***

შუა ზამთრში რა უნდა იებს?! ასეთ უმწეოს! ასეთ ნაზ ყვავილს! მაცდურად მიცქერს, საფლავებს შორის, მისი სინაზით, ხასხასა ფოთლით. ამ სიცივეში, ამ ქარიშხალში, რამ მოიყვანა?! რისთვის მოვიდა?!

არ შეგიყვარებ. 10 თავი

-თვალები დახუჭე ახლა ლელა. -ე გადი რა თქვენც დახუჭეთ მაშინ. -ბიჭები ვართ ჩვენ. -გაჩუმდი ლუ რა ამაზე ვარესებაც მაქვს ნაყურები დიდი ამბავი.

ცეკვა სიკვდილთან (თავი 3, 4 და 5)

გუშინდელი დღესავით მახსოვს, თუ როგორ გამომაძევა სამოთხის კარიბჭიდან მაღალმა ღმერთმა. ჩუმად და გარკვევით მომაძახა, რომ დროულად მეპოვა გულის მხსნელი, რომ ჩემს სულს საბოლოოდ წვეოდა შვება... განთავისუფლებულიყო სულიერი დაღისგან. ვიცი, დრო მალე გადის...

ცა’მეტი

მარტი იქნება, მარტის 13 და იწვიმებს ისე, როგორც მარტს ჩვევია.

მომენდე (მეშვიდე თავი)

ვიკა დაწყნარდი წარმოიდგინე სახლში ხარ შენს თბილ საწოლში,აქეთ-იქით ყურებას მოეშვი და მხოლოდ წინ იხედე.მაგრამ ჯანდაბა ვერ ვწყნარდები,ყოველ წამს მგონია რო რაღაც არსება გადმომიხტება გზაზე,ადამიანის ჭაჭანება არაა ,რომც ვიყვირო ალბათ ვერავინ გაიგებს

ცოლი მჭირდება! (პირველი თავი)

-სასამართლო იძახებს სანდრო დადიანს. ამ სიტყვების გაგონებისას დარბაზში მყოფი ერთ-ერთი ახალგაზრდა ბიჭი ფეხზე წამოდგა და განკუთნილი ადგილისკენ დაიძრა,რატომღაც ნერვიულობდა,თვითონაც არ იცოდა რატომ ადარდებდა ეს ფაქტი ასე.

მექანიკურად! (დასასრული)

ლევანი ადვილად შეეჩვია თავის ახალ ბინას და მარტო ცხოვრებას. ძალიან კომფორტულად გრძნობდა თავს. თათა და ის, ძალიან კარგად იყვნენ ერთად, მას შემდეგ სერიოზულად არაფერზე უკამათიათ,მხოლოდ წვრილმან რამეებზე თუ წაიკამათებდნენ ხოლმე. სხვა მხრივ ისეთი

კოშმარის პრინცი თავი 3

შემოსასვლელისკენ მთელი სისწრაფით გავვარდი და კარი გავაღე, ლევანი იყო, მისი დანახვისას ჩემში გამოწვეულ ემოციებს სიტყვებით ვერ აღვწერ...

საცდელი კურდღელი

იმ საღამოს,მისი გაუჩინარების ამბავი რომ შეგვატყობინა დედამისმა მე და ჩემი ძმა სახლში ვიყავით,დილიდანვე ეტყობოდა,რაღაც ისეთი პირი რომ არ უჩანდა ამ ყველაფერს. ჰოდა,ზუსტად საღამოს ცხრა იყო,დაგვირეკეს. ლუკას სახე მახსოვს,არასდროს დამავიწყდება,მოკვდაო

დღე,რომელმაც შეცვალა სამყარო.

მისი ხმა და მზერა ერთმანეთის შერწყმის შემდეგ რაღაც უდიდეს აწყობდა მთლიან სხეულში,თუმცა ისეთს,რომ ვერავინ იგრძნობდა ამ ყველაფერს მის გარდა.ყველაზე საშინელი ადამიანი იყო,ვინც კი ოდესმე მინახავს,თუმცა ყველაზე დიდი და კარგი გრძნობა მაკავშირებდა,რაც კი