ცხოველური გრძნობები

შენში იკლავ ცხოველურ გრძნობებს, ყოველ საღამოს ფანჯარასთან გაცქერი ქუჩას იდუმალებით მოცულია შენი სამყარო, რომელსაც დიდი დასასრული არასდროს უჩანს. ვერ გიგებენ და გაუგებრები გიჟს გიწოდებენ ვერ გწვდებიან და გიცქერიან ბნელი თვალებით ბოღმა ახჩობთ, რომ

დაგკარგე

დაგკარგე,ისე,როგორც წინაზე დაგკარგე,ისე ჩემი ვერ გახდი გულიც მაბრაზებს თითქოს ჯინაზე ჩემს ოცნებში მაინც ხომ ახდი...აღარ ხარ ჩემთან,როგორც ღამე მზე მაგრამ მე შენი აჩრდილი გავხდი მე გაწყინინე ნეტავ რამეზე?

როცა პირველად შემახე ხელი

როცა პირველად შემახე ხელი,როცა ოცნებამ ისევ გამათბო,შენზე ფიქრებმა და მონატრებამ,შენს სიყვარულში ჩუმად დამათრო...როცა გაზაფხულს მოსვლა სწყურია, როცა გულები გრძნობით ღელავენ,შეხედე:ცაზე

ქეთის

ალბათ შენ არ გსურს ამ ლექსის ნახვა ეს სიყვარულის არს გარდასახვა მე შენს გარეშე ვერ ვცოცხლობ ქეთი ჩემი ოცნება ხარ ერთადერთი მე შენ მხოლოდ ერთს გიწოდებ შენ ხარ ანგელოზი წმინდა ხელს მუდამ გამოგიწოდებ მე შენს გვერდით ყოფნა მინდა შენზე ფიქრში ყოველი დღე

უსათაუროდ

ზოგი დაჭრილი, ზოგი ნაცემი, ზოგიც ნათრევი, ზოგი მთვრალია,ზოგის სიცოცხლის წამიც დათვლილი. ზოგი ღარიბი, ზოგი მდიდარი ,ზოგიც გაწვრთნილი ზოგი ბოროტი, ზოგი კეთილი სისხლში გასვრილი.

სიყვარული, სიყვარული და კიდევ ერთხელ სიყვარული

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მჯეროდა, რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველაფრის დათმობა შეეძლო... ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა, რადგან ეს გულიდან წამოსული სითბოა კიდევ

მოდის ნისლი მოდის წვიმა

მოდის ნისლი მოდის წვიმა და მე ყველაფერი მტკივა მოდის თოვლი ბარდნის ცაზე მე ვიწვი მხოლოდ შენს ხმაზე შენი სახე მუდამ მათბობს ფიქრი, დარდი მუდამ მახრჩობს ჩემი გული შენს თავს ნატრობს შენს თავს ვერა, ვერ თმობს, არ თმობს ანგელოზი შენ ხარ ერთი ამ ცხოვრების

ნისლი

ნისლიან დილას გათეთრებულ ქალაქს გავყურებ და მოგონებას ბურუსის მსგავს გულში ვიხუტებ, ბავშურ ჟრიამულს, მეგობრობის, სილაღით ველტვი, რათა ვიგემო საამური წარსულთა ნეშტი.

მე + შენ = უსასრულობას (სრულად)

ახლა კი ვნატრობ მხოლოდ ერთ რამეს,რომ ჩაგეხუტო სულ ყველა ღამეს,შენზე ფიქრებში რომ აღარ დავთვრე,დიდხანს ვუყურო შენს ზღვისფერ თვალებს ფუნჯით დავხატო ეგ შენი სახე,და შეგადარო ლამაზ თეთრ მთვარეს

..და ახლა...

ციდან ფოთოლი ცვიოდა ლურჯი, ისეთი ლურჯი, როგორც იმედი, იქ აღარ დამხვდა ჩემი საუნჯე, წამოსაღებად როცა მივედი