არადა დავპირდი

უშენოდ არ მინდა,ფოთლები გაყვითლდა ტანში გამიარა უჟმურმა ამინდმა მერე ხმა დაირხა, ქალაქი აყვირდა ვიღაცა ლამაზ ქალს სიყვარულს დაჰპირდა ამდენი სიცრუე ,სიყალბე, არ მინდა ამ აურზაურში ცხოვრება გავიდა

გრძნობები მთრგუნავს

ოცნნებად მექეცი.მე ვდარდობ.შენ შორს ხარ.სიყვარული მაქვს რომელსაც ვერ ვთქვამ.გული ჩერდება,ის აღარ ფეთქავს.სიყვარული მაქვს,ვერ ვსვამ.ვდარდობ.ცრემლი მომაწვა,მე ვიწვი დარდით,შენი ღიმილიც მიქრება

ჩემი გონება!

-ვიცი მთვრალი ვარ,-მგონი გავგიჟდი,-რა მწუხარეა ჩემი ოცნება,-ქრიან ოცნების თეთრი ნავებიც,-უკან მიყვება ჩემი გონებაც.-ქარი-ქარია მე კიდევ მე ვარ,-თითქოს ერთია ეს მზე და მიწაც.-რა ვქნა? სიცოცხლე თუ მიხარია,

3 ლ'ექსპრომტი

მე მეშინია მარტო დარჩენის,ხალხში გარევა მაშინებს მეტად,ეჰ, ჩემი თავი ძნელად სარჩენი და თავი ჩემი დადიან ერთად.როგორ მიყვარდა როცა მღეროდი,და მერე მორცხვად მზეს რომ დახრიდი,და მე ყვავილის ერთი ღეროსთვის

მე და ჩემი გული

ღრუბელს ცა დაუფარავს და სითბო დაუმალავს. გრძნობები გაუფანტავს და ბრძოლა გაუმართავს. სიყვარული შობილი მხოლოდ ერთხელ უნახავს. მთვრალი, ძირს დამხობილი, სიყვარულს გულს უხატავს. ეს ღრუბლები იკვრება, ემზადება საწვიმრად! გული სევდით ივსება და ტირის ცის

მომე ნა ტრა

როცა შენ გხედავ ჩემი გული აძგერებით ცემს შენს ნახვას მე შევადარებ მილეუულს მთვარეს უბრალოებით გადმოჰყურებს ყველას ზემოდან და მის შუქ ვეშ განვიცადე მე შენი კოცნა

აირია! ყველაფერი აირია! 

აირია!ყველაფერი აირია,გულს გაუღებ?შემოვლენ და გაივლიან....!თუ აჩუქებ-უყოყმანოდ გაჰყიდიან!სიყვარულს კი სიძულვილში გაგიცვლიან.,..!სითბოს მისცემ?  სიყალბეში ჩაგითვლიან,შეცდომებს კი სათითაოდ დაგითვლიან... 

თეთრი თოლია

ბევრი ფრინველი არსებობს ცაზე გამორჩეულად მე ერთი მიყვარს ზღვა ღელავს მეც ვღელავ რადგან დღეს ცივა და ვერ ვხედავ იციი რას ვხედავ როცა მას ვხედავ? მე ვხედავ მთვარეს გარს ვარსკვლავებით თეთრი თოლია დაფრინავს

დაბოლილი

გუშინწინ გოგონა გავიცანი გოგონა მშვენიერი ტანმაღალი მისი ტუჩები და წამწამები დღესდღეობით გამიხდა საფიცარი იცით ტუჩები რომ მაგონდება გულიც ხომ მაშინვე ბობოქრდება სისხლი მიჩერდება პულსი მემატება

დაშლა

არავის შევრჩი სამეზობლოდ, საგზაშარაოდ,და ჭიშკარს აქეთ ნაფეხურებს თოვლიც ნატრულობს,ჩემზე ამბობენ, (ჩურჩულებენ) დაიშალაო,ძველი ქოხივით და ძლიერ რომ არ გავართულო,-შემრჩა კედლებში მეათასე ლურსმნის