ქარია ყველგან

ქარია გარეთ,ქარია სახლში ისე გიყურებ თითქოს ვერ გხედავ შენი დუმილი არაფერს არ აცვლის თქმა გინდა მაგრამ მაინც ვერ ბედავ

სიცივე

სიცივე იხმობდა სუსხიან ხელებს ნანატრ ლოდინით ავსებდა ღამეს, ელოდებოდა მეგობარ ბერებს თუ როგორ ეტყოდა სულიერ ლანდებს

ეს დროც გაივლის

აღარ თოვს უბრალოდ ქარი ქრის, ეს დღეები უშენოდ ისე უცებ გაივლის,

ბევრი ოცნება

ბევრი ოცნება ქარმა წაიღო, გულის კარი მე რომ გამიღო, ნეტავ რა მოხდა ან ასეთი რა იყო, შენი გული რომ ორად გაიყო.

გრძნობა

თვალები იხსნიან ცრემლიან ჯაჭვებს შენ სიყვარული დღემდეც ვერ გავსებს მე , რომ გაჩუქო გრძნობები სავსე იტყვი , ცხოვრება ვერ დააფასეს,

მე კი გითხარი

ნუთუ შენ გგონია ეს გრძნობა სიცრუე, და მე კი ყველაფერზე ისევ ვიცრუე.

როცა

როცა არ გაქვს ახსნა შენს თავს რა ხდება, იბრძვი რომ წარსული ვერაფერს გახდება.

ვიცი ძნელია

არც მე მინდა გვაშორებდეს მანძილი, იცი?შენ ხარ ჩემი ცხოვრების ნაწილი.

ვარსკვლავებიანი ცა

დაღამდა, ცაში აიხედე რა დაინახე?რათქმაუნდა მთვარე კიდევ აიხედე ვარსკვლავებით

არ მითქვამს

არ მითქვამს ეს სიტყვები ისე უაზროდ, პირველი ლექსი არ დაგიწერე ისე უბრალოდ.