ლექსები
მერი ...
მესმოდა შენი უგონო ფიცი მერი, ძვირფასო! დღესაც არ მჯერა... ვიცი წამება, მაგრამ არ ვიცი, ეს გლოვა იყო თუ ჯვარისწერა? ლოდებთან ვიღაც მწარედ გოდებდა და ბეჭდების თვლებს ქარში კარგავდა... იყო ობლობა და შეცოდება, დღესასწაულს კი ის დღე არ ჰგავდა.
ლექსები
რამდენჯერ
რამდენჯერ შევნიშნე შენს თვალზე ცრემლები, როცა მე მტკიოდა გატეხილი გული და ისევ ძლიერად ჩამკიდე ხელები, რომ გადაგერჩინა მომაკვდავი სული! რამდენჯერ უთქმელად გამქრალი სიტყვები, რამდენი შესაძლო ლამაზი წამი და ახლა საოცარი გრძნობებით გიყვები: შენს გარდა,
ლექსები
მარტო ბედთან
დაუდევრად მიჩქარდება გულისცემა, ყველა კუნთი მტკივნეულად მეკუმშება, სუნთქვა ყოველ წუთას უფრო რთული ხდება, ბახ...ბახ...ბახ...ტვინი მოკვლით მემუქრება!... ირგვლივ არავისი ხმა არ მეყურება... ხალხნო!სულიერნო! ნუთუ,მოჰკვდით ყველა, მე რად დამტოვეთ ბედის
ლექსები
გიორგი ზანგური ცა-მეტი
შენ მიხვდები, რომ დღეს იანვრის ცა მეტია, ვიდრე ადამიანთა ცრურწმენა რომ თარსი რიცხვია 13 ფერებს იცვლიან ცისარტყელები და ცა მეტია ფერებზე მეტი...
ლექსები
მიყვარხარ ისე
მიყვარხარ ისე, როგორც არასდროს, აღარ დავიწყებ თავის მართლებას, შენმა ღიმილმა აღარ განავრცოს, რაც მე მეგონა, ის რომ მართლდება მიყვარხარ ჩემთვის, გადარეულად, და ზუსტად ვიცი ვერ შეგელევი,
ლექსები
თეთრი შროშნებით...
ვინა ხარ, მითხარ, აღარ მეცნობი, ჩემთან მოსულო ღამის ზმანებად, ვეღარ აღსდგება უკვე შეცნობით, ათცამეტ დასად ვინაც დაება. არ მინდა ყოფნა ბატონკაცური, არ მინდა კოცნა, არ გამეორდე, მზერა თავხედი და დიაცური, არ მინდა, დაე, არ განმეორდეს.
ლექსები
და თითქოს
სამყარო ბრწყინავს უცხო ფერებში, სიწმინდე გულში ჭრილობებს ტოვებს და თითქოს ქრება სიტყვა ბგერებში და თითქოს წამი შემორჩა გრძნობებს! თანდათან უფრო მორჩილი ვხდებით (რა შეიცვლება სიტყვებით ან ვინ) და თითქოს ისევ უაზროდ ვკვდებით და თითქოს აღარც გვიხსენებს
ლექსები
მე და შენ რომ დავშორდეთ...
მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს წვიმა იფიქრებს რომ დაგვაშორა ალბათ ქარმა ცივმა მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს ქარი იფიქრებს რომ დაშორების მიზეზია ქალი მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს ვარსკვლავი იფიქრებს რომ ტყუილია ჩვენი ჩხუბის
ლექსები / თეონა შუბითიძე
* * *
მინდა რომ წვიმდეს ჩემი ხელით გაჭმევდე ნაყინს, წვიმდეს ისე რომ სულს ატანდეს შენი შეხება მინდა რომ ღამე მოვიპარო შენი გულისთვის ღამის ალერსში გავაჩერო მე გათენება
ლექსები
******
მოვიკრებ ფიქრებს ქარში აჩეჩილს, როგორ მსურს ე მაგ თმების მოქაჩვა, რომ წარმოგიდგენ დალალგაჩეჩილს, ეს ნოსტალგიაც მოდგა.. მომაწვა... ლექსი გთხოვე და არ დამიწერე, მე კი სტროფები არ მენანება, რომ დაგენანა არ დავიჯერე, მოგელანდები ღამის ზმანებად! პირობასტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
