დ ე დ ა

მეუბნებოდა ყოველდღე დედა, შვილო დაწერე რაიმე დღე-ღამ, მეუბნება,რომ დავწერო რამე დედას მივუძღვნა,ვიფიქრო მასზეც

მიმყავხარ ქალავ მთასაო

დღესაც ავიღე კალამი ვცდილობ დავწერო ლექსები, არა, პოეტი არავარ, როგორ აგიხსნა ვერვხვდები. უბრალოდ მიყვარს ფურცელზე დიდი კუპლეტის დაწერა, წამოდი, თორემ ამგულში დარდი ნისლივით დაწვება.

შენთან ვარ კარგო

როცა შენ გხედავ მე შენით ვდნები, შენი თვალები ძალიან მათბობს, შენი კამკამა,ლამაზი სახე თეთრი ქათქათა ფიფქივით დარდობს. მე იცი რა მიკვირს? ხელს რატომ არ მკრავ?! შენ ხომ ნაზი ხარ ანგელოზივით, მე კი მოკვდავი ცოდვილი ბიჭი., რომელსაც ძალიან ათბობ... მე

სიყვარული

შენ როცა გიყვარდი ,მე ამას ვხედავდი ,არასდროს ვიმჩნევდი ,თქმასაც ვერ ბედავდი ,სიყვარულმა წაიღო გული ,და თითქოს ჩემი სულიც ,მითხარი "მიყვარხარ" არაა რთული , შენ გელოდება ჩემი გულიც ,მე შენ მიყვარხარ ძალიან მაგრად , მინდა სიცოცხლე შენთან და მარად

თანაგრძნობა ღიმილს

დახმარებაზე ვპასუხობ ღიმილს,გვერდით ჩავუვლი ვაგრძელებს სიცილს,მე აღარ ვიცი ღარიბი დილით და ბავშვის მზერა სამოთხის წილით.სამი წამიც და ივიწყებს მტვერი,გონებას ახშობს მომავლის ხვედრი,ცახცახებს ძალა, ძრწოლა და შიში სადღაც მთის უკან იდგა მტრის

რატომ გგონიათ ქალბატონო?..

რატომ გგონიათ ქალბატონო, თითქოს წუხელის თქვენით შეშლილი მივეძალე ასე კონიაკს,არა, ეს მხოლოდ ახირება იყო წუხილის, თქვენ კი გგონიათ,ქალბატონო, თქვენ კი გგონიათ,რომ მარტოოდენ თრობისათვის უაზროდ ვსვამდე,ან სასიკვდილოდ შევიტოვე მეშვიდე ტყვია;მე შემიძლია

დააბრუნეთ სიკეთე მოდაში !

ტყუილ იმედებს ვებღაუჭები, მგონია ისევ ჩემთან იქნები, ღამღამობით კი შენს მოსვლას ველი, ნაზი ღიმილით კოცნას მოველი... მგონია ისევ იქნები თბილი,

გული

როცა დავრჩები მარტო, მე ვიწყებ შენზე ფიქრს,არ მინდა ვიყო მარტო,უშენოდ აქ ყოფნა არ ღირს,მინდა ვიცოცხლო სულ შენთან ვიყო, თუნდ ერთი წამით ისიც მეყოფა,მე შენით ვსუნთქავ შენ ხარ ჰაერი,ჩემს გულს სიცოცხლე დიდხანს ეყოფა,გული ამბობს რომ მასთან მინდა, სულ შენ

სადღეგრძელო იყოს მისი

სადღეგრძელო იყოს მისი ვინც ოცნებით იწვოდა, ვინც პოეტის მარადისი აღტაცებით იცოდა, მოდიოდა ერთზე ასი გზა გვშვენოდა დიდების,

***

სიცოცხლეც ემსგავსა სუნთქვას, სუნთქვას, რომელიც მიჭირს, ვიღვიძებ ყოველ დღე უტყვად და ღამეც ვაგრძელებ ღვიძილს და ჩემს მაჯასთან დრო ჩემს გულისცემას სდევს, მივდივარ მე შენგან შორს და მაინც ვერ გიშვებ ხელს.