მე კი გითხარი

ნუთუ შენ გგონია ეს გრძნობა სიცრუე, და მე კი ყველაფერზე ისევ ვიცრუე.

როცა

როცა არ გაქვს ახსნა შენს თავს რა ხდება, იბრძვი რომ წარსული ვერაფერს გახდება.

ვიცი ძნელია

არც მე მინდა გვაშორებდეს მანძილი, იცი?შენ ხარ ჩემი ცხოვრების ნაწილი.

ვარსკვლავებიანი ცა

დაღამდა, ცაში აიხედე რა დაინახე?რათქმაუნდა მთვარე კიდევ აიხედე ვარსკვლავებით

არ მითქვამს

არ მითქვამს ეს სიტყვები ისე უაზროდ, პირველი ლექსი არ დაგიწერე ისე უბრალოდ.

გარდაუვალია...

ესეც აუცილებლად მოხდება. შენ წახვალ და ყველაფერი შიცვლება,აღარაფერი იქნება ისე როგორც იყო...დაბნელდება და მასში დავიკარგები...

წვიმს...

წვიმს...მე კი მეცემა წვიმის წვეთები, მოვიწყინე...ეს წვიმის გამოა ვხვდები, მძლია ფიქრებმა ამიტომ ვნებდები, ვსველდები,მივდივარ არ ვჩერდები

მოხვალ თუ არა

ბედნიერი ვარ როცა გიყურებ, თუნდაც შორიდან, ჩუმად გხედავდე. და ამ მოპარულ, ყოველ ღიმილზე გული სულ უფრო, მეტად ღელავდეს.

მამი ...

ახლა შორი ხარ... ცაზე შორი... ფიქრებზე შორი... რა უცნაური სიმახინჯით გათენდა ეს დღე. გემშვიდობები სამუდამოდ და შუბლზე კოცნით, გაცილებ სადაც კვლავ შევხვდებით დიდი ხნის შემდეგ.

რას გრძნობ

დილა თენდება შენზე ვფიქრდები, მე არც კი ვიცი ასე რად მეფიქრები.