ბედნიერება შევამჩნიე...

ბედნიერება შევამჩნიე გრძნობამოხდილი, სიცივით დაღლილს ტანზე ცივი სევდა ეფარა. როგორც არასდროს ისე იყო სითბომოცლილი, თითქოს მას თავზე გამომქრალი მზე დაეფარა.

ლექსები - გალაკტიონ ტაბიძე.

გალაკტიონ ტაბიძე დაიბადა - 1891 წლის 17 ნოემბერს. გარდაიცვალა - 1959 წლის 17 მარტს. მან სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. გამოჩენილი ქართველი პოეტი და საზოგადო მოღვაწე. გალაკტიონ ტაბიძე და მისი დიდებული შემოქმედება მუდამ იყო მოქცეული დასავლეთის

უბრალოდ მონატრება

რაც გინდა ის დაარქვით ამ ჩემს გრძნობას, გინდ მოკლება გინდ მომატება, თქვენი არ ვიცი და მე ამ ჩემს ლექსს დავარქმევ უბრალოდ ,,მონატრებას“.

ლექსები - ნიკო გომელაური.

ნიკო (ნიკოლოზ) გომელაური. დაიბადა - 1970 წლის 12 ივლისს. გარდაიცვალა - 2010 წლის 13 აპრილს. 1992 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი. მუშაობდა გრიბოედოვის თეატრსა და თავისუფალ თეატრში. იყო კოტე მარჯანიშვილის პრემიის

შენა ხარ ჩემი ქალღმერთი.

მე ძლიერ მიყვარს ვარდები შენ სევდიანი ხარ გეტყვი და ამ ლამაზი ვარდებით შენი სახლის წინ გავჩნდები მე ძლიერ მინდა და გეტყვი რომ ძლიერ ძლიერ მაკლდები

შენზე ფიქრს ვცდიდი

მე შენი ყველა ამოსუნთქვის მიზეზი ვიცი, ღიმილს, რომ გეგმავ ეშმაკურად ჩატეხავ ბაგეს. დღეს შემამჩნიეს, თურმე ისევ შენზე ფიქრს ვცდიდი, მაგრამ ფიქრებმა უნებურად მე გამომცადეს. დღეს მე ჩემს ნახატს უშენფერო ფანქრებით ვხატავ, ეგ როგორია? რომ თოვს, მაგრამ

დაიჩოქებს საუკუნე...

ისევ ისე ნაზად მიმზერ, ისევ ისე მებუტები, ისევ ისე მშორდები და მერე ისევ გებრალება, როგორც ძველად, გემის ქიმზე ღუღუნებდნენ ბეღურები, და არ ჰქონდათ ბებერ ტალღებს ბეწვის ხიდზე შებრალება...

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ..

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ, თუ ძუძუს თავზე არ გიკბენია, თუ ქალი ოთხად არ მოგიკეცევას, სხვა უკეთესი რა გიგემია?! თუ თბილ თითებით თმას არ უფურჩქნი, თუ გრძნობით ოფლი არ გიდენია, თუ ფეხებამდე ქალს არ გალოკავ..

გთხოვ არ მაგრძნობინო...

მოდი გეხვეწები ისე მიმიხუტე,წამით არ ვიფიქრო ჩემი, რომ არა ხარ.გრძნობა შეციებულს თავი შემომფიცე,გთხოვ არ მაგრძნობინო, ჯერ რომ პატარა ვარ.მოდი გეხვეწები, ყინვა შემომილღვე,გუშინ შეციებულს სულში მაკანკალა.გრძნობა გამიცვდა

იცი?! მჭირდები!

იცი?! მჭირდები!და თან მაკლიხარ...გულში კი გაჩნდა რაღაც იარა...ღიმილი გაქრა,ცრემლებიც გაშრა,ტკივილი ისევ ადგილზე დარჩა.იცი?! მჭირდები! მაგრამ გარბიხარ...სულშიც იგრძნობა უკვე ტკივილი,ტკივილი, რომლის ავტორიც შენ ხარ,ტკივილი,