ლუკა კუხიანიძე - ლექსები

"- ყველაზე დიდი მნიშნველობა, სამწუხაროდ, ნაწერებისა - ავტორია..." - ლუკა კუხიანიძე, 2015წ. შეყვარებულთა მოდა მსხვერპლშეწირვაა. ისევ დადგება დილა მოლურჯო,

როცა..

როცა მომწყინდები, სამყარო გაჩერდება, როცა მომინდები, ღამე გათეთრდება, სუნთქვა შეიკვრება დღე გათენდება გული გაჩერდება ისევ დაბნელდება მთვარე გაასხივებს ღამე აინთება

მინდა მიყვარდეს

მინდა გავიცნო ისეთი ქალი, სიყვარულში რომ ჩემი ტოლია, ყველა ის ქალი გადამავიწყოს, ვინც კი აქამდე გულში მყოლია,

სიგიჟე

მქონდა პერიოდი გრძნობით გაგიჟების სულის შეკვრამდე უღმერთო მონატრების როცა სიახლოვე იყო არნახული

წლები მოგონებებს ვეღარ დაითვლიან

ისევ ამოხეთქა გულში ოცნებებმა, სევდის ნაკვალევი ვეღარ დაიტია, ისევ ძველებურად სხვისთვის ვიმღერებ და წლები მოგონებებს ვეღარ დაითვლიან!

თვალებიდან გულის გავლით ცამდე....

თვალებიდან, გულის გავლით.. ცამდე… ფიქრში ხატვის მონატრების ცდამდე, შეხვედრიდან შეხვედრამდე თვლამდე, გაბედულად სიყვარულის თქმამდე…. თვალმა გულის სიხარულით იცის, სიძლიერე დადებული ფიცის, ნატვრა ფიქრებს ბედნიერად აქცევს,

ნუ მაპატიებ !

ნუ მაპატიებ შეშლილ ოცნებებს, ნურც ჩემს თვალებში გაფანტულ მზის სხივს, ნუ მაპატიებ ჩემს სიჯიუტეს, და ნურც ამ სტრიქონს შენ, რომ გულს გიხსნის.

და ისევ ღამეა

დაღამდა და მთელს სხეულში ამიფეთქდა ფიქრელი.... შენი ერთი "მიყვარხარ" და ეს ოცნების კოშკები .... მხოლოდ ერთს გავიძახი: "მუდამ ერთად ვიქნებით" და ვიცი რომ ამ ბოდვას არასოდეს მოვრჩები....

ეძღვნება სოფელ შინდისში დაღუპულ 18 გმირს

აგვისტოს დღეა მზიანი, დარი უცებ ბოროტმა ჩამოჰკრა ზარი; აგვისტოს დღეა მზიანი, დარი აფორიაქდა მთა, ველი, ბარი.

ვეღარ გავუძელი ფიქრებს!

რაღა დღეს ჩამოთოვა, გადაგვეკეტა გზები, შენს გზას სინათლე მოსავს, ჩემი გზა დარჩა ბნელში.