აითანი

არსებობს ჩარჩოები, რომელსაც ცხოვრება გვიწესებს.. მას საკუთარ სუბიექტურ ჩარჩოებსაც ვეძახი. არ ვიცი ვინ ვარ, თუმცა ვეცდები გითხრათ როგორი ვარ. სარკეს დავიხმარ, მასში არეკლილი საკუთარი თავის აღწერით ვეცდები ჩემი თავი გიჩვენოთ, მაგრამ ამბობენ ადამიანი

ბედნიერების სურნელი [თავი 1]

ჩემი ისტორია კი ასე უცნაურად და მოულოდნელად, ერთ წვიმიან და უცნაურად მომაბეზრებელ დღეს დაიწყო... დაიწყო და წვიმა შემაყვარა, რადგან ამ დღეების შემდეგ მიწევს დავემალო მზეს, მზეს რომელიც ამ დღეს გავიცანი და რომელმაც სიცოცხლისა და გულის ნატეხი მომპარა...

დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი8)

დილით უფრო სწორად შუადღისას ერთმანეთზე მიხუტებულებს და გადახლართულებს გაეღვიძათ. პირველმა ტასომ წამოყო თავი და როცა მიხვდა რომ დემეტრეს მკლავებში იყო მოქცეული ადგილზე დარჩა,ნელა აწია თავი და დაკვირვება დაუწყო.თან ეღიმებოდა და ბედნიერდებოდა მის

თბილის'ელები (პირველი ნაწილი სრულად)

-გაიგე გოგო მაყაშვილი საზღვარგარეთ წასულა.. -ეგ როგორ -აი ასე, მიუტოვები ყველა ანდრიას ჩათვლით და წასულა -რატომ ნეტავ რა მოხდა -ეგ არავინ იცის ამბობენ სასწავლებლად წავიდაო -შანსი არაა, მაქ რაღაც სხვა ამბავია, აბა გოგო ანდრიას ნაირ ბიჭს რო მიატოვებ

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 9-

უნებურად წამოსცდა დაჩის ყველაზე ბანალური სიტყვები, მაგრამ ეს სიტყვები მისთვის სულ სხვა შინაარსის იყო, გაცილებით ბევრად მეტს ნიშნავდა, ვიდრე ამას ნებისმიერი იფიქრებდა. -შემომიშვებ შენს სამყაროში? თავადვე გაუკვირდა.

სიცოცხლის საჭე

შუაღამისას ,ცუდი სიზმრისგან მოვლენილმა შიშმა გააღვიძა.ამ ბოლო დროს ხშირად ესიზმრებოდა არცთუ ისე დიდი ხნის წინ გარდაცვლილი ბაბუა.

იცნებები ახდება (სრულად)

ეს ისტორიაც სწორედ ასეთი ბავშვური ოცნებების ასრულების თემაზე დავწერე . მე მჯერა რომ ყველას ჩვენი ბავშვური თუნდაც ბანალური ოცნება აგვისრულდება . ყველა ის ოცნება რაც მთელი გულით გინდა თუნდაც ბავშვობის მაინც აგისრულდება . უბრალოდ დროს არ უნდა გაუსწრო

ჩვენი ამბავი (თავი I)

სიყვარული ფართო მცნებაა, რომელიც ყველას სხვაგვარად ესმის და სხვაგვარად შეიგრძნობს. ამბობენ თუ ნამდვილად გიყვარს მას სიტყვებით ვერ გადმოცემო, ალბათ მრთალია რადგან ჩემი აზრით როდესაც გიყვარს ამ გრძნობას ვერ გადმოცემ და სხვას ვერ აღუწერ იმ განცდებს

არა ვარ ღირსი

ეხლა რომ სიტყვებს ვუგებ ხარაჩოს ნეტავ აგება მწადია რისი გარდავიცვლები უცნობ მელექსედ მე პოეტობის არავარ ღირსი.

არ შეგიყვარებ. 6თავი

სხეული ისე მტკიოდა წამწამებიც კი ძლივს დავაშორე ერთმანეთს.ცოტახნით მძინარე ლუკას ვუყურე მერე როგორციქნა გამოვფხიზლდი და ძმის მკლავებისგან თავი დავიხსენი.