გამოიდარებს (თავი 6)

გვანცას და ბიჭის თვალები ერთმანეთს შეხვდნენ,ძალიან დაიბნენ ერთმანეთს რამდენიმე წუთი უყურებდნენ,ეს ის იყო ყვავილების ავტორი და ბიჭი რომელმაც გვანცა დაიცვა არ ვიცი რა იგრძნო მაშინ გვანცამ. ეს დემეტრე ნავერიანია დიახ ის დემეტრე, რომელიც სულ ცოტახანში...

„ვენერას ცრემლი“ - 2

ლერიმ ფურგონი ქალაქის იმ კვარტალისკენ გააქროლა, სადაც საავადმყოფო იყო წამოჭიმული, ავტომობილი თავისი მბჟუტავი შუქფარებით ძლივს ანათებდა ჩაბნელებულ ქუჩებს, ამიტომ ლერის ხშირ-ხშირად უწევდა მანქანის დამუხრუჭება, რათა შუა ქუჩაში მოსეირნე, შიმშილისაგან

განსხვავებულნი (2)

-რა იყოთ მოჩვენება ხო არ დაინახეთ? სიცილით და უფრო ირონიით მოგვიგო დევდარიანმა -ვაიმე ბიჭებო ღმერთმა გამოგვიგზავნა თქვენი თავი,ბენზინი გაგვითავდა კაკრას-ღიმილით თქვა ლენკამ და ჯობდა მიწა გამსკდარიყო ამ დროს და შიგ ჩავეტანე,სულ გასულელდა ეს გოგო.

„ვენერას ცრემლი“ - 1

ავტომობილი აღარაფრად ვარგოდა, ძველი იყო, საღებავგადაცლილი, უშნო. მეოცე საუკუნის მიწურულს გახლდათ დამზადებული. სწორედ ეს იყო ყოველივეს მიზეზი, რადგან მისი აღმავლობა განლეულ საუკუნეს ჩაბარდა. ახლა ამგვარი მოდელის ავტომობილებს

შეჯახება (სრულად)

შემოდგომის ცივი დღე იყო, გაწუწული მივედი სახლში, სველი ტანსაცმელი გამოვიცვალე თბილი ჰუდი და ელსატიკი ჩავიცვი და ცხელი ყავა გავიკეთე, ბუხართან დავჯექი და წიგნის კითხვა დავიწყე მაგრამ არავინ არ მაცადა.-გისმენთ ქალბატონო ელიზაბეტ.

მე, უშენოდ...(ნაწილი 7)

დილით ცარიელს საწოლში გაეღვიძა. ახვლედიანი არსად ჩანდა, მაგრამ მისი სურნელი მთელს ოთახში გაბატონებულიყო. საწოლზე წამოჯდა, თვალები დახუჭა და წინა ღამით მომხდარი სცენის გახსენებას შეეცადა. ხვდებოდა რომ დათა იმაზე მეტად მოსწონდ

ეველინა (თავი1)

ძალიან დავიღალე,უსასრულოდ გრძელმა გზამ,რომელსაც ცხოვრება ქვია იმდენად უძლური გამხადა, რომ არ ვიცი რა კრიტერიუმებით გავუმკლავდე მას,სოციუმის გარკვეული კატეგორია ამ რთულ ეტაპს ღვთიური გრძნობით განიცდის და უმკლავდება

განსხვავებულნი (1)

ღამე..საუკეთესო დროა ყველაფერზე ფიქრისთვის,შენს თავთან მარტო დარჩენისთვის..ხანდახან მავნებელია,შეიძლება ჭკუიდან შეგშალოს ღრმა ფიქრებმა..წარსულს გადავხედე და აღმოვაჩინე,რომ თურმე უამრავი ადამიანი შემომეცალა...ასე თავისთვის,

სამყარო შენს ირგვლივ (სრულად)

"ახლა წვიმს,საღამოა შინ მარტო ვარ,სექტემბერია, ფოთოლცვენა უკვე დაიწყო, ფანჯარასთან ვდგავარ და ვფიქრობ, ვინ იცის, მერამდენედ ვიხსენებ, როგორ მოხდა ყველაფერი. ოთახში ბნელა, მხოლოდ ლამპიონების ყვითელი რბილი შუქი შემოდის ქუჩიდან.

განქორწინებულის დღიური (თავი 3)

სიგარეტს ვართმევ, მისი გასინჯული კიდევ უფრო მომწონს. -რა საყვარელი ხარ ! - ალბათ იშვიათია სექსის შემდგომ მამაკაცისგან მსგავსი ფრზები. ღიმილით ვპასუხობ გიორგის და ვცდილობ, სუნთქვა დავირეგულირო.