შემოდგომის ქარი

ვხედავ,როგორ ნაზად არხევს შემოდგომის ფოთლებს ქარი ყველაფერი შეიცვლება და გამოვა მალე დარი ვხედავ,როგორ ტირის ისევ სევდიანი,ჩუმი ვერხვი დაბრუნდები,მეტყვი იმას,რაც წარსულში ვერა,ვერ თქვი...

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო?

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? და ირონიით მოსცვია სახე მიპასუხია:"გამოვიარო?! თუ ეს უბრალოდ არს შენი მახე?!" ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? ვერ იკავებდა საცოდავ სიცილს. მითქვამს: "ეგ გული დღეს "გაგიხარო"? თუ ხვალ შეხვდები სულიერ სიკვდილს?!" ვიღაცას

უცნაური ამინდი

ალბათ რომანტიულია ღამე, წვიმიან დღეც,თოვლის ფიფქები რომ ბარდნის და თეთრად შემოსავსს მთებს,მდელოსაც

სიყვარული

ჩამხედე თვალებში სიყვარულს განახებ, ციდან მოგიწყვეტ ლამაზ ვარსკვლავებს, ყოველწამს ვიხსენებ შენს ლამაზ თვალებს, მინდა გათენდეს ათასი ღამე. ყოველთვის მიართმევ სიყვარულს ვარდებს,

ღვინო

"ახლა მივხვდი, რატომ სვამენ ღვინოს კაცები, თამბაქოს კვამლში, რად ახვევენ მზერას დარდიანს, შეეშინდებათ სიფხიზლეში მუხლზე დაცემის, დათვრებიან და სულ ბახუსის ფრთებით დადიან.

მარტოსული,მარტოსული...

მარტოსული,მარტოსული დამძახის კვლავ სავსე მთვარე ცრემლი,ჩემგან გადმოსული ვცადე,მაგრამ ვერ დავთვალე...

მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს

ვწუხვარ და მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს, ვუძლებ შენს მზერას როგორც გვალვას პლუმერიები, შენი სურნელი რომელ ბაღში აღარ ვეძიე, გადასარჩენად ამოვიდა გულზე იები. ჰო ალბათ ახლა სხვა სხეული უფრო ნაზია, როგორც ფურცლებად დაცვენილი კამელიები.

მწარე ფიქრები

ჩემი შენდამი მწარე ფიქრები ღმერთთან მივიდნენ ჩემს მოსაკლავად. ალბათ, ოდესმე შენ კვლავ მიხვდები, ვიდგები აქ მე შენს მოსაყვანად. მე არ მჭირდები, მხოლოდ მიყვარხარ, შენ ჩემი გრძნობის ერთი სიტყვა ხარ. ვიცი, არ მოხვალ და მე მოვდივარ. სიყვარულისთვის დიდი

შემოდგომაა...

შემოდგომა დგას,წვიმის წვეთები აახმაურებს კვლავ სულის რელსებს არ ვარ პოეტი,შენდამი გრძნობა მაწერინებდა ყოველთვის ლექსებს. შემოდგომაა,სუსხი ბობოქრობს,მე მუდამ შენზე ფიქრები მათბობს როცა ჩემთან ხარ,შენი სურნელი გონებას მირევს და სულ მთლად მათრობს...

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, მე გასაფანტად მენანებოდა. შენი თვალები, შენი ტუჩები, მე არასოდეს მესალმებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, სხვათათვის მე არ მემეტებოდა. გულის საწყალი, ძველი ობები, როგორც საცოდავს მეფერებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი