თოვს!

ღამეა ცრის, თითქოს ცრემლებად ცრის, თითქოს ტკივილად ცრის. მინდა გა!ჩერდეს დრო რომ ვეღარ ვიგრძნო... თოვს! ისევ ტკივლით თოვს, არ მინდა ვიგრძნო დრო

შერიგების ლექსი

გთხოვ რა, არ გახდე სხვების მსგავსად ზრდასრული გოგო, ხომ შეიძლება მხოლოდ ჩვენ, რომ ბავშვებად დავრჩეთ, ,,ნეკი-ნეკისა'' შერიგების დავტოვოთ ლოგოდ, რომ ერთმანეთი ერთმანეთზე სუფთა გაგვაჩნდეს

რატომ მტკივა!

რატომ მტკივა მონატრება ასე ძლიერ, ეს განცდები გულში რატომ გროვდებიან, ნუთუ არ აქვთ ამ შეგრძნებებს დასასრული, ჭრილობები ხომ ოდესღაც ხორცდებიან...

იცი ახლა რას ვნატრობ?

იცი ახლა რას ვნატრობ? რას განვიცდი? რამინდა? ამ ფურცელზე გრძნობები დავანთხიო კალმიდან, შევერიო ჭაღარად წლებს უმიზნო წამებზე, შენი წმინდა თვალებით ვიპაექრო ღამეზე.

მთვარე

სასიყვარულო ლექსი "მთვარე' ჩემი კიდევ ერთი ლექსი რომელიც დავუწერე ჩემს უსაყვარლეს ადამიანს ჩემი ცხოვრების აზრს ქეთი ქავჟარაძეს ვზივარ და ჩვენზე ვუყვები მთვარეს რომ ბედს სხვადასხვა მხარეს მივყავართ მოდი ჩემთან და მითხარი რამე

ქალის ასაკი

ცხოვრება მიდის წლები გამოხდა, უწყვეტად ბორგავს ბედის ბორბალი, დავბერდი ცოტა, მაგრამ რა მოხდა, წლებს არ ვნებდები, გინდა მომკალი.

ბედნიერების სამყარო.

ვიგრძენი აღარ მციოდა, ვიღაცამ, თითქოს გაათბო გული, რომელშიც ვიპოვნე, ბედნიერების სამყარო.

იქნებ გავბედო!

იქნებ გავბედო სულში ჩაგხედო, თუმცა ვიცი,რომ გძულვარ ძლიერად; ნუ იტყვი ოღონდ რომ მე ვთავხედობ დღეს გავგიჟდი და მეპატიება!

მერე რა არის?

შენი სახე დაილექა ჩემს გულში და გონებაში, სითბოს ვგრძნობ და თითქოს ვიწვი, რადგანაც მხვევ ცეცხლის ალში. არ ვიცი როგორ უნდა ვთქვა: ბედნიერება თუ სევდა? შენ ორივე მოგაქვს ჩემთვის, აი, ლექსს ვწერ შენზე დღესაც.

სულის აგონია

ყელში ბურთივით მაქვს ბოღმა გაჩხერილი სული ისე ყვირის ხმაც კი ჩაეხლიჩა... ირგვლივ სამყაროა ისე სახეცვლილი მარტო მე კი არა მგონი ღმერთიც შეიშალა...