წითლის ეპოქა 1

თვალები მაგრად დავაჭირე ერთმანეთს და ნელა გადმოვედი საწოლიდან.ნათბილარევს უცებ შემცივდა და უცებ გადავიცვი ჩემი გრძელი მუხლებს ქვემოთ შალის ძოწისფერი კაბა.თმა ასე თუ ისე მოვისწერიგე და ჩემი ოთახიდან ვიწრო ჰოლის გავლით პატარა სამზარეულოში გავედი

მარტოობა

მეტი რაღა უნდა ჩაიცვა მეთქი თუ კი სამარეც არ გაგათბობს ,ლანდს ვუთხარი კედელზე ჩრდილთამაშისგან ორად გაყოფილს. ჩრჩილი ჭამს კორომებს, ტყეებს. სადღაც აუნთიათ შუქი და მაინც რა მარტო არიან..

დღიური ...

გოგონას დღიური : მე დღეს ის დავინახე. მან მე შემომხედა… თვალი ავარიდე შემრცხვა ყურება. ძალიან საყვარელია, მაგრამ მე მას არასოდეს მოვეწონები მე ხომ ერთი უბრალო გოგონა ვარ

ლანდი

მდუმარებაში შემოსილ ჩემს თავს კვლავ მარღვევინებს დუმილს შეხება თეთრი ლანდები მერწყმის ტალღებად,

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეორე)

- ნუ გეშინია, - დაარღვია ყურს შეჩვეული მდუმარება კაცის ხავერდოვანმა ხმამ ისე, რომ არცერთი წამით მოუშორებია გზისთვის თვალი. სრულ სიჩუმეში გაჟღერებული სიტყვები უცხოდ მოხვდა სოფას ყურს, მიუხედავად იმისა, რომ აქამდეც მოესმინა უკვე მისი ხმა. - არ

სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე ნაწილი 7

წს ამ წიგნის ბოლო თავია, მაგრამ სინამდვილეში მხოლოდ დასაწყისია დასასრულისა. ამ თავში ალბათ ნახავთ, რომ ისტორიას მეორე წიგნიც ექნება. ქართული ამბავი ამ წყვილის. იმედი მაქვს მასაც ასე კარგად მიიღებთ და მალე შემოგთავაზებთ. მანამდე კი მინდა გაგიზიაროთ

ადამიანი

დამიანის სულს ვერ სწვდება ღირებულება, ადამიანში იბატონებს მუდამ წყვდიადი , თუ კი თან გვყვება სიყვარული სინათლის გრძნობა, გაიბატონებს ჩვენს სულშიც კი რაღაც დიადი.

უდროობაში მკვდარი

ხეობებს ადევთ მხრჩოლავი თალხი, მოლეწავს ბიჯი, შემოხვდეს რაც კი...

წყვდიადური მნათობი

ჩამობნელებულ ცას შევყურებ და ვარსკლავები კაშკაშებენ ყველა მათგანს თავისი ნათება აქვს წარმოუდგენელი ისეთს რომელსაც ვერც კი ვიფიქებ ერთ ერთი მათგანი შენ ხარ რომელიც საუკონოდ იქნება ამობრწყინებული და არ ჩაქრება პაპიი წყვდიადში გადაკარგული მნათობი

ჩუმი ნატვრა...

-რაზე ოცნებობ?__ იკითხა გოგოს დაქალმა. -ეეჰ!.. რამდენ რამეზე ვოცნებობ__ ცას ახედა გოგომ. -მაინც რაზე?__ დაინტერესდა… -ოცნება იმისთვისაა, ჩუმად, შენთვის იხალისო, რაღაც ინატრო…