მარიამი ? 1 თავი

მარიამი---ამ ყველაფერზე ფიქრი ხანდახან მახალისებს როდესაც რამე ცუდზე ვფიქრობ ან მოწყენილი ვარ ვიხსენებ 27 ივლის იმ დღეს როდესაც პირველად ჩემს ცხოვრებასი ვიგრძენი რომ ვიღაცას შეუძლია ჩემი ცხოვრების შეცვლა . მაგრამ არის დღეები როდესაც ვფიქრობ რომ

გაზაფხულის სურნელი (3)

ახლა მზადაა მომისმინოს,ახლა საკმარისი დრო აქვს.ახლა ჩვენ შორის აღარ დგას შეცდომით ჩასახული ბავშვი,ასაკის სიმცირე, მისი თავქარიანობა ,მამაჩემის მის მიმართ უნდობლობა.ახლა თვითონაც ხედავს რომ არასდროს მყვარებია ის ცხოვრება,რომელიც საკუთარი თავისთვის

" სიყვარული და შემთხვევითობა " ( 8 თავი )

ამბავი სადაც ყველაფერი რეალურია : ისტორია , სახელები , მოქმედებები ... ამბავი , რომელიც გვასწავლის , რომ ყველაფერი ისე არ არის როგორც გვინდა .. რომ ხშირად ვკარგავთ ადამიანებს და ამავე დროს ხშირად ვპოულობთ ... ცხოვრება სავსეა , ტკივილით , ცრემლებით

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(მეოთხე თავი)

ღმერთო ამ მაღვიძარას ერთხელაც იქნება ვისვრი აქედან!!!! ვკივი ბოლოხმაზე რადგან უკვე თითქმის მთელი ნერვული სისტემა მომიშალა ამ ნივთმა. ფეხზე ვდგები “განადგურებული” ვინმეს რომ დავენახე ალბათ დიდი დიდი მეორე მსოფლიო ომიდან გამოსული ვეგონებოდი მაგრამ

მეგობრები

როდესაც მეგობრები ერთად ერთობოდნენ,მხიარულობდნენ მოხვდა დიდი უბედურება.ერთ-ერთ მათგანს,ყველაზე პატარას ლუსის დაეჯახა მანქანა.რის შედეგადაც ძალიან ცუდ დღეში ჩავარდნენ ყველა განსაკუთრებით კი ლუსი.

წითურებს თოვლი უხდება (სრულად)

*** თოვლით დაფარულ ქუჩაში იდგა,ციდან ფარფატით წამოსული მოცეკვავე ფიფქები იპყრობდნენ არემარეს.ზოგი,მის წითელ თმაზე კალათდებოდა,შემდეგ კი,წამში იქცეოდა წყლის წვეთად და ასველებდა.

დეკემბრის ცა'მეტი {12}

_ვიცი ჯერ რამდენიმე საათი გათიშული იქნები, ამიტომ გეტყვი რომ საყვარელზე მეტად ცეცხლოვანი ცოლი იყავი _არასდროს დაივიწყებ ხო ? _მე რომ დავივიწყო შენ გემახსოვრება და მოგონებაც არ გაქრება... დაისვენე ახლა , მალე გნახავ ....

ეკიპაჟი. (თავი 5.)

-მაპატიე ეს დღეები ვერ შეგეხმიანე. -გადმომიჩურჩულა. -არაუშავრს.-გავუღიმე. დაჩის საშინლად გაბრაზეულ თვალებს გადავაწყდი და მაშინვე სიში ვიგრძენი. მისი მრისხანების შემეშინა. დიახ! შემეშინდა რამე ისეთი არ ეთქვა რაც გულს უარესად მატკენდა.

ადელაიდა (2)

-მგონი ეს არის ხომ? - იკითხა შავთმიანმა და მანქანის შუშიდან შენობიდან გამოსულ ქალს მიადევნა თვალი - კი ეგ არის! -კვერი დაუკრა საჭესთან მჯდომმა - წავედით - მანქანის კარი გამოაღეს და გოგონას უკან აედევნენ.

კვლავ სიცოცხლე მინდა (სრულად)

ბურუსია, გარშემო ისეთი სიბნელე და სიცივეა ვკანკალებ. რაღაც ხმა წინ წასვლას მაძალებს, თუმცა მეც ძალიან მინდა გავიგო რა ხდება იქ. მარადიულ სიჩუმეს მხოლოდ ფოთლების მტვრევის ხმა არღვევს რომელსაც ფეხს მე ვაბიჯებ, სადღაც შორიდან მხიარული კისკისი მესმის,