვანი თმებით და დიდი მწვანე თვალებით. ვცხოვრობ დედასთან (ნინო ბერიძე), ბებიასთან (ქეთევან გვენცაძე) და

უშბა 1

ეს ამბავი დაახლოებით 30 წლის წინ მოხდა. ეს ამბავია, რომელიც სულ დღემდე მიფორიაქებს, მწვავს და ჩემს გულს კუმშავს. ეს ამბავი, ყოველ ღამე მახსენებს თავს. ეს ერთადერთი და უდიდესი კოშმარია ჩემს ცხოვრებაში. სხვა ჩემს ადგილას იტყოდა: ბედია და მიტომაც მოხდა

მარილისი |8|

ჩვეულებრივ ადრე გაეღვიძა. თუმცა, სიმშვიდე ეუცნაურა. აქ არავინ ყვიროდა,არც-დიდები, არც-პატარები. ჩაცმისას თავს არავინ დაგჩხაოდა. ნელა გამოძვრა საწოლიდან. თავთან დალაგებული, საგულდაგულოდ დაკეცილი ტანსაცმელი ერთმანეთის მიყოლებით გადმოაწყო, ფეხსაცმლის

თქვენს სახელმწიფოში გაასაჩივრეთ(სრულად)

აწი ახლა ერთი ადგილი და ამოდი ლიზასთან. მანჩოს ახალი ბოი უნდა გავიცნოთ კაი ძმაკაცები ყავსო თან, გეშველოს იქნება რამე. - უკაცრვად, საშველად მაქ საქმე და არ ვიცი? თუ თებრონემ დაგირეკათ არიქა შვილიშვილი გასათხოვარი მრჩება და რამე უშველელეთო? - ისე კი

უდედობა უბედობაა (ნაწილი 3)

საღამომ, ღამე მოიტანა, დაუსრულებელი ცრემლისა, ღამემ კი თეთრად გათენებული დილა,მთვარეც დამემალა, ვარსკვლავებიც, იმ ღამეს საშინლად წვიმდა, ზეცა ტიროდა ჩემთან ერთად, მთვარე კი მემალებოდა,მეც და მზესაც ემალებოდა, სცხვენოდა ჩემი და მზის, არადა როგორ

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-10.

ისე რომ ტყვია ამცდა და არ მომხვდა,მაგრამ მანამ სანამ მე ავდექი,მან დრო იხელთა და გაიქცაა! ფეხზე წამოვდექი თუ არა მეც უკან გავეკიდე,მაგრამ გარეთ გავედი და ამ უდიდეს სივრცეში და თანაც ღამით ,ცხადი იყო მისი მოძებნის შანსი არც ისეთი დიდი იყო,თან მეის

ოცნება: ავსტრალია (1. ტყვეობა)

უსაშველოდ დამძიმებული ქუთუთოები ერთმანეთს მძლივს დავაშორე და დაბინდული მზერა ირგვლივ მოვატარე. ჩაბნელებული ოთახი, სავსე ტომრებითა და კასრებით, ჭერში მოკონწიალე ერთადერთი მბჟუტავი ნათურით რეალობად ვერ აღიქვა გონებამ. აშკარად სიზმარს ვხედავდი და