მექანიკურად! (10 თავი)

თათას მადა გაუქრო ლევანის სიტყვებმა. ჩანგალს უაზროდ ატრიალებდა ხაჭაპურში. რა კარგად ჟღერდა ლევანის მიერ წარმოთქმული სიტყვები-,,ეს კი თათაა,ჩემი შეყვარებული’’.თათას ამ სიტყვების გახსენებაზე ჟრუანტელმა დაუარა,მერე რა,რომ ეს ფარსი იყო და ლევანმა მხოლოდ

მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 5 )

ხელებს მიცურებდა ან თმებში ხან პეხებზე და საერთოდ მოეშვა ჩემი სხეული და მისი მორჩილი გავხდი.ელვის სისწრაფით შეიხსნა ქამარი. ყველა მისი მოძრაობა უაზროდ სექსუალური მეჩვენა ლამის ჭკუიდან გადავედი მისი სურვილით. ორივე ხელი საჯდომისკენ წაიღო და

დარაბებს მიღმა (თავი 5)

შაბათს იმის და მიუხედავად, რომ ლექციებზე წასვლა ესიკვდილებოდა მაინც ინამუსა და სულ იძულებით მიღოღდა უნივერსიტეტში. პირველ ლექციაზე შესულს ლექტორის მიერ ახალი მასალის ახსნის სტილი

ჭირვეული (თავი 3)

- მიზეზი რომ გქონდეს, აქვე დაიწყებდი თავის მართლებას - თავის მართლებას არ დავიწყებ რადგან ისედაც ვიცი რომ მართალი ვარ - ყველაფერთან ერთად ჯიუტი და ამბიციური ხარ, ყველა ნეგატიურმა თვისებამ შენში მოიყარა თავი როგორც ვხედავ- ამრეზით უთხრა ლევანმა და

თავდავიწყებით შემიყვარდი (თავი 13)

- მარიამი გიყვარს? - მესმის ქეთოს  საოცრად ჟღერადი ხმა. ნიკას ისე უყურებს თითქოს რაღაცაში გამოიჭირაო. გულისცემა მიხშირდება ყურებშიც კი ვგრძნობ აჩქარებულ პულსს. თოთქოს სისხლი სისხლძარღვს კი არა მე მეჯახებოდეს. გული მილიონჯერ მიცემს პასუხის მოლოდინში.

მიყვარხარ (თავი 4)

-კარგი კარგი წავიდეთ ჩვენ დასვენება ჭირდება ლიზას, ხვალ სკოლაში წამო რა-მავედრებელი მზერა მტყორცნა სანდრომ -თუ წამიყვან წამოვალ -რა კითხვაა?!-მითხრა და გაიცინა -აჰა ანუ სკოლაში წაყვანაც აღარ შედის ჩემს მოვალეობაში?ეგეც ამახიე?!-გაიბუსა ნიკა

შავი და თეთრი

არასასურველი მესამე შვილი აღმოვჩნდი ჩემი ოჯახისთვის.. სიღატაკე... სიცივე... ქუჩა... შიმშილი.. ცემა..

მექანიკურად! (9 თავი)

-რანაირად დაგემართა კი მაგრამ?-ცოტათი შეშფოთებული ეკითხებოდა დედამისი თათას. -დედა, ხომ აგიხსენი? სამსახურის კიბეებიდან ჩამოვდიოდი და ფეხი ამისრიალდა-თვალები აატრიალა თათამ-რამდენი ბრუნი გავაკეთე დაცემისას ეგეც გაინტერესებს? -აი ვერ

ხაფანფი (დასასრული)

... ახლა ფსიქიატრიულში გვამად ვარ ქცეული. დღეები წიგნების კითხვაში გამყავს. ყველა სათვითმკვლელო იარაღი შორსაა ჩემგან, მიუხედავად იმისა, რომ არ ვაპირებ თავი მოვიკლა. მხოლოდ ერთი რამ მაინტერესებს, რამდენად ლამაზი ვარ ახლა?...

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 1-

მახსოვს, გარდატეხის ასაკში, ასე 11-12 წლის რომ ვიყავი ჩემი ''ოცნება'' იყო, სიგიჟემდე შემყვარებოდა ადამიანი, რომელიც მთელი ცხოვრება გვერდში მედგებოდა, მასაც სიგიჟემდე ვეყვარებოდი და ასე გასტანდა მთელი წლები, სანამ ჩვენი კანი ჭკნობას არ დაიწყებდა,