მენატრება, შენი ცისფერი თვალები მენატრება

მჯერა რომ ვნახავ შენს ლამაზ სახეს,რომელიც გუშინ სიზმარში ვნახე... მჯერა, ოცნება მალე ახდება ოცნების გოგო სახლში დამხვდება.ვიყავი სადღაც, მარტო, ეული თითქოს ქრებოდა ჩემი სხეული აღარ მტოვებდა შენზე ფიქრები, მე შენ მიყვარხარ ალბათ მიხვდები.მახსოვს

გული დადაგული

მთვარემ დაკარგა დღეთა სინათლე, ღამეა მწველი, ვითარცა მბჟუტავი სასანთლევარსკვლავნი ჩაქრნენ ცაზე და გავითანგე,შენ, ჩემო კარგო, სიბნელეში გაცვალე სინათლე.შავმა ფიქრებმა შთანთქა ნათელი,გულზე მომეხვია მე მძიმე დარდი,საშველი არ არის, ჩაიწვა სანთელი,და შენ

უცნაურია...!

უცნაურია, შეყვარება გამვლელი ქალის უცხო სხეულის გაღმერთება, წამებში თუნდაც.ასე უეცრად, გაჩერება წვიმის და ქარის ასე უეცრად მონატრება, სულ ბოლო სუნთქვად. ​ უცნაურია, უმიზეზოდ ეფერო თითებს უცნაურია დანახვისას მიყურო ურჩად. დიდი ძალა აქვს მონტრებას,

მე შენ მიყვარხარ...

მე შენ მიყვარხარ ვიმეორებ სამ ლამაზ სიტყვას თუმცა ამ სიტყვებსაც ახლავს სასტიკი შიში, მე მეშინია რომ დაგკარგავ რომ ვეღარ გნახავ გთხოვ ნუ დამძრახავ ამ ფიქრისთვის არა ვარ გიჟი. თუმცა ამ გრძნობამ კი არია ჩემი არსება სასტიკი შიში შეერია უცებ

შენს გვერდით მირჩევნია...

თუ გამიჭირდება, შენს გვერდით მირჩევნია გაჭირვება, ვიდრე სხვის გრძნობას შევრჩე!.. თუ გამითენდება, შენს გვერდით მირჩევნია გათენება, მსურს დილას შენს გვერდით შევხვდე!..

მოგატყუო?

დაგიმალო, არ გითხრა, შენი მსგავსი სად არის?! იყო რაღაც ჩვენს შორის, სიყვარულის მაგვარი! დაგიმალო სიმართლე? დაღონდება ჭადარი... შემასწავლა დღეს სულ სხვამ, სიყვარული სხვაგვარი...

მინდა იცი?

საოცარი მუსიკაა, წყნარი მინდა, იცი?- მეც, რომ ვიყო “მთვრალი“... გამიღიმებ, გაგიღიმებ მაშინ, ჰოდა, იქნებ გახანგრძლივდეს წამი... გაფერადდა გამოწვევა, ქარში ... ლექსს მომიძღვნი? - არ დაგრჩები ვალში- მეც, ხომ, მიყვარს მოხელთება კალმის, მეც გიამბობ,

წავალ

არ ვიცი, რა გითხრა, ლოდინმა დამღალა, თვალებზე შემაშრა ცრემლი... ჭაობში ვვარდები, პირამდე ვივსები, მოდი შემაშველე ხელი! არ ვიცი... და მაინც, არ ვიცი რა გითხრა, როგორ მოვერიო ფიქრებს...

"მიყვარხარ"-ისევ

ვიხსენებ წარსულს... შენ გიხსენებ, ცრემლიც მადგება... როგორ მჯეროდა, სიყვარული არ დამთავრდება!.. გიხსენებ... ისევ მეძალება თვალებზე ცრემლი, თუმც ჩვენს დაკარგულ ძველ სიყვარულს ვერც ამით ვშველი... გულში დარდების წყლული გაჩნდა, რა მეშველება?! ბულბული

ნუ დამიბერებ!

ერთხელ ეს ოცნებაც, შეიძლება ახდეს... შენი გული კელაპტრად ისევ ჩემთვის ენთოს! ვეგუები კანონს მსუბუქი რომ ჩანდეს, მაგრამ ერთხელ სიხარულს ვერ ვიკმარებ ღმერთო! ერთხელ აშუშუნდეს იქნებ სიყვარული, და ბოღმით ავსებული მტრის შხამიც კი მეტკბოს... იქნებ, ერთხელ