რად არ ჩანხარ, ჩიტისგულავ

ახლა მე შენს მონატრებას ვეფერები... გაზაფხულდა. ის წარსულის ჭრელა-ჭრულა მოგონება განადგურდა... დავივიწყე, თუმცა მერე კვლავ დაბრუნდა: მონატრება, უშენობა, რაც არ მსურდა...

საქართველოს ცა და მიწა !

ცამ იწვიმა მხოლოდ მისთვის, რომ შევხედოთ ფეხქვეშ მიწას, ღრუბლებს მიღმა ხედვა ნისლის, მინდა ვთქვა რომ კარგს არ გვიზავს.საქართველოვ, ჩემო დედავ, შენს სულში დღეს რეკენ ზარებს, რას ფიქრობენ ახლა ნეტავ, ან ჩვენ ტანჯვას როს გვაკმარენ. ვინღა დარდობს ქვეყნის

მას აუხდინე ყველა ოცნება

ყოველთის როცა მის თვალებს ვხედავ წუთით შევკრთები თუმცა ის ვერ გრძნობს ნეტავ ასეთი რა დავაშავე ასე ცალმხრივად რომ მიყვარს ღმერთო ამ სიყვარულში ისე შევცურე ყველა ნაპირი ჩემგან შორია. აბსურდულია მაგრამ რომ ვხედავ ის სიყვარულის ღმერთი მგონია.

დრო სადღაც მიჰქრის..

დრო სადღაც მიდის,მიჰქრის უკვალოდ, არ გველოდება ჩვენ წარმავალებს. მხოლოდ დაღს გვასვამს და გვტოვებს მარტო, ამ რეალობის მკაცრის წინაშე. რა მალე გადის ჩვენი ცხოვრება, ხშირად ამაო,დაუსაბამო.

მუზების გამოძახილი

*** თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა, როგორც წყარო ანკარა ირმებს, ჩემო პავლუშა გიტარა გახუნდა, მაესტრო ჩამოჰკარით სიმებს. *** უცებ აცივდა, სითბო განელდა,

ნამდვილი გრძნობა

ნამდვილი გრძნობა ყველას ეწვევა მოვა დაგიპყრობთ უეცრად წამში მაშინ როდესაც გული ვერ ხვდება მარტო აღმოჩნდებით გრძმობების ალში. სიყვარულია გრძნობა ორმხრივი მიეჯაჭვებით გულით ერთმანეთს სული გექნებათ განუყრელივით უნახავადაც ნახავთ მის

დედი

მე შენს ხატებას ვეზმანე დედი, ძარღვებში წითელი მიდინავს სისხლი, მე შენს მზერეაში დავთვრები დედი, შენი სახელი ჩემ სულს გაივლის. არმოგეშალოს არასდროს დედი, ეგ ლამაზი და სათნო ღიმილი, აღარასოდეს გავნაწყენდები თუკი ოდესმე არს მეტყვი დედი.

აბსტრაქციიდან უსასრულობაში

როგორ მიყვარდი მე ახლაც მახსოვს, შენს თვალებს როგორ შევსციცინებდი. შენი პირველი სიტყვაც კი მახსოვს, რომელსაც სდევდა შეხება წრფელი. მახსოვს,შენ როგორ მითხარი სიტყვა, სიტყვა,რომელმაც მე სულ შემცვალა.

პაპა!

შენ წაგიყვანეს და მარტო დავრჩი, მე ვეღარ ვხედავ შენს ცისფერ თვალებს, ვერ მათბობს შენი მზერა მე წრფელი, და ვეღარ ვხედავ შენს მოხუც ხელებს. ახლაც კი მახსოვს მათი კანკალი და შენი სახის ურიტმო მზერა. სად ხარ ?მითხარი,მაინტერესებს. განა მეც მალე მანდ არ

ლექსები

დგება დღები როცა ვერ ვუძლებ მაგრამ აზარი ააქვს? ის ხომ არასოდეს დაბრუნდება, ვიქნები ისევ მარტოდ ჩემს ფიქრებთან ერთად და გავიხსენებ ლამაზ მოგონებებს ლამაზ წარსულთან ერთად მეხომ ის მიყვარდა! მაგრამ მან ჩემი სიყვარული ვერ დააფასა!...