შენ გამიშვი ხელი...

შენ გამიშვი ხელი, კვლავ ჩამოწვა ბნელი წვიმაში ვარ სველი, უსასრულოდ გელი...

..გათენდა

თენდება, ძვირფასო, თენდება სიზმარში, სინათლის პირველ სხივს წავყვები, დაგტოვებ, მილულავს სათუთად, იმედის პირქარში, ღრუბლების ბალიშზე თვალებს სიმარტოვე.. თენდება, ძვირფასო, შეხე, ჩვენს სამყაროს, ბაჯაღლო სხივების ეხვევა საწმისი,

ცაზე ვარსკვლავი კიაფობს...

ცაზე ვარსკვლავი კიაფობ თეთრად ანათებს,ბრჭყვიალებს, ცრემლად იღვრება ვარსკვლავი და ჩვენც ვიფიქრებთ სურვილებს.....

ფიალა

ერთ დღეს დილით მე გავავსე ღვინით დიდი ფიალა, და ვიფიქრე შემოვურბენ საქართველოს მთლიანად... რუსთაველზე რომ გავედი შოთამ კალმით მანიშნა, შეხედეო, ოპერასთან კოტემ ქეთო დანიშნა...

შენი დანახვა ყველაფერს მირჩევნია

მთელ ჩემს ცხოვრებას მე მირჩევნია მისი დანახვა სულ ორი წამით მე შენ მიყვარხარ - ეს სიტყვებია სავსე ტკბილითაც, მწარითაც რამით შენი დანახვა მე ზღვას მაგონებს ამ სიყვარულის ძალა მაოგნებს მინდა რომ ვიდგე მღელვარე ტალღებში ჩემი გრძნობების მცხუნვარე ალებში

ღელვა

მდინარე ღელავს, დაათრევს გემბანს, გამოაქვს გვამი და სულ არ ღელავს. ტალღების თავზე, სევდიან ღამეს მე ვხედავ ნათელს მთვარისგან ნათებს. მდინარე ღელავს,

მე შენს თვალებში ვიპოვე ღმერთი

იანვრის კვდომას ითვლის წამები, სარკმლის ზღუდეზე ეცემა წვეთი, უხმოდ ვეძებდი და მივაგენი (თვით შენს თვალებში ვიპოვე ღმერთი)...

მომენატრება..

თეთრი ფიქრები ფიფქებს არ აცდის, ცვრიან ზეცაში ისე ჩამოთოვს, რომ არსებობას უკვე გადავცდი, სამახარობლოდ მოაქვს ამ ორ თოვლს. მე ზღვისფერ რელსებს ვდევდი შენამდე,

შენდამი ეს გრძნობა აღმოჩნდა ძლიერი

შენდამი ეს გრძნობა აღმოჩნდა ძლიერი შენდამი ეს გული გამიხდა ხნიერი ძვირფასი ვიდრე შენ არ არს მიწიერი შენთან ვარ ყოველთვის. დრო?! ნებისმიერი მე შენს თვალებს რომ ვუყურებ იდეები მებადება მე მხოლოდ ამ სიყვარულის მომავალი მედარდება მხოლოდ, მხოლოდ შენი

არა ვარ კარგად

არა ვარ კარგად,გეფიცები, კარგად არა ვარ და როგორ მინდა მიფათურო სულში ხელები რომ იქნებ რამე დაალაგო არევის ნაცვლად რომ დაინახო საკუთარ თავს როგორ ვეცლები...