შემოგვეგებე როგორც ირემი...

ცამ აირეკლა უღვთო სინათლე, და ეს სამყაროც, თითქოს გაჩერდა.. გამოჩნდა მამა, შენ რომ ინატრე, მზრუნველი ღიმით შემომაჩერდა.

მტკივიხარ ადამიანო :(

მტკივიხარ ადამიანო,გესმის? მტკივიხარ! ვენაში გამავალ სისხლსაც კი მიყინავ ჩემს გულში არსებულ სულსაც კი მიჩრდილავ ცხოვრებას მიწირავ,ცხოვრებას მიწირავ. დრო თვალწინ დაფლითე,წამები არიე

და მაინც ცამეტი თარსია?!

მოვბრუნდი... არ ვითვლი ნაბიჯებს, ზურგს გაქცევ და უკან მივრბივარ, "სამიც და..." გაჰყვირის გონება, მისთვის კი ეს სამიც დიდია. რამდენი ნაბიჯი გვაშორებს? სულ სამი დათვალა გონებამ,

ეჭვიანობა ვნებაზე

დავტოვებ მიწას, ცის კიდურზე ვიპოვი ბინას, წვიმის წყალს დავლევ, ღრუბელს შევჭამ, მაგრამ რა ვუყო?! მე შენს გამო სამყარო მინდა...

წმინდაო მარიამ..

წმინდაო მარიამ, შენ შეისმინე, ვედრება ერთი, უბრალო ქალის.. ვიცი ცხოვრება ულმობელია, მაგრამ რა მმართებს ამდენი ვალი?.. შენ გადმომხედე და მომიტევე, თუკი რაიმე მიმიძღვის ბრალი..

ეს სიყვარული? იმსახურებს მარადისობდეს

ისევ გაწვიმდა ეს შხაპუნიც ტკივილს მიმწვავებს გონება ურჩობს დაუდგრომლად შენსკენ მოილტვის სული საამოდ აღუღუნდა ძლივსღა ვიკავებ გული სატრფოსკენ მოიჩქარის ვეღარ მოიცდის.

იდღეგრძელე საქართველო

სულ ორი სიტყვით მინდა გიამბოთ რაც რამ გადახდა სამშობლოს ჩვენსას ქართველი ერი მუდამ ბრძოლაში მტერს ამარცხებდა და მათ არბევდა დედამ შვილები გაზარდა ბევრიმერე სუყველა ომში გაუშვა ახლაც საბრალო ქართველი ერი ბრძოლას და გლოვას ვერ გადაურჩა მეომრები

***

გთხოვთ შემიფასოთ ლექსი ნამდვილად არ ვიცი რითი დავიწყო, რა გითხრა, რისთვის, რით გაგახარო?! მაგრამ ის მინდა ღიმილით დაიწყო, მინდა, მხოლოდ რომ ეს შენ გახარო. მინდა ღიმილი გულწრფელი გულით, ნაზი იების კონას რომ წააგავს, მინდა, ნათქვამი სიტყვები სულით,

სიცოცხლის ცხოვრებით დამსკდარი უდაბნო

ცხოვრება არ მსურდა და მაინც აღსრულდა,მოვედი, ძვირფასო, ქვეყნიდან შორეულ,ჩვენი რომანი რომ მუქ დრამად დასრულდა,ეს ხომ შენც გაცნობეს, სულო, ცრემლმორეულს,მინდა რომ იცოდე, მე უნდა წავიდე,სად წავალ გადაწყვეტს ამასაც საღამო,

ისევ წამოდგება ჩემი საქართველო

ისევ გაბრწყინდება ჩემი საქართველო, ისევ ფრთებს შეისხავს, ისევ გაფრინდება. ის ხომ ქვეყანაა მუდამ სასახელო, ის კვლავ წამოდგება, ის არ დაკნინდება. იგი წილხვედრია ღვთისა დედისა და მას იცავენ ქვეყნის შვილები, იგი დაცულია მაღალ ღმერთისგან და ვერ