იქნებ გავბედო!

იქნებ გავბედო სულში ჩაგხედო, თუმცა ვიცი,რომ გძულვარ ძლიერად; ნუ იტყვი ოღონდ რომ მე ვთავხედობ დღეს გავგიჟდი და მეპატიება!

მერე რა არის?

შენი სახე დაილექა ჩემს გულში და გონებაში, სითბოს ვგრძნობ და თითქოს ვიწვი, რადგანაც მხვევ ცეცხლის ალში. არ ვიცი როგორ უნდა ვთქვა: ბედნიერება თუ სევდა? შენ ორივე მოგაქვს ჩემთვის, აი, ლექსს ვწერ შენზე დღესაც.

სულის აგონია

ყელში ბურთივით მაქვს ბოღმა გაჩხერილი სული ისე ყვირის ხმაც კი ჩაეხლიჩა... ირგვლივ სამყაროა ისე სახეცვლილი მარტო მე კი არა მგონი ღმერთიც შეიშალა...

შენ!

და შენ წყარო ხარ მწყურვალთა გზაზე ზაფხულში ცივი და გაყინული მე დერვიში ვარ შენ გზაზე მყოფი ნაცემ-ნაგვემი და გარიყული

ბრძოლა

რეალობასთან ბრძოლა მომბეზარდა სადაც სიცრუე და სიყალბეა მოდა...

ვანო

ეძღვნება ჩემ მეგობარს თუნდაც გასაჭირი, თუნდაც ლხინი იყოს, თურმე ეს ცხოვრება მართლაც რა კარგია. და თუ მაინც შენზე აღარავინ ფიქრობს, გვერძე ბიჭი გიდგას შენი ძმაკაცია.

ლუკა კუხიანიძე - ლექსები

"- ყველაზე დიდი მნიშნველობა, სამწუხაროდ, ნაწერებისა - ავტორია..." - ლუკა კუხიანიძე, 2015წ. შეყვარებულთა მოდა მსხვერპლშეწირვაა. ისევ დადგება დილა მოლურჯო,

როცა..

როცა მომწყინდები, სამყარო გაჩერდება, როცა მომინდები, ღამე გათეთრდება, სუნთქვა შეიკვრება დღე გათენდება გული გაჩერდება ისევ დაბნელდება მთვარე გაასხივებს ღამე აინთება

მინდა მიყვარდეს

მინდა გავიცნო ისეთი ქალი, სიყვარულში რომ ჩემი ტოლია, ყველა ის ქალი გადამავიწყოს, ვინც კი აქამდე გულში მყოლია,

სიგიჟე

მქონდა პერიოდი გრძნობით გაგიჟების სულის შეკვრამდე უღმერთო მონატრების როცა სიახლოვე იყო არნახული