მთვრალი ვარ და გზისპირს უკან მივუყვები მარტო

ფერი დეკემბრის და კერტებს გემო - ალუბლების უფრო. მინდა შენს ნეკნებზე ვწერდე ლექსებს. მთვრალი ვარ და ვაფრენ.

მე, შენ, სიკვდილი და სიყვარული

შენ ჯვარს იწერდი სიკვდილზე დიდხანს და მიღალატე სიკვდილთან კარგო მიყვარდი მაგრამ მითხარი იმ ხანს სიკვდილთან რომ გსურს ყოფნა სულ მარტო შენ ჯვარს იწერდი სიკვდილზე და თან კვლავაც არ გსურდა მოსმენა ჩემი მე სულ ვიდექი შენს მყუდრო სახლთან და არ მოვიდა აქ

ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი

შენ ისე ღრმად შემოიჭერ ამ ჩემ გულში, ადგილიც კი არ დატოვე სხვა გრძნობისთვის. აღარ ვიცი, მარტოსულმა რა უნდა ვქნა, ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი.

იმ დილით მქონდა შემოტევა

თურმე მე იმ დილით მქონდა შემოტევა და შენზე ფიქრებმა გული ამიჩქარა. მე მაშინ მინდოდა ჯინსის შემოხევა. იცი? სიგიჟემდე გულმა გაიხარა. იმ საღამოს გულში სიგიჟე სუფევდა, გული სიყვარულით სულ მთლად დაიფარა. მაშინ ჩემს გონებას არვინ აწუხებდა, შენი თავი ჩემში

თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები?

თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები? და თუ მიხვდები გული სევდით რატომ მაქვს სავსე? თუ გამოიცნობ რატომ ვითხოვ შენგან სიყვარულს? და რად სჭირდები ჩემ დამპალ სულს ბობოქარს ასე?

სურვილი სურვილად რჩება...

ხედავ ცას,რამდენი ფიფქია? ჩემს გულში ამდენი ფიქრია, ხედავ ველს,რამდენი ვარდია? ჩემს სულშიც ამდენი დარდია... და ისევ გაშავდა ფერები მარტო ვარ,ვეღარ გეფერები

როგორ შეგიყვარე

ძალიან მჭირდები შენ და შენზე წერა, გული სხვანაირი იქმნა, მხოლოდ შენი. შენით აქ დაიწყო ეს ახალი ერა, ჩემი ცხოვრების ხარ ერთადერთი ძღვენი. ძალიან მიყვარხარ და მსურს შენთან ყოფნა, ჩემმა ტკივილებმა ღამე გაათია. მე მსურს ჩაგიხუტო და მსურს შენი კოცნა,

მოდი, “მიყვარხარ” გავხადოთ ფასიანი

მოდი, მიყვარხარ გავხადოთ ფასიანი. გადახდის ვალუტად გძნობა დავაწესოთ, და ვინც კი უაზროდ წარმოთქვამს ამ სიტყვას, სულ ყველა მათგანი ციხეს გავამწესოთ.

იცით რა მინდა ახლა?უბრალოდ გავქრე...

-რა არის სიცცხლე? -სიცოცხლე სევდა არის,ადამიანად ყოფნის ტკბილი სევდა. - სიკვდილი? -სიკვდილიც სევდა არის, ადამიანად არ ყოფნის სევდა.

დეა კუსიანი

დროს სიყვარული გაუძლებს, ერთ გულს სიყვარულს აუწყებს, არ მსურს ამ გულს სხვა გაუძღვეს. კარი გაიღო გრძნობების, უწყვეტი ჩემი ოცნების. საღამოს მე შენ შეგხვდები, იცი?! გრძნობებს არ ვნებდები. ახლაც მსურს შენი ნახვა, ფერება, ნანატრი გრძნობა არ მემტერება.