მიყვარხარ,არ არის ჭორი

ცას ფერები აქვს შენი, უშენოდ თავს არ ვგავარ. მიყვარხარ! არ არის ჭორი, ამ გრძნობას ფუნჯით ვხატავ.

მთვარე ისევ შენზე ფიქრებს მახსენებს...

მთვარე ისევ შენზე ფიქრებს მახსენებს და მის მერე ეს სევდა არ მასვენებს თვალები შენს გამოჩენას ელიან მთვარე და ცა ისევ შენზე მღერიან...

გუშაგი

ვდგავარ და უნდა ვათენო ღამე ათასი ფიქრი მიტრიალებს თავში მე ეს ფიქრები შენ თავს მაგონებს და მელანდები ამ ბნელ ღამეში

ამ ტკივილსაც ხომ ქარი წაიღებს...

ქარს მიაქვს თითქოს ჩემი ტკივილი უშენოდ ვგდივარ „გულმოტეხილი" სიტყვები ქრება რჩება ფერები და, ერთ დღეს ვიცი დამავიწყდები.

უმისამართოდ შორს

უმისამართოდ შორს გამგზავრება და წვიმიანი ამინდი მინდა. მინდა მე შენი შორს გატაცება, ვფიქრობ, რომ ეს მზე ჯერ არ გაბრწყინდა... უმისამართოდ შორს გამგზავრება და სიყვარული ფაქიზი მინდა. ამ გრძნობების მსურს მე გამარჯვება, შენ ხომ ხარ ჩემი წმინდათა წმინდა.

რა იყო და რა არ იყო

მართლაც, რომ რთულია ეს ცხოვრება უსიყვარულოდ გაიტანო, ძალიან რთულია. ყველაზე ბედნიერი კი ის ადამიანი, ვინც მას შეიგრძნობს მთელი გულით და სულით. მონატრება კი ყველაფერს თავისას შვება

რას ვიფიქრებდი სიყვარულო შეგიზიზღებდი?!

სიყვარულიდან ერთნახევარ ნაბიჯს დავითვლი და სიძულვილი ჩემს სხეულში აბობოქრდება... გავბედავ მერე, ანთებული თვალებით გეტყვი: "მე შენ მიყვარდი, თუმცა უკვე ზიზღი მერევა..." შენ იგრძნობ ტკივილს, იმედები განადგურდება... დაგტანჯავს ფიქრი, რომ დაუშვი მძიმე

დამიბრუნდი...

დამიბრუნდი,იცი,უკვე გაპატიე მეც ვერ ვხვდები,ეს ტკივილი სად დავტიე რაც დამშორდი,ღამეები გავათიე გულს ვუსმენდი,სევდაც გვერდით გადავწიე... გელოდები,უშენობით მეკვრის სუნთქვა "შენ მიყვარხარ" გულში ვფიქრობ,მინდა სულ ვთქვა რა ვქნა, როცა მოწყენილზე კვლავ

ტანგო წვიმაში ...

ტანგო წვიმაში... თუკი შენ გსურს ოცნება გიჟის, სურვილი ბოლო ან უწოდე ზმანება ღამის. მე ყველა შენი გაღიმება სიკვდილად მიღირს და მზად ვარ შენთვის კიდევ ერთხელ დავკარგო თავი.

ვფიცავ! ამ ქვეყნის მზესა და მთვარეს

არადა პირიქით არ უნდა იყოს?თავს ვისღა ვაკლავ? ან ვიღა მიხმობს?!გზააბნეული გეძებ თვალებით,მალვით კი არა გამომჟღავნებით.თვალები ჩემი შენსას ხვდებიან,მაშინ იწყება გრძნობათა ღელვა,