თბილის'ელები (მესამე ნაწილი)(დასასრული)

თვალი რომ გავახილე ტკივილისგან ამოვიკრუსუნე რადგან პირველი პალატის სითეთრე მომხვდა თვალში და მგონი დამაბრმავა კიდეც... ჩემს გაოცებას საზღვარი არქონდა როცა ჩემს გვერდით დივანზე ერთმანეთზე მიწოლილი მიშო,თორნიკე,საბა და ლუკა დამხვდნენ...მეორე გვერდით

სისხლის ორდენი თავი.7

,,ჩემი ცხოვრება, დამარხული იმედების შესანიშნავი სასაფლაოა .,, _ ელის, ელის!!_ მკლავებზე შეხება ვიგრძენი და თვალები გავახილე. მოხუცს ხელზე მოვეჭიდე, რომ წონასწორობა შემენარჩუნებინა. _ ამ შუაღამეს აქ რას აკეთებ?_ გაოგნებული და შეშინებული მომჩერებოდა.

რეალობიდან არარეალურამდე (სრულად)

მარგო მიაბიჯებდა ქუჩაში და მის წინ არა მზის სხივებისაგან ალმოდებული ასფალტი იშლებოდა არამედ ყინულიანი,უსაშველოდ ცივი გზა,ყინულს ქვეშ სისხლის გამყინველი ცივი წყალი მიედინებოდა.ყინულის თითები კანს უხაზავდა,ფრჩხილებით ეთამაშებოდა.მას ფეხზე არ ეცვა ის

სხვისი ქალი აივნიდან -2- [+18]

დალევისა და პახმელიის მიუხედავად დილით ადრე გამეღვიძა, შორტი ამოვიცვი და ყავის მოსადუღებლად გავედი სამზარეულოში. შუშის ვიტრინას რომ ჩავუარე სწორედ მაშინ გამოდიოდა ანკა დადიანიც თავისი საქმროს საძინებლის აივანზე ფინჯანი ყავითა და სიგარეტით ხელში, თმა

Hold Me Close (თავი პირველი)

-რა გქვია??-მომაშტერდა... -ლეტიდა... იცით მე..-არ გამაგრძელებინა... -ლეტიდა ჩემი ზედა გაცვია!-და ისევ მაშტერდება... -ვიცი უბრალოდ... -რატომ გაცვია ამიხსნი??

ნოე (თავი 1) 18+

ფსიქიკური აშლილობის მქონე გოგონას ჩანაწერი, რომელსაც ამავდროულად გაორება აწუხებს... მკითხველს შანსი ეძლევა რომ ანას სამყაროში ფეხი შეაბიჯოს... იმ სამყაროში, სადაც მისი არავის სწამს.

თბილის'ელები (მეორე ნაწილი სრულად)

,,ალბათ ასეც უნდა მომხდარიყო,ის მას არ აპატიებდა არაფერს ალბათ რევანშისთვის ემზადება და მალე მიაზღვევს სამაგიეროს ჩემთვისაც და იმისთვისაც რაც გაუკეთა, გთხოვთ აპატიეთ რადგან ის მართალი იყო, მე უკვე ვაპატიე"

ალიონის ფრინველი +18 (სრულად)

- იმდენად მაგიჟებ... იმდენად, რომ ჩემს საქციელზე პასუხს აღარ ვაგებ... - მოიც... მაგრამ სიტყვა აღარ დაამთავრებინა, გოგონას ტუჩებს თავისი ტუჩებით ძალიან ნაზად შეეხო, ნაზად და ჰაეროვნად, თითქოს მართლა გემო გაუსინჯაო. მაინც ერიდებოდა, ბოლომდე ვერ

სხვისი ქალი აივნიდან -1- [+18]

თითქოს სილამაზის წვეთი დაეცა ამ უშნო ქალქს. ნასიამოვნები ღიმილით გამოვიდა, აივნის მოაჯირს ამაყად დაეყრდნო და დაბლა მიმავალ ხალხს ისე გადახედე როგორც ქვეშელმდომებს დედოფალმა რომელმაც სულ ახლახანს დაიდგა გვირგვინი და ამ ეიფორიითაა გამაყებული.

ჩემი სიყვარულის ცოლ-შვილი ( ნაწილი1)

ყოველთვის ასე ხდებოდა. არასდროს იყო ჩვენი ურთიერთობა მუდმივი. ერთად ძალიან კარგად ვიყავით, თუმცა როგორრც კი ერთმანეთს დავშორდებოდით ვიცვლებოდით. არც ერთად შეგვეძლო ყოფნა და არც უერთმანეთოდ.