ვიღაცა მელის

ატმის ყვავილი გაშლილა უკვე, ბაღში დედოფლობს ყვავილი ტყემლის. საოცარია კაცის ბუნება, ვიღაც მისტუმრებს, ვიღაცა მელის. გაზაფხულს უყვარს ვარდთა სურნელი, და გვირილების ფურცვლაც უხდება. ვიღაცას უყვარს დანახვა ჩემი,

ფიქრში დავიკარგე - გიორგი ბაზოიანი

ფიქრში დავიკარგე: ფიქრით ისევ ვფიქრობ აზრებად ვშიშობ თვალ-დახუჩული შენზე ვფიქრობ მხოლოდ შენ მიხვდები ვიზე ვრითმობ. 1. 000 - დან მხოლოდ შენ 1-რთი თუ წაიკითხავ რა თქმა უნდა „ გეტყვი “ !!.. შენი ჩახუტება მინდა,, ისე ძაან რო მზად ვარ..! თვები,

ადრე თუ გვიან

მე შენთან მოსვლას სიკვდილამდე აღარ ვაპირებ, თუმცა სიკვდილიც... ადრე თუ გვიან, ვიცი იქნება. თუკი შენ წადი ამ ქვეყნიდან იქ ჩემზე ადრე, არ გაგიჭირდეს სამოთხის გზის

ვით მეფე ლირი

რატომღაც ცხოვრება თითქოსდა მკლავს! რატომღაც ვტირი ვით მეფე ლირი ლირი ყველასგან მიტოვებული! რატომღაც ყველას ეძნელება გამიგოს. რატომღაც მეც ვერ ვუგებ სხვ

როგორ მოვიდე მე შენამდე

როგორ მოვიდე მე შენამდე... ამ გაზაფხულზე... როცა ამ მარტმა... შენთან მოსვლა უკვე დამასწრო... როგორ მოვიდე... როცა უკვე გზაც გაიბზარა... და სიყვარულმაც... შენგან თითქოს... უკვე გამაქრო... ღმერთსღა შევკადრე... ეს გრძნობები გადაემალა... გულს ვერ

გთხოვ შემამჩნიე

იქნებ ფიქრებმა მომიღოს ბოლო, იქნებ ამ სევდამ ძალა წამართვას, იქნებ გამოჩნდეს უშენოდ ვინმე და შენს სიყვარულს მისი დამარქვას. იქნებ არ ახდესჩემი სურვილი, იქნებ და გულში ჩაგუბდეს სისხლი, იქნებ და მოხდეს რამე ისეთი,

დრო2 - გიორგი ბაზოიანი

ფიქრში დავიკარგე ცხოვრებაში ავისახე რად აღარ „დავიარსე“ ცხოვრებაში გავიშანსე....! ყოველ დღე 1-თი შანსი მეორე დღეს ისევ 1-თი შანსი, დღები შანსებია წუთები წამებია, წამები კი უშინარსოებია..!

მეგობარი

ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში, სანთლები ამინთია, გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია, პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ, ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი, მეგობარს ვადიდებდი და უმეგობრობას ვგმობდი. სიტყვა”მეგობრის”ხსენებით გახარებული ვკრთოდი,

ბოლო შანსია

ახლა დაბრუნდი,თუ ვაჟკაცი ხარ და დაინახავ რასაც შენ ეძებ. და თუ ისევ გსურს რომ მიმატოვო, რომ დამინახავ მერე ვერ შეძლებ. ახლა მიპოვე თუ შეგიძლია როცა მე თვითონ არ ვიცი სად ვარ, ახლა მიპოვნე იქნებ მომისწრო, სანამ ეს გული ლოდინით გასკდა. ახლა მაკოცე თუ

ვიცი რომ შევხვდებით

არ ვიცი ოდესმე კიდევ თუ შევხვდებით, არ ვიცი შეხვედრა ჩვენი ღირს თუ არა, ვიცი არ დაგვინდობს დრო ისევ წყეული სახეზე ნაოჭებს გაგვიჩენს უამრავს.