***

არ ღირს ოხვრად, ის რაც მოხდა, ის რაც იყო ერთ დროს კოხტა, არ ღირს წყვეტა ვარდის კოკრად, არ იქნება ვედრო _ კოკად, ისე იტევს წყალს, თან ოხრად...

გადაიპენტა თეთრად ტკივილი

გადაიპენტა თეთრად ტკივილი, სულში ნაცნობი, ცივი ქარია... არ მინდა ახლა ბედთან ჩივილი უბრალოდ შენთან მინდა ძალიან... აღმართ და აღმართ ასვლის სიმწარე დაღმართმა ვეღარ გადაიავდრა...

*******

ეჰ...სამყაროში არ არსებობენ ანგელოზები, და ცამ ეს იცის... გული სწყდება და... აჰა გაწვიმდა... გზას გავუყვები ჩაფიქრებული, არ გელოდები, რადგან არ ვიცი, ჩვენ ორს უკვე ერთად რა გვინდა...

დათოვლილ ქუჩებში

დათოვლილ ქუჩებში ვიღცა დამთვრალიყო, ღრმა ბნელ ოთახში სანთელი დამდნარიყო, სიცივეს ვგრძნობდი სუ ყველა გამქრალიყო, მე როცა მჭირდებოდით სულ არავინ იყო.

სიყვარული მაგიჟებს...

ღამით ყველაფერი მაგიჟებს გრძნობა სულში აღწევს, ვერ ვუძლეეებ... მონატრების განგაში ისევ გამოიღვიძებს... ამღვრეული გონებაც დალაგდება ოდესმეე?! ვყვირი გამწარებული, სიყვარული მაგიჟებს...

მთვარე

ყველა ჩემი საიდუმლო მე მხოლოდ შენ გაგანდე. შენ კი,მხოლოდ ღამით ჩნდები და ჩემ ცრემლებს ანათებ. შენ ხომ იცი,რა ძნელოა ჩუმად,მარტო ტირილი.

ვედრება

შემდეგი აზრი თქვას აქ წერტილმა რადგან ჩემს კალამს, არა აქვს ნება უნდა პირუტყვებრ ჩავიწყვიტო ხმა, თორემ ჩემს ბატონს ეს ეწყინება.

გაზაფხულია

ჩემი წილი დამაქვს ცოდვა, ალბად ცოტა ცოდნაც, სული უფრო ხშირად სცოდავს, გული _ უფრო ოდნავ,

I miss your voice..

"არც მე და არც შენ.. არავინ ურტყამს ისე ძლიერად, როგორც ცხოვრება. მნიშვნელობა არ აქვს შენ როგორ დაარტყამ, მთავარია დარტყმას როგორ აიტან და მერე როგორ გააგრძელებ მოძრაობას.. რამდენს აიტან... ისე, რომ მოძრაობა გააგრძელო."

სისხლისფერი იმედი...

სიბნელეში ჩაფლული ველოდები მიქაელს... ტკივილებით შეშლილი კედლებს ვკაწრავ მეასედ... სისხლისფერი იმედი გადავუსვი ყველაფერს...