გაუგზავნელი წერილი I

ვერაფერს გეტყვი ძვირფასო გარდა იმისა, რომ ყველაფერი ისევ ისეა. მორიგი ღამე გათენდება საცაა და მე, შემოდგომის

არ ვიცი რა იქნება

ჰეი გამარჯობა ჩემო საყვარლებო, დიდი დროა გასული რაც საიტზე ლექსი არ დამიდია და იმედია არ დაგავიწყდათ თქვენი ელი მიყვარხართ ყველანი

ნოემბერი

მე ისევ ვაკვირდები შემოდგომის უკანასკნელ ჩამოვარდნილ ფოთოლს და ალბათ ხვალ მოთოვს.. ვესალმები ლოთებს, ჰო აქ ყველა ლოთობს

მინდა..

უბრალოდ მინდა აქედან წავიდე.. სადმე შოორს საზღვრებს გარეთ რომ გავფრინდე.. მინდა სიმშვიდე..!მინდა სიწყნარე..!

სიკვდილის ანდერძი

ღამის ნისლში გავეხვევი უთვალავის მნახველი, წყვდიადია ამას იქით მხოლოდ ჩემი სახელი, საფარს მივცემ ომში დევნილ ელს და ირანელს, შენ კი ჩემო მადევარო, რომ მომძებნი, ინანებ. უკვდავების ბურუსისფერ მოვიხურავ ფარაჯას, და სიყვარულს აღარ მივცემ თავის კუთვნილ

იქნებ ან ალბათ!

ცოტა მადროვე ისევ,გადაგივიწყო იქნებ იქნებ ოდესმე სულ შევწყვიტო ეს გაპრანჭვები. დროდადრო გაქრე, სულაც გადამიყვარდე იქნებ, იქნებ მოვთოკო, სულ გავაქრო შენზე ნატვრები.

შენ დამანახე ცხოვრების აზრი, შენ ხარ მიზეზი ჩემი ღიმილის

- რაც შენ გაგიცანი მას მერე არეული დავდივარ და ვერც კი ვხვდები რა ნამუსით უნდა შევიყვარო სხვა, გესმის? მხოლოდ შენ ხარ ერთადერთი მიზეზი რის გამოც მიღირს ცხოვრება, ხვდები? მე ასე ჯერ არასოდეს მყვარებია! არასდროს მიოცნებია და არ მქონდა სურვილი გამეგო

ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს

ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს, ქუჩებში სიცივე დაძრწის, ფერები გახუნდა, თითქოს,

ჩემი ბოლო სიყვარული ანნა

როცა გამოჩნდი ჩემს ცხოვრებაში შენ მომეჩვენე მე ანგელოზად მაშინ გახვედი ჩემს ოცნებაში ჩემთვის იყავი სულ ჩემს დედოფლად

ლექსები

დამელოდე, მე უთუოდ მოვალ შენთან, გაკოცებ და ჩემსკენ ნაზად მიგიზიდავ, არ იფიქრო, რომ სიშორით დრო გაჩერდა, რომ ცხოვრების განთიადი მიიბინდა. დამელოდე, მე უთუოდ დაგიძახებ, რადგან მხოლოდ შენი ნატვრა მასულდგმულებს, მთვარის შუქზე ჩამომადე თავი მხარზე და