ნერვებზე მოთამაშე (3)

ახლა ასაკი უკვე აღარაფერ შუაშია, ნინუ! ახლა, ჩვენზეა დამოკიდებული ყველაფერი.. როდემდე ვიტანჯოთ ასე? მე ამდენს ვეღარ გავუძლებ, მართლა ვერ ავიტან, შენს გარეშე, კიდევ ერთი წუთი გავჩერდე, არ გეტყვი რომ მიყვარხარ და ამ ფრაზას ჩემი ენით კიდევ ერთხელ ვერ

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (9)

–ნუუც ჩამოდი რაა შენ სახლთან ვარ –რა იყო, მოხდა რამეე? –რო ჩამოხვალ გეტყვიი –მათე მაშინებ უკვე –მალე, მალე ჩაიცვი –რა იყო მოხდა რამეე? –მომენატრე –ხელები ძლიერად შემოხვია სასურველ სხეულს და ხარბად შეისუნთქა სასურველი სურნელი –როგორ შემაშინე

გიჟის აღსარება (თავი მეოთხე)

ბოლოს ავტობუსიც მოვიდა და ავედით..შემდეგ მუსიკაზე ვსაუბრობდით..მალევე მივედით მის სახლამდე,სახლში დედამისიც უნდა ყოფილიყო,ცოტა მცხვენოდა,მაგრამ უკვე იქ ვიყავით და თან მისი დის ნახვაც მინდოდა ამიტომ ავედი(მისი და ავად არის).

სიყვარული რომელიც... ბედნიერად ვერ მთავრდება..!! (ნაწილი2 თავი2)

გულში საშინლად გამკრა. ანის მუჯლუგუნმა მომიყვანა გონს. გადავკოცნე თამილა დეიდა დაა იქვე დათოს მოპირისპირე მხარეს ჩამოვჯექი. სადაც მე ვიჯექი იქიდან დათო კარგად ჩანდა.. ეძინა ჩემ ბიჭს.. ჩემ ცხოვრების აზრს.. ოოხხ...!!! როგოორ მინდოდა მის

დარჩი ჩემთან... (თავი მესამე)

მეც აღარ დავაყოვნე, ტელეფონს ვუპასუხე -გისმენთ -გიგა ვარ, ჩანთა მე დამიტოვე? -უი, დამრჩენია, კაი 5წუთში მოვალ გიგამ გამითიშა, როგორც ჩანს იქიდან ისე გამოვიქეცი ჩემი ჩანთა სულ გადამავიწყდა. კიბეები ავირბინე და კარებზე დავაკაკუნე, კარები გამიღო -შემო

მეგობრის დაბრუნება. (ნაწილი 3)

ლუკას წასვლიდან ერთი კვირა იყო გასული, როდესაც სკოლისკენ მიმავალ მანქანა დამეჯახა ოთხი დღე კომაში ვიყავჯ ექიმებს არანაირი იმედი არ ქონდათ რომ კომიდნ გამოვიდოდი, გონს რომ მოვედი პალატაში ლუკა დამხვდა ჩემს ხელზე თავჯ ედო და ეძინა ლუკას დანახვაზე

შურისძიება თუ...?!(თავი III)

ზოგჯერ დანაშაულს ხვდებიან,მაგრამ რა აზრიაქვს... წართმეულს უკან ვერავინ დააბრუნებს! იმ სიძულვილს რაც ჩაებეჭდათ თავში ვეღარ წაშლიან და.. საერთიდ ვეღარასდროს გამოისყიდიან საკუთარ სანაშაულს.

სიყვარული გიჟის ენაზე PART III

წამოვჯექი, ისევ დილის 8 საათი იყო. საკუთარ თავზე გავბრაზდი, ჩვევებს რომ ვერ ვამარცხებდი და სააბაზანო ოთახში შევედი, სარკის წინ გავშეშდი, მთელი სხეული დაბუჟებული მქონდა. ამ დროს დემეტრემ დააკაკუნა კარებზე. - ცხოველი ხარ... - შენ მეუბნები მაგას?

ღამის 12 მერე.... (სრულად)

ბილეთი ხელში მიჭირავს, სადაცაა გმოაცხადებენ, ჩასხდომა თბილისი-იტალია დაიყოო ,მეც სულმოუთქმნელად ველოდები და ერთ ადგილას ვცქმუტავ!... რა ბედნიერებაა, მეღირსა როგორც იქნა! იტალიაში მოგზაურობა ჩემი ოცნება იყო ბავშობიდანვე, მაგრამ ეხლა უფო ის ფაქტი

მაინც შემიყვარდი 7

ნათქვამია იმედი ბოლოს კვდებაო მართალია სწორედ ეს მცირედი იმედის ნაპერწკალი გვაძლევს ძალას გავუმკლავდეთ ტკივილის... უფალო ხშირად გგიგზავნის ტკივილის რომ დავაფასოთ სიხარული და საყვარელი ადამიანი ვინც ამ სიხარულის მოზეზია...... ბოდიშით დაგვიანებისთვის