ფიქრი

"კაცმა გარისკა, დაიწყო ფიქრი მანვე მიაგნო ჭეშმარიტებას რომ სამოთხეა მხოლოდ ის ერთი რომ იმსახურებს ქება-დიდებას"

მომენატრება ისევ სიცოცხლე

ეს პატარა ლექსია. მე ძაან მომწონს. იმედია მოგეწონებათ. თუკი შენ მოხვალ ჩემ ცივ ცხედართან, გთხოვ არ შემახო თბილი ხელები, მომენატრება ისევ სიცოცხლე და წამომივა მკვდარსაც ცრემლები.

მიყვარხარ!!!

მინდა რომ გულში ჩაგიკრა, კოცნით აგივსო თვალები. იცოდე ჩემზე ძალიან, არავის არ ეყვარები. რაღაც ჩურჩული ჩამესმის, ეს ჩემი გული ხმიანობს, მინდა ხმამაღლა ვიყვირო :......

ბედნიერად

ეს თეთრი, ურითმო ლექსია.. უბრალო,არაფრით გამორჩეული სხვების ლექსებიდან,მაგრამ ეს ის ლექსია ჩემთვის,გულის ღრმა ნაწილიდან სისხლად რომ წვეთავს და თითოეული წვეთი მახსენებს,როგორ მიყვარდი მხოლოდ ერთი! ახლა ღამეა,ძველ ტკივილებს გულში ვინახავ.. და გადის

შთაგონება

წვიმიან ღამეს ლიმნიან რამეს შევუკვეთავ თქო ვიფიქრე ბარმენს ვხედავ გოგონას წიგნს კითხულობდეს და იწმინდავდეს ცრემლიან თვალებს

სიყვარულის ქვეშ

შორი-ახლოს მოფრინავენ გედები საყვარელმა მიატოვეს , ვერ ხვდები? დადიხარ და ეძებ მარტო ეულად დაფარფატებ მაღლა-დაბლა გრძნეულად.

და თანაც მშვიდად

როცა მე ვხედავ შენ ლამაზ სახეს, მაშინვე ვთვრები სიყვარულისგან. როცა ღამეა ღმერთსაც შევძახებ: ღმერთო სად არის, რა უჭირს ნეტავ.

ზღაპარი

თოვლის ფიფქები სამყაროს რომ თეთრად შემოსავს ჩვენ პირველები გავივლით და ზედ კვალს ვტოვებთ

შენი ყველაფერი მიყვარს

ოჰ, როგორ მიყვარს შენი დანახვა, თავმოყვარეობის გადალახვა. როგორ მიზიდავს შენი მშვენება,bგულში გრძნობათა გაშენება. ოჰ, როგორ მიყვარს სათუთი თითი, თმის სურნელისთვის მე კვლავ ვალს ვიხდი. ოჰ, როგორ მიყვარს ეგ მზე და მთვარე. შენ თუ გსურს, საფლავი ჩემთვის

შენ და ღრუბლები

ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე! მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე. იქ, სადაც არავინ, არავინ სცოდავს. იქ, სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს. ვიცი ვერ შეგხვდები ცხოვრების გზაზე, მე მაინც ვიფიქრებ შენს გულის ხმაზე. ჩემს გულში არის ეს დიდი ბზარი, ეს მარტო